اجاره یک آپارتمان یک خوابه با وسعتی محدود در برامپتون – انتاریو به قیمت ۵۵۰ دلار کانادا در ماه خیلی مقرون به صرفه به نظر می‌رسد چراکه متوسط اجاره ماهانه یک آپارتمان یک خوابه در همین محل حدود دو هزار و ۲۶۱ دلار کانادا است. اما این موضوع تنها یکی از مشکلاتی است که به دلیل سیاست‌های مهاجرتی کانادا و افزایش جمعیت، فشار بیشتری به بازار مسکن وارد کرده است.
بررسی دقیق‌تر نشان می‌دهد این آپارتمان در اصل یک حمام بوده که به فضای سکونتی تبدیل شده است. همچنین انتشار تبلیغ آن در فیسبوک با واکنش‌های گسترده‌ای همراه شد.
در آگهی دیگری در برامپتون، تختخوابی در نزدیکی پلکان، ظاهراً در یک رخت‌شوی‌خانه، ارائه شده است. همچنین در اسکاربرو – انتاریو، یک تختخواب دو نفره در گوشه‌ای از آشپزخانه به‌عنوان فضای اجاره‌ای تبلیغ شده است.
این آگهی‌ها نشان می‌دهند که مسکن موجود در کانادا پاسخگوی نیاز جمعیت نیست. حال این سؤال مطرح می‌شود: با تغییر سیاست‌های مهاجرتی کانادا، آیا مهاجران همچنان تمایل به مهاجرت به این کشور خواهند داشت؟
افزایش ۲۰ درصد اجاره‌بها در کانادا
اگرچه ممکن است کانادا وسعت زیادی داشته باشد، اما مسکن به اندازه کافی در آن وجود ندارد. به گفته شرکت مشاوره املاک «اِربانیشن»، متوسط اجاره‌بها در این کشور طی سه سال گذشته ۲۰ درصد افزایش یافته است.
براساس گزارش یک نهاد ناظر دولتی کانادا در ماه دسامبر حدود دو میلیون و ۴۰۰ هزار خانواده کانادایی در خانه‌های بسیار کوچک و زیر استاندارد زندگی می‌کنند.
کمبود مسکن مناسب و تورم عمومی نارضایتی کانادایی‌ها را افزایش داده و بسیاری مهاجرت را عامل این معضلات می‌دانند. برای نخستین بار، اکثریت کانادایی‌ها که پیش‌تر از تازه‌واردان استقبال می‌کردند، این پرسش را مطرح می‌کنند که چگونه می‌توان با مهاجرت‌های روزافزون، شهرها را مدیریت کرد؟
در حالی که سیاست‌های مهاجرتی در سایر کشورهای غربی سال‌هاست محل اختلاف بوده، کانادایی‌ها به دلیل شرایط جغرافیایی کمتر با این چالش روبه‌رو بودند. اما اکنون، تغییرات عمیقی در نگرش آن‌ها نسبت به مهاجرت و تغییرات سیاست‌های مهاجرتی کانادا ایجاد شده است.
نارضایت کانادایی‌ها از تعداد مهاجران
نتایج نظرسنجی شرکت تحقیقاتی «اِنوایرونیکس»، در سال ۲۰۲۲ نشان می‌دهد ۲۷ درصد کانادایی‌ها از میزان زیاد مهاجران به کشور ناراضی هستند. همچنین این رقم در سال ۲۰۲۴ به ۵۸ درصد افزایش یافته است.
«پیتر کراتزار»، مهندس نرم‌افزار و بنیان‌گذار گروه هزینه زندگی در کانادا، یک گروه معترض که در سال ۲۰۲۴ تشکیل شد، در این مورد می‌گوید: «می‌توانم بگویم که قبلا این موضوع تابو بود، مثل اینکه هیچکس نباید واقعا در مورد آن صحبت کند. اما اکنون فضا برای مطرح شدن آن باز شده است.» او با بیان اینکه انتشار خبرهایی مانند ماجرای اجاره حمام در برامپتون به این بحث دامن زده است می‌افزاید: «ممکن است بگویند، این حرف‌ها شوخی است اما انتشار مکرر این‌گونه آگهی‌ها نشان می‌دهد موضوع خیلی جدی است و اصلا شوخی نیست.»
