چرا سلفی گرفتن را دوست داریم؟

با توجه به تحقیق جدید مجله‌ی معتبر علمی سلفی گرفتن ممکن است به ما کمک کند تا وقایع زندگی‌مان را بهتر به خاطر بسپاریم.

لینک کوتاه :

مطالعات حاکی از آن است که عکس‌های سلفی توانایی بهتری در ثبت خاطرات ما دارند

کسانی که طرفدار سلفی گرفتن نیستند مدت‌هاست که می‌گویند این عکس‌ها برای افراد از خود راضی است. اما به گزارش یک تحقیق جدید، گرفتن سلفی ممکن است به ما کمک کند تا وقایع زندگی‌مان را بهتر به خاطر بسپاریم.

این تحقیق که هفته‌ی گذشته در مجله‌ی معتبر Social Psychological and Personality Science منتشر شد، نشان می‌دهد عکس‌های سلفی که خود ما هم در آن حضور داریم به ما کمک می‌کند تا معنای تجربیات اطراف‌مان را بهتر ثبت کنیم. عکس‌ها مدتهاست که در زندگی بشر نقش پررنگی را ایفا کرده‌اند، اما عصر دیجیتال استفاده از آنها را از همیشه بیشتر کرده است. امروزه میلیون‌ها عکس در اینستاگرام، فیسبوک، توییتر و دیگر شبکه‌های اجتماعی به صورت روزانه منتشر می‌شوند.

محققان اعلام کردند که عکس گرفتن برای افراد می‌تواند دلایل متفاوتی داشته باشد. این دلایل عبارتند از:

ثبت یک تصویر خاص مانند مناظر زیبا
ثبت احساس یک لحظه‌ی خاص
ثبت تجربیات مشترک با عزیزان

آنها همچنین معتقدند نوع عکسی که ما می‌گیریم ممکن است با معنایی که برایمان دارد در ارتباط باشد.

انواع عکس

عکس‌های POV از نقطه نظر بیننده گرفته می‌شوند و عکس‌های سوم شخص هم زمانی به ثبت می‌رسند که عکاس دوربین را می‌چرخاند و خود را در صحنه‌ای که می‌خواهد ثبت کند قرار می‌دهد.

اصطلاح «سلفی» با اینکه در اوایل دهه ۲۰۰۰ ابداع شده بود، اما تا اوایل دهه ۲۰۱۰ مورد استفاده قرار نگرفته بود. این اتفاق همزمان با ظهور گوشی‌های تلفن همراه دوربین‌دار رقم خورد که مردم با وجود آن دوربینی داشتند که همه جا همراهشان بود. پخش عکس‌های سلفی هم به دنبال این اتفاق زمانی گسترده شد که دوربین جلوی تلفن همراه به افراد اجازه می‌داد تا قبل از زدن دکمه شاتر بتوانند خودشان را با کیفیت بهتری در صفحه گوشی ببینند.

چه چیزی در عکس‌های سلفی متفاوت است؟

تحقیقات گذشته نشان می‌داد که عکس‌های اول شخص و سوم شخص منتشر شده در اینستاگرام میزان برابری داشتند. ۷۰ درصد از کاربران این شبکه‌ی اجتماعی در آن زمان از این دو پرسپکتیو یک عکس را به ثبت رسانده بودند. محققان در پی این آمار بیش از ۲۰۰۰ شرکت کننده را طی شش مرحله بررسی کردند تا بفهمند که این پرسپکتیوهای متفاوت چگونه بر معنای درونی عکس‌ها تاثیر می‌گذارد.

مرحله اول این تحقیق به این موضوع پرداخت که آیا حضور داشتن در عکس بر انتخاب شرکت‌کنندگان در سلفی گرفتن تاثیر می‌گذاشت یا خیر. زمانی که از شرکت‌کنندگان خواسته شد که خود را در یک موقعیت فرضی، مانند یک روز در کنار دوستشان در ساحل، در نظر بگیرند، آنها اعلام کردند که ثبت این رویداد برایشان اهمیت زیادی دارد. نکته جالب این است که کسانی که ثبت این خاطره برایشان اهمیت بیشتری داشت، عکس‌های سلفی را ترجیح می‌دادند.

محققان در مرحله‌ی دوم و سوم تلاش کردند که الگوی انتخابی شرکت‌کنندگان را تغییر دهند، اما نتیجه همچنان حاکی از ترجیحات مشابه بود.

در مرحله‌ی سوم، آنها به شرکت‌کنندگان دو عکس از یک رویداد را نمایش دادند که یکی سلفی و دیگر عکسی با زاویه اول شخص بود. آنها از شرکت‌کنندگان خواستند که به معنای رویداد ثبت شده امتیاز دهند و بگویند که اگر آنها به جای شخص حاضر در سناریو بودند حاضر به گرفتن کدام یک از عکس‌ها می‌شدند. زمانی که به این افراد اعلام شد که هدف این عکس‌ها تکرار تجربه فیزیکی رویداد است، اغلب اول شخص را انتخاب می‌کردند و زمانی که صحبت از معنا به میان می‌آمد، اکثر افراد زاویه سلفی را ترجیح می‌دادند.

محققان در مرحله‌ی چهارم و پنجم از شرکت‌کنندگان خواستند تا به پست‌های اینستاگرامی خود امتیاز دهند و آنها را بر اساس ثبت تجربه فیزیکی و معنا رتبه‌بندی کنند.

محله‌ی ششم نیز به بررسی این موضوع پرداخت که آیا دانستن تفاوت زاویه عکس و تاثیر آن بر معنای درونی آنها، میزان علاقه‌ی شرکت کنندگان به عکس‌های خودشان را تحت تاثیر قرار می‌داد یا خیر. افرادی که قصد به تصویر کشیدن معنای خاطراتشان را داشتند در نهایت در مقایسه با افرادی که قصد ثبت تجربه فیزیکی را داشتند نسبت به عکس‌های سلفی علاقه بیشتری نشان می‌دادند.

روشن است که این تحقیق درباره راه‌های دیگری که انسان‌ها می‌توانند با استفاده از آنها خود و جهان اطرافشان را درک کنند، ابهامات جدیدی را ایجاد می‌کند. با توجه به اهمیتی که عکاسی شخصی بر روایت افراد از زندگی‌هایشان دارد، این تحقیق می‌تواند راه را برای مطالعات آینده هموار سازد.