طی یکسال گذشته تعداد افراد بی‌خانمان کانادا به ۲۳۵ هزار نفر رسیده است. این تعداد به اندازه جمعیت یک شهر کوچک است.
به گزارش هدهد به نقل از سی‌بی‌سی، فعالان اجتماعی تورنتو می‌گویند، تعداد افراد بی‌خانمان که جای ثابتی ندارند زیاد نیست و برای آنها از کلمه « اپیدمی » استفاده می‌شود.
مرگ ۱۷ بی‌خانمان از ابتدای اکتبر ۲۰۱۹
بنابر گزارش شبکه بی‌خانمانان تورنتو موسوم به “Toronto Homeless Memorial “Network، که مرگ و میر این افراد را پیگیری می‌کند، از ابتدای اکتبر ۲۰۱۹ تاکنون ۱۷ نفر از آنان فوت شده‌اند. مسئله این است که وقتی مردم راجع به بی‌خانمانان صحبت می‌کنند به آمار و ارقام مراجعه می‌کنند اما واقعیت این افراد در ملاقات با آنها روشن می‌شود.
اوضاع افراد بی‌خانمان از زبان خودشان
« فرنچی »، یکی از این بی‌خانمانان است. او می‌گوید۶ ماه است که در زیر یکی از پل‌های تورنتو شب را به صبح می‌رساند، جایی که گرانترین خانه‌های کشور در آنجا قرار دارد. او پیش از این در رستوران کار می‌کرده و در اثر یک بدشانسی کارش را از دست داده است و بعد از آن بدشانسی پشت بدشانسی. فرنچی که همراه ۱۵ نفر دیگر جمعی کوچک را تشکیل داده‌اند می‌گوید: زندگی خیلی سخت است ولی ما هنوز زنده‌ایم و هر روز بیدار می‌شویم. من فقط می‌خواهم به مردم بگویم ما آدمهای بدی نیستیم. زندگی‌مان متفاوت است اما انسان هستیم، ما از شما بیگانه نیستیم، ما هنوز جزو مردم هستیم.
تخمین تعداد افراد بی‌خانمان کانادا در هر شب سخت است، ولی تخمین زده شده که حدود ۳۵ هزار نفر هستند.
پل در ۴۳ سالگی با از دست دادن شغلش به عنوان کارگر ساختمانی، ۶ ماه است که بی‌خانمان شده است. او که در محل کارشان آسیب دیده، از افسردگی نیز رنج می‌برد. او در مسکن دولتی ثبت نام کرده و می‌گوید شانس آورده که در یک پناهگاه توانسته یک تختخواب پیدا کند. جایی که ۱۱ سال باید برای رسیدن به آن صبر کرد. او می گوید: ما یک کشور ثروتمند هستیم و دلیلی برای این موضوع وجود ندارد. پل ادامه می‌دهد: وقتی شما به این مرحله میرسی دیگر هیچ آرزویی نداری چون چیزی نداری. مردم هم فکر می‌کنند چیزی نیستی بنابراین کم کم محو می‌شوی.
اسکات نیز سابقا یک هتل کوچک در دان تاون تورنتو را اداره می‌کرده است. روزی که این هتل بسته شد او هم شغلش و هم محل زندگی‌اش را از دست داد.
او هرگز فکر نمی‌کرد کارش به اینجا بیانجامد و در پناهگاه ساکن شود. او می گوید: من همیشه پول داشتم، شغل داشتم …برای پیدا کردن شغل تازه هم خیلی پیر شده‌ام. چه کسی یک فرد پیر را استخدام می‌کند؟ او حتی به دوستان و خانواده اش نگفته که در پناهگاه اسکان پیدا کرده چون نمی‌خواهد مورد ترحم واقع شود.
او می گوید، من فقط یک کار می‌خواهم و جایی که در آن اقامت داشته باشم.
کوین دورانس، یک فعال اجتماعی است و در مقابل شورای شهر تورنتو اعتراض کرده است. او می گوید: خیلی سخت است که انسان برای زنده ماندن کار کند. او ۶ سال است که بی‌خانمان شده و در پناهگاه زندگی می‌کند. او می داند وضعیت شهر چقدر بد است و می‌گوید از این نظر در شرایط اضطراری قرار دارد. کوین خواسته زیادی ندارد و فقط از مردم می‌خواهد از او دوری نکنند. وی می‌افزاید: مردم من را نمی‌بینند. آنها مرا ننگ می‌دانند در حالی که من آدمی ساده هستم و به کمک کسی نیاز ندارم.
خبر کمک ۲۴ میلیون دلاری دولت
طی ۵ سال گذشته تعداد بی خانمانان و ساکنان پناهگاه های تورنتو دو برابر شده و به ۸۰۰۰ نفر رسیده است. شورای شهر تورنتو از برنامه جدید دولت و کمک ۲۴ میلیون دلاری برای کمک به مشکلات مسکن تورنتو خبر داده است.
