دولت لیبرال جاستین ترودو که با انتقادات شدید و احتمال برگزاری انتخابات فدرال در سال آینده روبرو است، باید در تعیین برنامه مهاجرتی کانادا با دقت بیشتری عمل کند.
منتقدان بر این باورند که ورود سریع و گسترده مهاجران به کانادا، عامل اصلی افزایش شدید هزینه‌های مسکن بوده است. همچنین این موضوع بحث‌های گسترده‌ای را در سطح کشور به همراه داشته است.
برنامه مهاجرتی کانادا همواره بر مبنای یک رویکرد «شیر باز، شیر بسته» تنظیم شده است که ارتباط مستقیمی با وضعیت بازار کار کانادا دارد. هر زمان که نرخ بیکاری کاهش می‌یابد، تعداد مهاجران افزایش می‌یابد. همچنین بالعکس، با افزایش بیکاری، ورود مهاجران محدود می‌شود. این روند نشان می‌دهد که مهاجرت همواره به عنوان ابزاری برای تأمین نیروی کار مورد استفاده قرار گرفته است.
رکوردشکنی در تعداد مهاجران
سال ۱۹۱۳ سالی تاریخی برای مهاجرت به کانادا بود. در آن سال، نزدیک به ۴۰۰ هزار نفر به این کشور مهاجرت کردند. همچنین این رقم ۵ درصد از جمعیت کل کانادا را تشکیل می‌داد.
این رکورد بیش از یک قرن پابرجا ماند. تا اینکه در سال ۲۰۲۱ دوباره شکسته شد. البته با وجود افزایش تعداد مهاجران، نسبت آن‌ها به کل جمعیت کانادا به دلیل رشد جمعیت کشور، به کمتر از یک درصد رسید.
با روی کار آمدن دولت لیبرال در سال ۲۰۱۵، شاهد کاهش چشمگیر نرخ بیکاری در کشور بودیم. این کاهش نرخ بیکاری که به زیر ۶ درصد رسید، یکی از دلایل اصلی افزایش نرخ مهاجرت به کانادا بود.
بین سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۳، این تعداد به رکورد تاریخی ۴۳۰ هزار نفر رسید. از طرفی، کسب‌وکارها نیز از این افزایش نیروی کار استقبال کردند. زیرا باعث کاهش هزینه‌های نیروی کار آن‌ها می‌شد.
برنامه مهاجرتی کانادا و دانشجویان بین‌المللی
یکی از ویژگی‌های برجسته برنامه مهاجرتی کانادا در دولت ترودو، استقبال از دانشجویان بین‌المللی است. اگرچه این دانشجویان در ابتدا به عنوان مهاجر محسوب نمی‌شوند، اما دولت با تغییراتی که در قوانین مهاجرتی ایجاد کرده است، امکان دریافت اقامت دائم کانادا را برای برخی از آن‌ها و خانواده‌هایشان فراهم کرده است.
از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۳، شاهد رشد چشمگیر تعداد دانشجویان بین‌المللی در کانادا بودیم. از ۳۰۰ هزار نفر به یک میلیون نفر. این افزایش قابل توجه، دانشگاه‌ها و کالج‌های کانادایی را به شدت به دانشجویان خارجی وابسته کرده است. چرا که شهریه پرداختی توسط دانشجویان بین‌المللی به طور قابل توجهی بالاتر از دانشجویان داخلی است.
این درآمد اضافی به نوبه خود به دولت‌های استانی اجازه داده تا افزایش شهریه برای دانشجویان کانادایی را محدود کنند. به عنوان مثال، دولت انتاریو در سال ۲۰۱۹ شهریه داخلی را ۱۰ درصد کاهش داد و از آن زمان تاکنون آن را ثابت نگه داشته است.
توازن میان مهاجرت و نگرانی‌های مسکن
اگرچه افزایش تعداد مهاجران و دانشجویان بین‌المللی به اقتصاد کانادا رونق بخشیده است، اما نگرانی‌های جدی در مورد پیامدهای این رشد سریع، به ویژه در حوزه مسکن، مطرح شده است. بسیاری معتقدند که هجوم مهاجران، بحران مسکن در بسیاری از شهرهای کانادا را تشدید کرده است.
در واکنش به این نگرانی‌ها، دولت فدرال در برنامه مهاجرتی کانادا تصمیم به محدود کردن تعداد ویزاهای دانشجویی گرفت. این تصمیم ناگهانی که بدون هماهنگی با دولت‌های استانی و موسسات آموزشی اتخاذ شد، با مخالفت شدید آن‌ها روبرو شد.
کارشناسان معتقدند در جدیدترین برنامه مهاجرتی کانادا، دولت فدرال باید در آینده رویکردی جامع‌تر و برنامه‌ریزی‌شده‌تر نسبت به مهاجرت اتخاذ کند. نظارت دقیق بر تأثیرات مهاجرت بر بازار مسکن، اشتغال و سایر جنبه‌های زندگی در کانادا، به همراه مشورت گسترده با دولت‌های استانی، کارفرمایان و جامعه مدنی، می‌تواند به اتخاذ تصمیمات آگاهانه‌تر و پایدارتر منجر شود.
تنظیم تدریجی تعداد مهاجران و تطبیق آن با ظرفیت‌های مختلف کشور، امکان بهره‌مندی مستمر از مزایای مهاجرت را فراهم می‌کند، بدون آنکه فشارهای غیرضروری بر زیرساخت‌ها وارد شود.
حمایت قوی مهاجران از سیاست‌های مهاجرتی جدید کانادا
منبع: theconversation
