در حالی که این روز در برخی جنبه‌ها با شکرگزاری در ایالات متحده شباهت دارد، روز شکرگزاری در کانادا دارای تاریخ، سنت‌ها و اهمیت فرهنگی خاص خود است.
این رویداد که با جشن برداشت محصول گره خورده است، فرصتی را برای تجدید پیوندهای خانوادگی و اجتماعی فراهم می‌آورد. این مقاله به بررسی ریشه‌ها، تحولات، بحث‌ها و جشن‌های مدرن روز شکرگزاری در کانادا می‌پردازد تا نگاهی جامع به این تعطیلات محبوب ارائه دهد.
ریشه‌های روز شکرگزاری در کانادا
اولین جشن شکرگزاری مستند در کانادا به سال ۱۵۷۸ بازمی‌گردد. «مارتین فروبیشر»، کاشف انگلیسی، و خدمه‌اش پس از یک سفر اکتشافی پرمخاطره در آب‌های شمالگان، مراسمی را در منطقه‌ای که امروزه نوناووت نامیده می‌شود برگزار کردند تا از نجات یافتن و رسیدن به مقصد قدردانی کنند.
این جشن اولیه که بیشتر به منظور شکرگزاری از بقا و ایمنی در سفر برگزار شد، ریشه‌های متفاوتی با جشن شکرگزاری امروزی که با برداشت محصول مرتبط است، دارد.
در سال‌های بعد، روز شکرگزاری در کانادا تحت تأثیر جشن‌های برداشت اروپایی قرار گرفت، که به‌طور سنتی پایان فصل کاشت و برداشت را جشن می‌گرفتند. مهاجران در سراسر کانادا در ماه‌های پاییزی برای موفقیت در برداشت محصول، جشن‌های شکرگزاری برپا می‌کردند.
این مراسم‌ها برای مدت مدیدی ماهیت محلی و غیررسمی داشتند. تا اینکه در سال ۱۸۷۹، پارلمان کانادا با تصویب قانونی، روز شکرگزاری را به عنوان یک تعطیلات رسمی در سراسر کشور به رسمیت شناخت. تاریخ این تعطیلی در طول سال‌ها تغییر کرد تا اینکه در سال ۱۹۵۷ روز دومین دوشنبه ماه اکتبر برای آن تعیین شد.
جشن‌های سنتی شکرگزاری کانادا
در قلب جشن روز شکرگزاری در کانادا، یک ضیافت سنتی قرار دارد که خانواده و دوستان را گرد هم می‌آورد تا از فراوانی فصل قدردانی کنند.
بوقلمون معمولاً غذای اصلی در اکثر شام‌های شکرگزاری است. همچنین همراه با غذاهایی مانند سیب‌زمینی له‌شده، نان، سس کرنبری و پای کدو حلوایی سرو می‌شود. اگرچه این غذاها به نمادهای این جشن تبدیل شده‌اند، اما در واقع افزودنی‌های نسبتا جدیدی به سنت شکرگزاری هستند.
روز شکرگزاری در کانادا فراتر از صرف غذا رفته است. همچنین شامل فعالیت‌ها و رویدادهای مختلفی است. برخی از کانادایی‌ها از تعطیلات طولانی برای لذت بردن از طبیعت و مشاهده زیبایی‌های پاییزی استفاده می‌کنند. دیگران در رویدادهای محلی، رژه‌ها و حتی مسابقات فوتبال شرکت می‌کنند. اگرچه فوتبال شکرگزاری بیشتر یک سنت آمریکایی است، اما به‌طور مختصر در فرهنگ تعطیلات کانادایی نیز جای خود را پیدا کرده است.
رژه‌ها نیز بخشی از شکرگزاری کانادایی هستند. شهرهایی مانند کیچنر-واترلو رژه‌های شکرگزاری مخصوص خود را برگزار می‌کنند. این رویدادها اغلب بر جامعه محلی و سنت‌های آن تأکید دارند و فضایی شاد به تعطیلات می‌بخشند.
