تصاویر پادشاهان ثروتمند یا دیکتاتورهایی که در تجمل غرق‌اند و توده‌ها برای نان می‌جنگند، معمولا به «لوئی شانزدهم» و «ماری آنتوانت» در ورسای فرانسه یا «فردیناند» و «ایملدا مارکوس» در فیلیپین نسبت داده می‌شود. اما حالا آمریکا هم صحنه‌ای دوگانه و تلخ دارد: رئیس‌جمهوری که مثل یک الیگارش، کاخ سفید را با تجملی طلایی و ویرانگر پر می‌کند، و در مقابل خانواده‌هایی که گرسنه‌اند، کارگرانی بدون حقوق و خدماتی دولتی در آستانه‌ی فروپاشی. تعطیلی دولت آمریکا
ضیافت شاهانه‌ی میلیاردرها
در ۱۵ اکتبر، «دونالد ترامپ» شامی مجلل برای ۱۳۰ اهداکننده‌ی ثروتمند، هم‌پیمانان و نمایندگان شرکت‌های بزرگ در کاخ سفید برپا کرد. میزها با بشقاب‌های طلایی، رومیزی‌های طرح‌دار طلا و شمعدان‌های طلایی آراسته بودند؛ مهمانان از سالاد پانزانلا با گوجه‌فرنگی‌های اصیل، بیف ولینگتون و دسر گلابی بوداده با کرامبل دارچین و بستنی باتراسکاچ لذت بردند. این ضیافت برای قدردانی از تعهدات مالی آنها به ساخت سالنی عظیم به هزینه‌ی ۳۰۰ میلیون دلار بود. تعطیلی دولت آمریکا که دو هفته‌ی پیش آغاز شده بود، انگار اهمیتی نداشت.
ضربه‌ی تعطیلی دولت آمریکا
اما دو هفته بعد، تعطیلی دولت آمریکا شروع به ضربه زدن کرد و حماقت معماری ترامپ را برجسته‌تر ساخت. در روز شنبه، با بن‌بست کنگره، ممکن است یارانه‌ی غذایی برای ده‌ها میلیون آمریکایی کم‌درآمد متوقف شود. دموکرات‌ها، جمهوری‌خواهان ترامپ را متهم می‌کنند که «گرسنگی را به سلاح تبدیل کرده‌اند» تا برنامه‌ی راست افراطی را پیش ببرند.
فریاد کاملا هریس
«کاملا هریس»، معاون رئیس‌جمهور سابق، در مصاحبه با پادکست «جان استوارت» در «کومدی سنترال» فریاد زد: «این مرد جدی می‌گوید؟ می‌خواهد سالنی برای دوستان ثروتمندش بسازد، در حالی که چشمش را به روی نوزادانی که با پایان برنامه کمک غذایی تکمیلی (SNAP) گرسنه می‌مانند، بسته؟»
چهره‌ی دوگانه‌ی میلیاردر کارگری
ترامپ سال‌هاست تصویر «میلیاردر کارگری» را پرورش داده و در انتخابات سال گذشته بدون مدرک دانشگاهی، هریس را با ۱۴ درصد اختلاف شکست داد. او در محله‌ای مرفه در کوئینز نیویورک بزرگ شد. همچنین با وام یک میلیون دلاری پدرش وارد تجارت املاک منهتن شد و نامش را روی هتل‌ها و زمین‌های گلف لوکس گذاشت. شهرت از طریق تبلویدهای نیویورک و میزبانی برنامه‌ی تلویزیونی «کارآموز» به دست آمد.
اما به عنوان سیاستمدار، خود را صدای «فراموش‌شدگان» در شهرهای صنعتی ویران‌شده معرفی کرد. فرمولش بهره‌برداری از نارضایتی، به ویژه نارضایتی سفیدپوستان و نوستالژی «آمریکا را دوباره بزرگ کنیم» است. سخنرانی‌هایش پر از وعده‌های جاه‌طلبانه است؛ «شما هم سهمی از ثروت ملی خواهید داشت.»
اتحاد با غول‌های فناوری
این رویکرد به او اجازه داد تا رای‌دهندگانش ، علی‌رغم مشکلات خودشان، به تجملات دوره‌ی اولش و سود خانواده‌اش چشم بپوشند. اما از مراسم تحلیف ژانویه با حضور غول‌های فناوری مانند «جف بزوس»، «تیم کوک»، «ایلان ماسک»، «سوندار پیچای» و« مارک زاکربرگ»، مشخص بود دوره‌ی دوم متفاوت خواهد بود.
