دهکده مولینت انتاریو (Moulinette)، که روزگاری یک مکان پررونق در جوار رودخانه و در امتداد بزرگراه ۲ (Highway 2) بود، امروزه به یک شهر ارواح در زیر آب و با تاریخی وهم‌آلود و در عین حال، جذاب تبدیل شده است. گفته می‌شود که این دهکده قبل از اینکه در سال ۱۹۵۸ و در جریان ساخت مسیر دریایی سنت لارنس (St. Lawrence Seaway) برای همیشه به زیر آب برود، کمی بیش از ۳۰۰ نفر جمعیت داشته است.
تاریخچه دهکده مولینت انتاریو
قدمت دهکده مولینت در انتاریو به اواخر دهه ۱۷۰۰ میلادی برمی‌گردد. این دهکده را وفاداران به امپراتوری متحد از هنگ سلطنتی پادشاه، که از نیویورک مهاجرت کرده بودند، بنا کردند. کمی بعد، مولینت به یک مرکز کوچک و شلوغ تبدیل شد.
تا سال ۱۸۴۰ جمعیت دهکده مولینت انتاریو به حدود ۱۰۰ نفر رسید. اقتصاد محلی با چند شغل اصلی رونق گرفت. دو کارخانه پشم در این دهکده فعالیت می‌کردند و نقش مهمی در اقتصاد منطقه داشتند. اما سیل زودهنگام کانال کورنوال (Cornwall Canal) این کارخانه‌ها را ویران کرد و همین اتفاق سرآغاز چالش‌های آینده دهکده شد.
با وجود مشکلات مالی ناشی از تعطیلی کارخانه‌ها، مولینت دوباره جان گرفت. زیرساخت‌های جدید ساخته شد و راه‌های تازه‌ای برای کسب درآمد به وجود آمد. در این دوره، دهکده صاحب فروشگاه‌های عمومی، کارخانه‌های آردسازی و اره‌کشی، یک مدرسه، یک کارخانه پنیرسازی، آرایشگاه، میخانه و هتل‌های محبوبی مثل لاین اند دپی گرین (Lion and the Pea Green) شد. مولینت به سرعت به یک دهکده کامل و پرجنب‌وجوش تبدیل شد.
دوران شکوفایی در اوایل قرن بیستم
در دهه ۱۹۰۰ جمعیت مولینت حدود ۳۱۱ نفر بود و ثابت باقی ماند. با این حال، دهکده با ویژگی‌های دوران مدرن هماهنگ شد. مهمانخانه‌ها و اقامتگاه‌های جدید، گردشگران سنت لارنس را جذب کردند و این منطقه به یک قطب گردشگری پررونق بدل شد.
نابودی دهکده مولینت انتاریو در پروژه سنت لارنس
در دهه ۱۹۵۰ پروژه بزرگ راه دریایی سنت لارنس آغاز شد. هدف این طرح باز کردن مسیر دریاچه‌های بزرگ به روی کشتی‌های اقیانوس‌پیما بود. برای ساخت این مسیر، دهکده مولینت و چندین دهکده دیگر عمداً زیر آب رفتند.
مولینت تنها یکی از دهکده‌های گمشده انتاریو بود. دیگر دهکده‌ها شامل: وودلندز (Woodlands)، سانتا کروز (Santa Cruz)، ایروکوا (Iroquois)، اولتسویل (Aultsville)، موریسبورگ (Morrisburg)، دیکینسون لندینگ (Dickinson’s Landing)، فاران پوینت (Farran’s Point)، مپل گروو (Maple Grove)، میل روچز (Mille Roches) و جزیره شیک یا شیخ (Sheek/Sheik Island) می‌شدند.
مولینت به‌طور کامل متروکه شد و آب آن را بلعید. خانه‌ها و بناهایی که امکان جابجایی‌شان وجود نداشت، تخریب شدند. برخی را به آتش کشیدند و برخی دیگر را با خاک یکسان کردند. در نهایت، تا سال ۱۹۵۸ کل دهکده پاکسازی و تخلیه شد.
آیا امکان بازدید از دهکده مولینت انتاریو وجود دارد؟
هرچند که در حال حاضر بخش عمده‌ای از این دهکده، ازجمله بسیاری از خانه‌ها، مدارس و مشاغل محلی، غرق شده و در زیر آب قرار گرفته‌اند، اما هنوز بخش‌هایی از آن سالم باقی مانده است. مثلا آرایشگاه زینا هیل(Zina Hill’s) و ایستگاه راه‌آهن محلی گرند ترانک (Grand Trunk Railway) به موزه دهکده های گمشده انتاریو (Lost Villages Museum) منتقل شده و تبدیل به بخشی از نمایشگاه‌های آن شده‌اند.
بازدیدکنندگان این موزه می‌توانند وسایل آرایشگری هیل، سازدهنی‌اش که از آن برای سرگرم کردن مشتریانش استفاده می‌کرد و قیچی‌هایش را که از آنها به خوبی نگهداری می‌شود، ببینند تا با حال و هوای دهکده مولینت در گذشته آشنا شوند.
شاید برای بعضی افراد این ایده عجیبی به نظر برسد اما در کنار این‌ها، یک راه جالب‌تر هم برای دیدن دهکده مولینت انتاریو از نزدیک و به صورت شخصی وجود دارد. امکان بازدید از دهکده مولینت در زیر آب!
پس اگر به غواصی علاقه دارید، می‌توانید خودتان به اعماق آب شیرجه بزنید و بقایای این دهکده را ببینید. افراد ماجراجو می‌توانند به کشف چیزهایی بپردازند که در زیر سطح زمین پنهان شده‌اند. همه چیز، از آجرها و قفل‌های قدیمی گرفته تا تمام پی ساختمان‌ها، همچنان دست‌نخورده باقی مانده‌اند. حتی بزرگراه شماره ۲، یعنی مسیری که دهکده مولینت در امتداد آن ایجاد شده بود، و پل هوپل(Hoople’s Bridge)، با طاق و تمام جزئیاتش قابل دیدن است.
موزه دهکده های گمشده در ۱۶۳۶۱ فرن لافلیم درایو در لانگ سولت، انتاریو(Fran Laflamme Drive in Long Sault, Ontario) واقع شده و سایت غواصی برای بازدید زیر آب از دهکده مولینت هم حدود دو کیلومتری شرق لانگ سولت قرار دارد.
منبع: بلاگتو