روز استراحت؛ تأثیر روز شکرگزاری در کانادا بر نیروی کار
در سال‌های اخیر، روز شکرگزاری در کانادا با پدیده‌ای به نام «روز استراحت» همراه شده است. پس از تعطیلات طولانی، بسیاری از کانادایی‌ها احساس نیاز به یک روز اضافی برای استراحت می‌کنند.
بر اساس داده‌های نرم‌افزار BrightHR، میزان مرخصی‌های استعلاجی روز سه‌شنبه پس از شکرگزاری بین ۷۷ تا ۸۹ درصد بیشتر از میانگین روزهای عادی است.
این روند نشان می‌دهد که در حالی که شکرگزاری زمانی برای جشن و قدردانی است، اما می‌تواند برای برخی افراد منجر به خستگی جسمی و ذهنی نیز شود. بسیاری از کارمندان روزهای مرخصی لحظه آخری می‌گیرند یا با اعلام بیماری، به استراحت بیشتر می‌پردازند.
دیدگاه‌های بومیان درباره شکرگزاری
در حالی که روز شکرگزاری در کانادا به‌طور گسترده جشن گرفته شده است، این تعطیلی برای جوامع بومی پیچیده و گاه بحث‌برانگیز است. برای بسیاری از بومیان کانادا، شکرگزاری یادآور تاریخ دردناک استعمار، جابجایی و پیمان‌های شکسته شده است.
مدت‌ها قبل از ورود مهاجران اروپایی، جوامع بومی در سراسر کانادا از زمین‌ها و نعمات پاییزی خود قدردانی کرده و به «روح بزرگ» شکر می‌کردند. اما با ورود مهاجران، این رابطه با زمین تغییر کرد. در نتیجه برای برخی از بومیان، شکرگزاری نه یک روز جشن، بلکه روزی برای تأمل و عزاداری است.
برخی از جوامع بومی از جشن شکرگزاری به عنوان فرصتی ارزشمند برای معرفی تاریخ غنی و فرهنگ متنوع خود استفاده می‌کنند. با برگزاری رویدادها و گفتگوهای مختلف، آنها تلاش می‌کنند تا آگاهی عمومی درباره مبارزات، دستاوردها و اهمیت حفظ فرهنگ بومی را افزایش دهند. این رویدادها همچنین به عنوان فرصتی برای یادآوری تاریخ مشترک و پیچیده کانادا و اهمیت آشتی و جبران اشتباهات گذشته محسوب می‌شوند.
پشت پرده میز شام شکرگزاری؛ نگاهی به ملاحظات اخلاقی
اگرچه شکرگزاری یک مناسبت شاد برای بسیاری از مردم است، اما برای میلیون‌ها بوقلمونی که سالانه برای ضیافت این روز درحال قربانی شدن هستند، این جشن چندان خوشایند نیست.
در کانادا، هر سال بیش از ۲۰ میلیون بوقلمون کشته می‌شوند. که بسیاری از آنها برای وعده‌های شکرگزاری سر سفره‌ها می‌روند. سازمان‌های حامی حقوق حیوانات نگرانی‌های زیادی درباره شرایط نامطلوب پرورش و کشتار این پرندگان مطرح کرده‌اند.
تصاویر مخفیانه گرفته شده از مزارع بوقلمون در کانادا نشان می‌دهد که این پرندگان در شرایط غیرانسانی نگهداری شده و با بدرفتاری مواجه هستند.
کارگران مزرعه‌ها به طور فیزیکی به آنها حمله می‌کنند و بسیاری از بوقلمون‌ها در زمان ذبح به درستی بی‌هوش نمی‌شوند. این موضوع باعث شده تا برخی از مردم به فکر جایگزین‌های گیاهی برای وعده‌های غذایی شکرگزاری بیفتند. این غذاهای گیاهی هم طعمی لذیذ دارند و هم گزینه‌ای اخلاقی‌تر برای جشن شکرگزاری هستند.
در نهایت، روز شکرگزاری در کانادا روزی است که هم برای جشن و هم برای تأمل فرصت فراهم می‌کند.
هفت نکته ساده برای جشن شکرگزاری در کانادا
منابع: animaljustice،britannica، torontosun
