وقتی از مردم در رابطه با گیاهان گوشتخوار (حشره خوار) سوال می‌شود اکثر آنها به یاد «ونوس مگس خوار» می‌افتند. اما باید بدانید گیاهان گوشتخوار نیز متنوع هستند. حتی برخی از آنها در انتاریو وجود دارند.
به گزارش رسانه هدهد کانادا به نقل از بلاگتو، با این وجود این گیاهان برای انسان خطر ندارند. زیرا آنها بخشی یا بیشتر مواد مغذی خود را از حشرات، بندپایان و گاهی اوقات پستانداران کوچک به دست می‌آورند و قطعا از خون انسان تغذیه نمی‌کنند!
در ادامه با برخی از این گیاهان آشنا می‌شوید.
گیاه کوزه‌دار
این گیاه گوشتخوار که رسماً به‌عنوان گل استانی نیوفاندلند و لابرادور شناخته می‌شود، در باتلاق‌ها و مرداب‌های سراسر کانادا یافت می‌شود.
رنگ این نوع گیاهان گوشتخوار نیز با توجه به محل رویشش بین سبز مایل به زرد تا بنفش تیره متفاوت است. رنگ اغواگر این گیاه انواع حشرات اعم مگس، کنه، عنکبوت و گاهی حتی قورباغه‌های کوچک را جذب می‌کند. جدا از رنگ‌های جذاب، این گیاه حشرات را با شهد خوشبویی که از لبه‌های لوله‌ای شکل آن بیرون می‌آید فریب می‌دهد. لبه لغزنده گیاه، هر حشره‌ای را به دام می‌اندازد و موهای رو به پایین آن مانع از فرار طعمه می‌شود.
در انتهای کوزه‌های این گیاه حوضچه‌ای از قندها و آنزیم‌های گوارشی وجود دارد که به حل شدن حشرات کمک و آنها را تقریبا فوری هضم می‌کند.
ساندوز (ژاله‌پوش)
این گیاهان گوشتخوار که به خاطر برگ‌های چسبنده‌شان شناخته می‌شوند، بیشترین ترشحات را زمانی که خورشید در اوج خود قرار دارد از خودشان تولید می‌کنند. این گونه گیاه فقط در باتلاق‌ها رشد می‌کند. همچنین مواد مغذی خود را از حشراتی که با استفاده از کرک‌های چسبنده برگ‌های آن به دام می‌افتند، به دست می‌آورد.
این گیاهان گوشتخوار دارای شاخک‌های بلندی است که از برگ‌هایش بیرون زده و غده‌ای چسبنده در نوک آنها وجود دارد و برای جذب طعمه از آنها شهد ترشح می‌شود.
شاخک‌های گیاه به محض اینکه حشره‌ای به دام می‌افتد، دور حشره می‌پیچند و آن را خفه می‌کنند. این گیاه یک حشره را در عرض ۱۵ دقیقه شکار می‌کند اما ممکن است هضم آن چند هفته طول بکشد.
آتریکالاریا شاخدار
در حالی که این گیاه ممکن است در ابتدا نامحسوس دیده شود، برگ‌های آن رشته‌ای هستند و در آب کم عمق یا خاک مرطوب یافت می‌شوند. این گیاهان گوشتخوار دارای زائده‌های نخ مانند کوچکی هستند که به آن در دام انداختن بی‌مهرگان کوچک کمک می‌کنند. در هنگام شکار زائدهای گیاه به طور ناگهانی باز می‌شوند و طعمه را می‌مکد و از آن نیروژن دریافت می‌کند.
این گیاه به مصرف سخت پوستان کوچک از جمله میگوهای پری و کک‌های آبی و همچنین پارامسیا مانند روتیفرها و لارو حشرات میکروسکوپی معروف است.
آتریکالاریا شاخدار را می‌توان در مکان‌های مرطوب مانند باتلاق‌ها، مردابها، سواحل رودخانه‌ها یا دریاچه‌ها و حاشیه تالاب‌ها یافت.
چسب برگ
برگ‌های زرد مایل به سبز این گیاه مایع چسبناکی را ترشح می‌کند که طعمه را دربر گرفته، جذب و هضم می‌کند.
آنزیم‌های گوارشی این نوع گیاهان گوشتخوار نیز به تجزیه طعمه کمک می‌کنند تا برگ‌ها بتوانند مواد مغذی لازم را جذب کنند. پس از اتمام کار، برگ‌های گیاه دوباره باز شده و قسمت غیرقابل هضم طعمه را بیرون می‌دهند.
این گیاه بیشتر در مکان‌های غنی از کلسیم، مانند سواحل سنگی یا شنی یافت می‌شود. به طور سنتی، مردم بر این باور بودند که مالیدن آب برگ‌های این گیاه پستان‌های گاو را از شر و اتفاقات بد محافظت می‌کند.
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- اخبار روز کانادا و اخبار مهاجرت کانادا را در رسانه هدهد دنبال کنید
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
منبع: بلاگتو
