سیستم مهاجرتی کانادا در سال‌های اخیر با چالش‌های قابل توجهی روبرو شده است. رشد بی‌سابقه مهاجرت در سال ۲۰۲۳، که جمعیت کشور را با سرعتی بیش از دو برابر دهه گذشته افزایش داد، نیاز به بازنگری فوری در سیاست‌های مهاجرتی را آشکار ساخت.
«مارک میلر»، وزیر مهاجرت کانادا، با تأکید بر لزوم ایجاد «انضباط» در سیستم مهاجرتی کانادا، مجموعه‌ای از اصلاحات مهم را در سال ۲۰۲۴ به اجرا گذاشت. این تغییرات که شامل محدودیت در ویزاهای دانشجویی، کاهش پذیرش اقامت دائم و سخت‌گیری در برنامه‌های کاری بود، واکنش‌های متفاوتی را در میان کانادایی‌ها و مهاجران به همراه داشت.
در این خبر، با جزئیات بیشتری به تغییرات سیستم مهاجرتی کانادا، دلایل این اصلاحات و چالش‌های پیش رو می‌پردازیم.
چرا سیستم مهاجرتی کانادا به تغییر نیاز داشت؟
رشد سریع مهاجرت در سال ۲۰۲۳ چالش‌های قابل توجهی را برای اقتصاد و جامعه کانادا ایجاد کرد. «مارک میلر» معتقد است که سیستم مهاجرتی کانادا با ظرفیت‌های موجود هماهنگی نداشت. درنتیجه نیازمند اصلاحات اساسی بود.
افزایش هزینه‌های مسکن، سیل درخواست‌های پناهندگی، و رشد بی‌رویه نیروی کار موقت از جمله عواملی بودند که فشار مضاعفی بر این سیستم وارد کردند.
یکی از چالش‌های کلیدی، سوءاستفاده از برنامه‌های مهاجرتی بود. برای مثال، فروش غیرقانونی ارزیابی‌های تأثیر بازار کار (LMIA)، که برای دریافت امتیاز اقامت دائم استفاده می‌شد، به یکی از مشکلات جدی تبدیل شده بود. در نتیجه، دولت کانادا امتیازات مرتبط با این ارزیابی‌ها را از سیستم امتیازدهی حذف کرد.
اصلاحات کلیدی در سیاست‌های مهاجرتی کانادا
با توجه به چالش‌های موجود در سیستم مهاجرتی کانادا، دولت اقدام به ایجاد اصلاحات مهمی کرده است تا بتواند تعادلی میان نیازهای اقتصادی و اجتماعی کشور برقرار کند. این اصلاحات در زمینه‌های مختلفی از جمله ویزاهای دانشجویی، اقامت دائم و نیروی کار موقت اعمال شده‌اند.
محدودیت در ویزاهای دانشجویی
یکی از تغییرات اصلی در سیستم مهاجرتی کانادا، اعمال سقف برای تعداد ویزاهای دانشجویی بود. این اقدام به دلیل فشار زیاد بر بازار مسکن و امکانات آموزشی انجام شد.
کاهش پذیرش اقامت دائم
دولت کانادا تعداد پذیرش اقامت دائم را کاهش داد تا بتواند بهتر بر نیازهای اقتصادی و اجتماعی کشور تمرکز کند.
سخت‌گیری در برنامه نیروی کار موقت
یکی دیگر از اصلاحات، سخت‌تر کردن شرایط دریافت مجوز کار بود. بر اساس جدیدترین سیاست‌های مهاجرتی کانادا، درخواست‌های کم‌دستمزد در مناطقی با نرخ بیکاری بالای ۶ درصد پذیرفته نمی‌شود.
نقش انضباط در مدیریت مهاجرت
«مارک میلر» تأکید می‌کند که ایجاد نظم و انضباط در سیاست‌های مهاجرتی کانادا می‌تواند اعتماد عمومی را بازسازی کند. او در این خصوص گفت: «مهاجرت برای کشور ضروری است، اما باید به کانادایی‌ها نشان دهیم که دغدغه‌های آن‌ها را جدی می‌گیریم و اقدامات لازم را انجام می‌دهیم.»
این انضباط شامل تلاش برای جلوگیری از سوءاستفاده‌های سیستم مهاجرتی کانادا، مانند تقلب در درخواست‌های پناهندگی یا استفاده از روش‌هایی مانند «پرچم‌گذاری یا flag-poling» بود.
پرچم‌گذاری به معنای عبور موقت از مرز آمریکا و بازگشت برای تسریع در پردازش درخواست‌ها است که اکنون تحت سیاست‌های جدید ممنوع شده است.
تأثیر سیاست‌های مهاجرتی جدید بر آینده کانادا
این اصلاحات با هدف ایجاد تعادل میان نیازهای اقتصادی کانادا و ظرفیت پذیرش مهاجران صورت گرفته است. با افزایش مهاجرت اقتصادی، میانگین سن نیروی کار کاهش یافته و از سوی دیگر، برنامه‌های اجتماعی مانند مراقبت‌های بهداشتی تقویت خواهند شد.
با این حال، برخی منتقدان معتقدند که این محدودیت‌ها ممکن است بر توانایی کانادا در جذب استعدادهای بین‌المللی تأثیر منفی بگذارد. به علاوه، تأخیر در بررسی درخواست‌های پناهندگی، که تعداد آن‌ها به ۲۵۰ هزار مورد رسیده، یکی از چالش‌های جدی پیش رو است.
چشم‌انداز آینده سیاست‌های مهاجرتی کانادا
«مارک میلر» اعلام کرده که اصلاحات بیشتری در سیستم پناهندگی کانادا در دست اجراست. هدف اصلی این اصلاحات، تسریع در پردازش درخواست‌ها و کاهش درخواست‌های غیرقانونی است.
وی همچنین تأکید کرده که دولت به تعهدات بشردوستانه خود پایبند خواهد بود. اما باید میان این تعهدات و ظرفیت واقعی کشور تعادل برقرار کند.
اصلاحات گسترده در سیاست‌های مهاجرتی کانادا منعکس‌کننده تلاش دولت برای سامان‌دهی این حوزه حیاتی است. این تغییرات که با هدف پاسخگویی به نیازهای اقتصادی و اجتماعی کشور انجام شده‌اند، می‌توانند به ایجاد توازن میان الزامات مهاجرت و انتظارات عمومی کمک کنند.
اگرچه چالش‌هایی همچنان پابرجاست، رویکرد جدید می‌تواند زمینه‌ای برای بازسازی اعتماد و بهبود مدیریت مهاجرت فراهم کند.
فشار بر سیستم مهاجرتی کانادا؛ افزایش مهاجران غیرقانونی هندی از کانادا به آمریکا
منبع: سی‌تی‌وی