به گفته «کیت نیومن»، مدیر اجرایی اِنوایرونیکس این اولین باری است که مردم واقعا نگران مدیریت نظام مهاجرتی و تغییرات جدی سیاست‌های مهاجرتی کانادا هستند.
مهاجرت، آخرین میخ تابوت نخست وزیری ترودو
روز ششم ژانویه «جاستین ترودو»، پس از ۹ سال سکانداری نخست وزیری کانادا و حزب لیبرال همزمان از هر دو مسئولیت خود استعفا داد. استعفای او در میان نارضایتی گسترده مردم نشان می‌دهد این موضوع در استعفای وی بی‌تاثیر نبوده است.
در سال اول نخست وزیری ترودو ۶۵ درصد مردم از روی کار آمدن او راضی بودند. اما این رقم تا قبل از استعفای وی به ۲۲ درصد تنزل پیدا کرد.
اگرچه مهاجرت دلیل اصلی کاهش محبوبیت و استعفای ترودو نبود، اما بسیاری از کانادایی‌ها سیاست‌های مهاجرتی کانادا را عاملی در تشدید مشکلاتی همچون تورم و کمبود مسکن می‌دانند.
پروفسور «جاناتان رز»، رئیس بخش مطالعات سیاسی دانشگاه کوئینز در کینگستون، انتاریو، معتقد است: «مهاجرت ممکن است دلیل اصلی استعفای ترودو نباشد، اما بی‌شک از عوامل تأثیرگذار بر آن بوده است.»
با این حال، همه کانادایی‌ها مهاجران را مقصر بحران مسکن نمی‌دانند.
اولیویا چاو: مقصر دانستن مهاجرت منصفانه نیست
«اولیویا چاو»، شهردار تورنتو که در ۱۳ سالگی از هنگ‌کنگ به کانادا مهاجرت کرده است، معتقد است بسیاری از مردم حتی با داشتن دو یا سه شغل، توان پرداخت اجاره و تامین غذای فرزندانشان را ندارند. با این حال، او باور دارد که سیاست‌های مهاجرتی کانادا به تنهایی نمی‌توانند عامل این بحران باشند.
سیاستمدارانی که قصد دارند در انتخابات آتی وارد بحث مهاجرت شوند، باید توجه داشته باشند که نیمی از کانادایی‌ها مهاجران نسل اول یا دوم هستند.
پروفسور جاناتان رز می‌گوید: «اگر محافظه‌کاران در انتخابات آینده پیروز شوند، احتمالاً میزان مهاجرت کاهش خواهد یافت. ازاین‌رو، پویلیور به‌عنوان رهبر حزب باید در این زمینه با دقت عمل کند.» وی تأکید می‌کند که پیروزی در شهرهای بزرگ و مهاجرپذیری مانند تورنتو و ونکوور برای موفقیت در پارلمان حیاتی است. بنابراین، نخست‌وزیر آینده نمی‌تواند با رویکردی ضدمهاجرت وارد رقابت‌های انتخاباتی شود.
از سوی دیگر، حزب لیبرال اعلام کرده است که در اواسط ماه مارس رهبر جدید حزب، و احتمالاً نخست‌وزیر جدید، انتخاب خواهد شد. با توجه به تغییرات سیاست‌های مهاجرتی کانادا، به نظر می‌رسد کانادا در این زمینه وارد مسیر جدیدی شده است. رهبر جدید حزب لیبرال، همزمان با آغاز دولت جدید آمریکا، با چالش‌های جدی داخلی و خارجی روبه‌رو خواهد بود.
هر آنچه باید درباره تغییرات جدید مرزی کانادا بدانید
منبع: بی‌بی‌سی
