یک مطالعه جدید نشان داده است که افراد مبتلا به ADHD اختلال بیش‌فعالی و کاهش توجه به‌طور متوسط طول عمر کمتری نسبت به دیگران دارند.
بر اساس این تحقیق که در ژورنال روان‌پزشکی بریتانیا منتشر شده، مردان مبتلا به ADHD حدود 7 سال و زنان حدود 9 سال کمتر از افرادی که این اختلال را ندارند، عمر می‌کنند.
اما چرا؟ دلیل اصلی، به گفته پژوهشگران، به مشکلاتی مثل نبود حمایت‌های کافی، عوامل خطر قابل پیشگیری و برخی بیماری‌های مرتبط برمی‌گردد.
«جاشوا استات»، نویسنده این تحقیق، امیدوار است که این یافته‌ها توجه بیشتری به نیازهای افراد مبتلا به ADHD جلب کند. همچنین در این رابطه می‌گوید: «این داده‌ها باید یک زنگ بیدارباش باشد؛ چون بسیاری از این عوامل خطر قابل کنترل هستند.»
چالش‌های افراد مبتلا به ADHD؛ از مشکلات اجتماعی تا سلامت
افراد مبتلا به ADHD اغلب با مشکلات دیگری هم دست‌وپنجه نرم می‌کنند؛ از جمله فقر، اختلالات روانی و حتی مشکلات جسمی.
دکتر «نیک گرویچ»، روان‌پزشک مرکز علوم سلامت سانیبروک در تورنتو، در این‌باره توضیح می‌دهد: «خیلی از افراد با ADHD نمی‌توانند به‌موقع به پزشک مراجعه کنند یا پیگیری‌های درمانی لازم را انجام دهند؛ چون برنامه‌ریزی و سازماندهی، برایشان دشوار است.»
به‌علاوه، مصرف سیگار، اعتیاد به مواد مخدر یا الکل، و حتی مرگ‌های تصادفی یا خودکشی، از عواملی هستند که ممکن است به کاهش طول عمر این افراد کمک کنند. به همین دلیل، تشخیص زودهنگام و ارائه حمایت‌های جامع می‌تواند تأثیر بسیار زیادی داشته باشد.
درمان و فعالیت بدنی؛ چطور می‌توان خطرات را کاهش داد؟
خبر خوب این است که بسیاری از این عوامل خطر قابل مدیریت هستند. درمان‌های رفتاری، دارودرمانی و حتی تغییر سبک زندگی می‌توانند به بهبود وضعیت افراد مبتلا به ADHD کمک کنند.
فعالیت بدنی یکی از بهترین راه‌ها برای کنترل علائم این اختلال است. «ویلیام هاروی»، استاد کینزیولوژی در دانشگاه مک‌گیل، درباره تأثیر ورزش روی افراد مبتلا به ADHD می‌گوید: «تحرک بدنی نه تنها علائم را کاهش می‌دهد، بلکه به سلامت کلی هم کمک می‌کند.»
او همچنین اشاره می‌کند که کودکان مبتلا به ADHD ممکن است از فعالیت‌های فیزیکی بترسند یا فکر کنند در آن‌ها موفق نخواهند بود، اما آموزش و تشویق آن‌ها می‌تواند تأثیر زیادی داشته باشد.
از سوی دیگر، محیط‌هایی که به نیازهای این افراد توجه می‌کنند، مثل کاهش صداهای بلند یا نورهای شدید در کلینیک‌ها، می‌توانند کمک کنند تا افراد مبتلا راحت‌تر از خدمات درمانی استفاده کنند.
چرا تشخیص زودهنگام ADHD اهمیت دارد؟
اختلال ADHD یکی از رایج‌ترین اختلالات روانی است که بین ۲ تا ۵ درصد از بزرگسالان در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این اختلال علائمی مانند بی‌توجهی، بیش‌فعالی و تکانشگری دارد. با این حال، بسیاری از موارد، به‌خصوص در بزرگسالان، اصلاً تشخیص داده نمی‌شوند.
اما اگر ADHD زود تشخیص داده شود، می‌توان خطرات را کاهش داد. برای مثال، درمان‌های مناسب می‌توانند به مدیریت علائم و کاهش خطرات سلامتی کمک کنند. به‌علاوه، آگاهی خانواده‌ها و اطرافیان درباره این اختلال می‌تواند نقش مهمی در حمایت از فرد مبتلا داشته باشد.
با حمایت، زندگی بهتر می‌شود
در نهایت، این مطالعه نشان می‌دهد که اختلال ADHD می‌تواند تأثیرات جدی بر طول عمر افراد داشته باشد، اما این یک مسیر یک‌طرفه نیست. با تشخیص زودهنگام، درمان مناسب و حمایت‌های جامع، می‌توان کیفیت زندگی افراد مبتلا را بهبود بخشید و خطرات را به حداقل رساند.
اگر شما یا یکی از نزدیکانتان با این اختلال دست‌وپنجه نرم می‌کنید، به خاطر داشته باشید که دریافت کمک، اولین قدم برای یک زندگی بهتر است. هر چقدر زودتر اقدام کنید، نتایج مثبت بیشتری را تجربه خواهید کرد.
اختلال بیش فعالی یا ADHD چیست؟ دلایل، چالش‌ها و راه‌های مدیریت
منبع: سی‌بی‌سی