طبق ردیاب مالی مرکز پیشرفت آمریکایی، ترامپ در سال گذشته بیش از ۱.۸ میلیارد دلار سود شخصی کسب کرده است که بخش عمده‌ی آن از راه‌اندازی پروژه‌های کریپتو خود و کاهش شدید مقررات این صنعت بوده است. منابع درآمدی دیگر شامل هدایا، توافقات حقوقی و درآمد حاصل از مستندی ۴۰ میلیون دلاری درباره‌ی بانوی اول، «ملانیا ترامپ»، ساخته‌ی آمازون است.
تحلیل لری جیکوبز
«لری جیکوبز»، مدیر مرکز مطالعات سیاست و حکومت دانشگاه مینه‌سوتا، می‌گوید: «شکاف فاحشی بین زندگی طلایی ترامپ و زندگی میلیون‌ها شهروند که حالا با تعطیلی دولت آمریکا ضربه می‌خورند، وجود دارد. باید به دهه‌ی ۱۹۲۰ یا عصر طلایی قرن نوزدهم برگردیم تا چنین تجملی ببینیم. این کارها همراه با تلاش برای غنی‌سازی ترامپ، خانواده و دوستانش است. نمایش شوکه‌کننده‌ای از استفاده قدرت عمومی برای سود خصوصی.»
اگر کسی با او مخالفت کند اخراج می‌شود
ماه گذشته، ترامپ مورخان ریاست‌جمهوری و کارکنان سابق کاخ سفید را با تخریب بال شرقی بدون مجوز کمیسیون برنامه‌ریزی پایتخت ملی، که ساخت بناهای فدرال را بررسی می‌کند، شوکه کرد. او شش عضو کمیسیون هنرهای زیبا را هم اخراج کرد که انتظار بررسی پروژه را داشتند.
او ادعا کرد تخریب برای ساخت سالنی ضروری است که ۹۰ هزار فوت مربع وسعت دارد. سالنی که گنجایش مراسم تحلیف را دارد و خود کاخ اجرایی را کوچک می‌کند. تامین مالی نه از مالیات‌دهندگان، بلکه از «اربابان جدید جهان» است.
قانون کاهش مالیات و افزایش فقر
ناظران اخلاقی، این شام را فروش آشکار دسترسی به رئیس‌جمهور با پتانسیل نفوذ و فساد محکوم کردند. «آنتجوان سی‌رایت»، استراتژیست دموکرات، گفت: «این کار برای ترامپ عادی است. میلیونرها و میلیاردرها با او شراب می‌نوشند و شام می‌خورند و همه چیز خوب است. آنها این پول‌ها را بی‌هدف خرج نمی‌کنند، این کار برایشان سودی دارد و ممکن است بزرگ‌ترین انتقال ثروت تاریخ آمریکا با لایحه‌ی زشت (قانون کاهش مالیات خانواده‌های کارگر که در عمل به نفع ثروتمندان است) چند ماه پیش باشد.»
این قانون، مالیات برای ثروتمندان را کاهش می‌دهد، کمک غذایی را کم می‌کند و بیمه‌ی سلامت را برای خانواده‌های کارگر گران‌ترمی‌کند. «جان ثون»، رهبر اکثریت جمهوری‌خواه سنا، چهارشنبه هشدار داد: «اوضاع خیلی زود زشت می‌شود.»
خدمات عمومی در آستانه‌ی فروپاشی
برنامه کمک غذایی تکمیلی (SNAP)، که به کارت‌های غذایی نیز شناخته می‌شود، قرار است برای ۴۲ میلیون نفر متوقف شود. همچنین سایه‌ی صف‌های طولانی در بانک‌های غذا را به همراه داشته باشد. روز جمعه، دو قاضی فدرال حکم دادند که دولت ترامپ باید برنامه کمک غذایی تکمیلی را با استفاده از بودجه‌ی اضطراری ادامه دهد. اما این تصمیم‌ها احتمالا مورد تجدیدنظر قرار خواهند گرفت. همچنین مشخص نیست که کارت‌های اعتباری که دریافت‌کنندگان برای خرید مواد غذایی استفاده می‌کنند، چه زمانی دوباره شارژ خواهند شد.
