دکتر «بابک فرزاد» استاد دانشگاه براک کانادا درگذشت / بابک فرزاد نخستین مدال آور طلای المپیاد جهانی کامیپوتر ایران

بابک فرزاد نخستین مدال آور طلای المپیاد جهانی کامیپوتر ایران و دانشگاه براک کانادا  درگذشت.

به گزارش رسانه هدهد به نقل از yjc، بابک فرزاد نابغه کامپیوتر ایرانی، هم‌دوره مرحوم مریم میرزاخانی و نخستین مدال آور ایران در المپیاد جهانی کامپیوتر بود که پس از یک سال و نیم جدال با سرطان در نهایت از پا در آمد و به دیار باقی شتافت.

وی دانش آموخته راهنمایی و دبیرستان شهید اژه‌ای اصفهان و از مدال آوران اولین دوره المپیاد کامپیوتر ایران در سال ١٣٧٣بود.

دوره کارشناسی مهندسی کامپیوتر را در دانشگاه صنعتی شریف گذارنده بود و از دانشکده تورنتو کانادا موفق به اخذ دکتری شد؛ فرزاد پست دکتری خود را نیز در دانشگاه مک‌گیل مونترال گذراند و استاد دانشگاه براک کانادا شد.

بابک فرزاد چند روز قبل از اینکه از دنیا برود پیامی توئیتری منتشر کرده و در این پیام نوشته بود:

«دوستان عزیزم خداحافظ، شما را آن سو می بینم.»

کیوان جباری از دوستان بابک فرزاد در دبیرستان استعدادهای درخشان اصفهان خبر مرگ دوست خود را در صفحه اینستاگرامش منتشر کرد و نوشت:

بابک فرزاد ؛ دوست باهوش دوران راهنمایی و دبیرستان ؛ و از بچه های موفق ایرانی، امروز از دنیا رفت .

دوست بیست و پنج ساله، مدرسه راهنمایی و دبیرستان شهید اژه ای اصفهان و عضو تیم المپیاد کامپیوتر ایران، پس از یک سال و نیم مبارزه با سرطان، امروز به دیگر دوستان نابغه دوران نوجوانی (مرحوم صادقی و مریم میرزا خانی) پیوست.

به خانواده عزیزش و به پدر و مادر محترمش جناب دکتر فرزاد و خانم دکتر هاشمی فرد که هر دو پزشکان محله ما در اصفهان بودند و هستند، تسلیت می گویم».

خداحافظ الگوی هم نسل

یکی دیگر از دوستان بابک فرزاد با انتشار خبر مرگ بابک فرزاد پیامی منتشر کرد و نوشت:

مریم میرزاخانی، بابک فرزاد، امین صابری، رویا بهشتی، محمد مهدیان، روزبه پورنادر اولین نسل از الگوهای ما شده بودند، آنها دیگر سال بالایی‌ها نبودند، آن‌ها برگه‌های المپیاد مرحله ملی را تصحیح می‌کردند و آموزش می‌دادند، آن‌ها الگوهای هم‌نسل‌های خود شده بودند، الگوهایی بودند که به ما این باور را می‌دادند که جهانی‌شدن و در جهان برنده شدن آن‌قدرها هم دور نیست.

آن روزها در سمپادهای کشور تب المپیاد بود، تبی که بعدترها جایش را به کنکور داد! آن گروه نخست بودند که فضای آن روزها را ساختند، خودشان برای ما الگو شدند.

حالا ما یکی یکی این الگوها را از دست می‌دهیم. ما با شادی‌های آن‌ها شاد می‌شدیم و با ناراحتی‌شان ناراحت. شاید هیچ‌وقت آن‌ها نفهمیدند که چقدر برای ما الگو بودند؛ هیچ‌وقت نفهمیدند که چقدر ما دنبالشان می‌کردیم.

رسانه هدهد کانادا هم این واقعه دردناک را به جامعه علمی کشور تسلیت می‌گویید.

معادله هنوز ناتمام است – وصیت مریم میرزاخانی؛ تابعیت ایرانی برای دخترش آناهیتا