به راستی چگونه با یک فرد نژادپرست در محل کارمان کنار بیاییم؟ با ایستادگی برای ارزش‌های فردی خود، همزمان از روابط خود نیز محافظت کنید.
نکات کلیدی:
داشتن تعامل اجباری با افرادی که ارزش‌هایشان کاملا با ارزش‌های ما متفاوت است، می‌تواند دردناک باشد.
حتی یک دوستی و رفاقت ظاهری هم می‌تواند باعث شود شما امکان گفتن چیزهایی را داشته باشید که دیگران نمی‌توانند بگویند.
صحبت خصوصی با افراد نیز یک گزینه همدلانه و موثر به شمار می‌رود.
سوال: شرکت من در حال ادغام با شرکت دیگریست. همتای من در این شرکت دائما از نژادپرست ترین و زن‌ستیزانه‌ترین مسائل حرف می‌زند و طوری رفتار می‌کند که گویی من هم قاعدتا به عنوان یک مرد سفید پوست باید با او موافقت کنم. من موافق نیستم. اما نمی‌دانم چطور باید بدون به خطر انداختن رابطه خوبمان که در طول این خرید باید حفظ شود، جلوی او را بگیرم.
پاسخ: یکی از تاثیرگذارترین مولفه‌های خوشبختی و تعهد کاری، این باور است که ما همواره با عمیق‌ترین ارزش‌های فردی خود کاملا هماهنگ هستیم. متاسفانه زندگی در دنیای امروزی به معنای تعامل با افرادیست که ارزش‌هایشان عمیقا و حتی گاهی اوقات به طرز دردناکی با ارزش‌های ما مغایرت دارد. در زندگی شخصی خود، می‌تونیم چنین افرادی را کنار بگذاریم، اما در زندگی شغلی‌مان همیشه چنین انتخابی را نداریم. چالش پیش‌رو چگونگی حفظ یک رابطه کاری سازنده بدون تحمل و یا تایید یاوه‌گویی‌های طرف مقابل است.
یک گزینه این است که تعاملات خود را با این شخص به حداقل برسانید و او را به یکی از همکارانتان بسپارید که این نژادپرستی و زن‌ستیزی صریح برایش چندان هم دردناک نباشد. با این حال اگر چه این گزینه ممکن است بهترین انتخاب برای شما باشد، رفتار این دایناسور چیزی فراتر از یک اختلاف عقیدتی ساده و بی‌طرف خواهد بود؛ چرا که اظهار نظرات و عقاید او دائما در حال آسیب رساندن هستند.
تقریبا هیچ چیز ناخوشایندتر از این نیست که کسی شما را با خود موافق در نظر بگیرد در صورتی که شما عمیقا با او مخالف هستید.
با این حال، آن حس رفاقت ضمنی‌ای که به دنبال جمله “امان از دست این زن‌ها، مگه نه؟” پیش می‌آید به شما اجازه می‌دهد چیزهایی را به زبان بیاورید که دیگران نمی‌توانند.
مشکل این است که نژادپرست خواندن یک شخص مثل یک نارنجک کلامی است.
با عقب نشینی این فرد و حالت دفاعی او با جمله «نخیر. من نژادپرست نیستم. چون…»، تمام گفت‌وگوهای موثر و پربار قبلی متوقف می‌شوند و همه‌ی فرصت‌های یادگیری از بین می‌روند.
اگر هدف شما تغییر خود این رفتار است، همدلانه‌ترین و موثرترین گزینه ممکن صحبت خصوصی است. این گزینه نیازمند این است که شما با این فرض پیش بروید که او نمی‌داند در حال آسیب رساندن به دیگران است. این شخص ممکن است انسان افتضاحی باشد و از عمد حرف‌های وحشتناکی بزند، اما، صرفا محض بهتر کردن وضعیت، آیا می‌توانید حتی به یک دلیل فکر کنید که بر اساس آن او ممکن است از آسیبی که باعثش شده بی اطلاع باشد؟ شاید او معاشرت کردن و ارتباط برقرار کردن را در دهه ۸۰ که پیوند برادری برای خود اسم و رسمی داشت یاد گرفته و هرگز تکنیک‌های بهتری را نیاموخته است. یا حتی شاید در ۳۰ سال گذشته در غار (یا حتی پشت کوه دهات رفیق‌بازی) مانده و گیر کرده است:).
اگر در موقعیتی هستید که می‌توانید فرض کنید یا تظاهر کنید که این شخص واقعا متوجه رفتارش نیست، صحبت خصوصی موثر خواهد بود.
اول اعتراف کنید که او تنها کسی نیست که فکر می‌کند حرف احمقانه‌ای که زده، صرفا یک کلیشه رایج است و بگویید که من هم این حرف‌ها را وقتی نوجوان بودم شنیده‌ام. این باعث خنثی شدن واکنش دفاعی او می‌شود که برای شنیدن قدم دوم، که به آرامی دعوت او برای در نظر گرفتن دیدگاه‌های دیگران است، آماده‌اش می‌کند. «مهاجرانی که من با آن‌ها کار میکنم از قابل اعتمادترین همکارانم هستند.» یا «تحقیقات نشان داده که هوش هیجانی مهم‌ترین فاکتور رهبری است و از آنجایی که ما یادگرفته‌ایم احساسات خود را پنهان کنیم یا رویشان سرپوش بگذاریم، به عنوان یک مرد در این مورد ضعف داریم.»
نکته اصلی این است که هر بار که او اظهار نظر ناشایستی می‌کند این کار را با جدیت و با جمله «رفیق، من فقط اینجام تا کمک کنم.» انجام دهید.
با گذشت زمان، یا پیام‌های شما موثر واقع می‌شوند و یا او از اینکه شما دائما اصلاحش می‌کنید خسته می‌شود و نظراتش در در مقابلتان سانسور می‌کند.
اگر فرض کنیم (و یا حتی وانمود کنیم) که امکان ندارد او از آسیب ناشی از حرف‌هایش بی‌اطلاع باشد، یک روش دیگر برگرداندن نظراتش به خود او با یک لحن بی‌تفاوت است. من گاهی اوقات برای بیان آنچه که در پس گفته‌های طرق مقابلم است با یک لحن کمی گیج دوباره می‌پرسم :”منظورت اینه که همه‌ی…..اینطورین؟” این به او فرصتی می‌دهد تا غلط خود را اصلاح کند. اگر این افراد از موضع خود دفاع کردند، نیازی به بحث و یا درگیری نیست. فقط با بی‌طرف‌ترین لحنتان بگویید «چقدر عجیبه که این رو می‌گی» یا اگر لحن صمیمانه‌تری را ترجیح می‌دهید بگویید «اصلا جالب نبود رفیق» و بروید.
اگر هیچ یک از این تکنیک‌ها از اظهار نظرات نژادپرستانه و یا تبعیض‌آمیز طرف مقابلتان نمی‌کاهد، شاید لازم باشد صریح باشید. به او بگویید که با نظرات او در مورد زنان و افراد رنگین پوست موافق نیستید و در عوض می‌خواهید روی کارتان تمرکز کنید. او خواهد گفت که شما جنبه شنیدن جک ندارید و دم از آزادی بیان خواهد زد، اما می‌توانید صرفا مودبانه لبخند بزنید و بدانید که حق با شماست.
تنها عنصر ثابت در انسان تغییر است
عضویت در کانال تلگرامی رسانه هدهد کانادا
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