طرح‌های آموزش پیش‌دبستانی برای کم‌درآمدها و یارانه پرواز به جوامع دورافتاده هم متوقف می‌شوند. هزاران کارمند فدرال اولین چک کامل حقوق‌شان را از دست می‌دهند که احتمال کمبود نیرو در حوزه‌هایی مانند امنیت فرودگاه و کنترل ترافیک هوایی را افزایش می‌دهد.
درصد محدودی از مردم از سالن رقص حمایت می‌کنند
ترامپ اغلب طوری به نظر می‌رسد که انگار بحران‌های سیاسی روی او اثر نمی‌گذارد. اما طبق نظرسنجی مشترک واشنگتن‌پست، ای‌بی‌سی‌نیوز و ایپسوس که پنجشنبه منتشر شد، تنها ۲۸ درصد از آمریکایی‌ها از پروژه سالن رقص حمایت می‌کنند. در مقابل، ۵۶ درصد با آن مخالف هستند. همین نظرسنجی نشان می‌دهد ۴۵ درصد، تعطیلی دولت آمریکا را تقصیر ترامپ و جمهوری‌خواهان می‌دانند و ۳۳ درصد دموکرات‌ها را مسئول می‌شمارند. به‌ویژه رای‌دهندگان مستقل با نسبت دو به یک، ترامپ و جمهوری‌خواهان را مقصر می‌دانند. درنتیجه این امر این می‌تواند برگ برنده‌ای برای دموکرات‌ها باشد.
فرصت دموکرات‌ها در مناطق روستایی
«جان زوگبی»، نویسنده و کارشناس افکارسنجی، می‌گوید: «دموکرات‌ها بعد از مدت‌ها در میان رأی‌دهندگان روستایی فرصت تازه‌ای پیدا کرده‌اند. مدیکِید و برنامه کمک غذایی تکمیلی برای فقیرترین مناطق کشور مثل زیرساخت حیاتی هستند. اگر بودجه چنین برنامه‌هایی قطع شود، فقط درباره ضربه به فقرا یا مردم فراموش‌شده صحبت نمی‌کنیم؛ موضوع، بستن بیمارستان‌ها و درمانگاه‌هاست. چیزی که مستقیماً به جان مردم مربوط می‌شود. دموکرات‌ها باید بیشتر به مناطق روستایی بروند و بگذارند مردم خودشان روایت زندگی‌شان را بگویند.»
دموکرات‌ها و فقدان غریزه‌ی جنگ
می‌توان با اطمینان فرض کرد که اگر «باراک اوباما» یا «جو بایدن» در دوران سختگیرانه‌ی تعطیلی دولت آمریکا، سالن رقصی ساخته بودند، جمهوری‌خواهان و رسانه‌های راست‌گرا علیه آنها به شدت حمله می‌کردند. نمایش پرزرق و برق ثروت و رفاقت‌سالاری ترامپ در شرایطی رخ می‌دهد که نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی در حال افزایش است. با این حال، اغلب به دموکرات‌ها اتهام کمبود توانمندی برای مبارزه زده می‌شود.
«جو والش»، نماینده‌ی سابق جمهوری‌خواه که چهار ماه پیش به حزب دموکرات پیوست، گفت: «دموکرات‌ها بلد نیستند بجنگند و همین حالا هم می‌بینم که سرِ موضوع سالن رقص دست‌پاچه شده‌اند. در کاخ سفید مردی داریم که هر روز با شعله‌افکن به این کشور حمله می‌کند. همچنین بیشتر دموکرات‌ها نمی‌فهمند که در چه لحظه‌ی حساسی قرار داریم. او بی‌پروا پیش می‌رود و بال شرقی را خراب می‌کند، چون می‌داند هیچ‌کس جلوی او را نخواهد گرفت.»
ما در آمریکا کاخ نداریم
والش معتقد است رئیس‌جمهور دموکرات بعدی باید متعهد شود که سالن رقص ترامپ را تخریب کند. او افزود: «این آدم یک مستبد تمام عیار است و معتقد است می‌تواند تمامی قوانین، مقررات و هنجارها را نادیده بگیرد. باید خط قرمزی برای این موضوع کشید. نه، او نمی‌تواند به‌طور یک‌جانبه بال شرقی را خراب کند و یک سالن رقص بزرگ بسازد. این آدم هیچ تصوری از آمریکا ندارد. ما در آمریکا کاخ نداریم.» ایلان
منبع: دگاردین
