تقسیم ارث، واژه‌ای است که می‌تواند هم نشانه‌ی عشق و پیوند خانوادگی باشد و هم آغازگر جدایی‌های تلخ و پر از کینه. در بسیاری از خانواده‌ها، آنچه باید نشانه‌ی عدالت باشد، گاه به محرومیت از ارث و شکاف‌های عاطفی عمیق منجر می‌شود. این همان دوراهی حساسی است که سرنوشت بسیاری از خانواده‌ها را تعیین می‌کند؛ نقطه‌ای که یا پایه‌های رابطه را محکم‌تر می‌سازد، یا زخمی برجای می‌گذارد که گذر زمان هم آن را درمان نمی‌کند.
داستان «نادین»، مددکار اجتماعی بازنشسته‌ی ۷۰ ساله، روایتی واقعی از همین زخم عمیق است. او سال‌ها با صبر و عشق از مادر صدساله‌اش مراقبت کرد، با این امید که سهمش از ارث، پاداشی برای سال‌های ازخودگذشتگی و پشتوانه‌ای برای دوران بازنشستگی‌اش باشد.
اما ناگهان، با تصمیمی غیرمنتظره از سوی مادر، تمام رویاهایش فرو ریخت. در اقدامی غیرمنتظره، مادرش او را از ارث محروم کرد. تصمیمی که نه‌تنها بنیان مالی نادین را لرزاند، بلکه مفاهیمی چون عدالت خانوادگی، قدرشناسی و قانون تنظیم وصیت نامه در کانادا را نیز در ذهن او به چالش کشید.
برای نادین، محرومیت از ارث فقط از دست دادن پول نبود. ضربه‌ای احساسی و اخلاقی بود که نشان داد چگونه یک تصمیم ساده درباره‌ی ارث می‌تواند پیوند میان والدین و فرزندان را برای همیشه دگرگون کند.
وقتی مادر باعث محرومیت فرزندش از ارث شد!
برای سال‌ها، آینده «نادین» بر اساس یک توافق خانوادگی روشن به نظر می‌رسید. به عنوان فرزند ارشد و طبق قانون تنظیم وصیت نامه در کانادا، او نه تنها مجری وصیت‌نامه و وکیل تام‌الاختیار مادرش بود، بلکه انتظار داشت که یک‌چهارم از دارایی حدوداً نیم میلیون دلاری او را به ارث ببرد. اما این توافق، تضمینی برای یک رابطه آرام نبود.
«نادین» مادرش را زنی با شخصیتی سرسخت توصیف می‌کند. او می‌گوید: «وقتی چیزی خلاف میلش پیش می‌رفت، به شدت عصبانی می‌شد.» با بالا رفتن سن مادر، این رابطه پیچیده روز به روز پرتنش‌تر شد. استقلال‌طلبی بیش از حد مادر باعث شد تا نه تنها کمک‌های «نادین» را نپذیرد، بلکه او را متهم کند که مانع کارهایش می‌شود.
این تغییرات رفتاری، سرآغاز تحولی بزرگ‌تر بود. یک روز، نامه‌ای به دست «نادین» رسید. چند خط کوتاه که دنیای او را زیر و رو کرد؛ طبق قانون تنظیم وصیت نامه در کانادا او دیگر مجری وصیت‌نامه نبود و تمام توافق‌های گذشته باطل شده بود، محرومیت از ارث.
محرومیت از ارث؛ پاداش سال‌ها مراقبت از مادر صد ساله!
پس از باطل کردن وصیت‌نامه، مادر «نادین» مسیری کاملاً غیرمنتظره را در پیش گرفت. او خانه‌اش را فروخت، به آپارتمانی کوچک‌تر نقل مکان کرد و تصمیم گرفت که قبل از مرگ، تمام دارایی خود را ببخشد. «نادین» با تحلیل رفتار مادرش می‌گوید: «فکر می‌کنم نگران بود که ما فرزندانش بعد از مرگش بر سر وصیت‌نامه دعوا کنیم. برای همین تصمیم گرفت که تا زنده است همه چیز را طبق خواست خودش تقسیم کند تا مطمئن شود حرفش به کرسی می‌نشیند.»
این تصمیم، ضربه مالی سنگینی به «نادین» وارد کرد و سهم او را از ارث به صفر رساند. او که برای پرداخت بدهی‌های قابل توجهی مانند وام مسکن و بدهی‌های دیگر روی این پول حساب کرده بود، حالا به دلیل محرومیت از ارث باید دوران طولانی بازنشستگی خود را تنها با حقوق ناچیزش سر کند.
«نادین» با حسرتی عمیق می‌گوید: «برای من، پول مادرم مبلغ بسیار بزرگی بود. پولی که در تمام آن سال‌های مراقبت، به نوعی حق خودم می‌دانستم.» اما شوک بزرگ‌تر این بود که مادرش با نادیده گرفتن کامل فرزندان، تصمیم گرفت ثروتش را مستقیماً به نوه‌هایش ببخشد.
تقسیم ناعادلانه ارث میان فرزندان
تصمیم مادر برای بخشیدن ثروتش به نوه‌ها، به معنای حذف کامل «نادین» از معادله بود. چرا که «نادین» حتی بچه هم نداشت. این تصمیم، زمانی تلخ‌تر شد که مشخص شد این بخشش‌ها هم عادلانه نبوده‌اند. به گفته «نادین»، یکی از نوه‌ها که ارتباط بسیار محدودی با مادربزرگش دارد و تمام رابطه‌اش به «چند تماس تلفنی در سال و فرستادن گل در روز تولد» خلاصه می‌شود، هدیه‌ای نزدیک به ۷۵ هزار دلار دریافت کرده است.
در مقابل، بعضی دیگر از نوه‌ها به طور کامل نادیده گرفته شده بودند. این روش ناعادلانه در تقسیم دارایی، مشکلات قدیمی خانواده را عمیق‌تر کرد. همچنین باعث شد تا اعضای خانواده از مادر و بعضا حتی نوه‌ها کینه به دل بگیرند.
در ادامه، «نادین» با صداقتی تلخ در رابطه با محرومیت از ارث اعتراف می‌کند: «عصبانی هستم. درست است که کمکم به او برای پول نبود، اما وقتی به تمام سال‌ها و زحماتی که کشیده‌ام فکر می‌کنم، حس می‌کنم که این اصلاً منصفانه نیست.»
این وضعیت همچنین باعث شده تا خواهر و برادرهای «نادین» هم سلامت روانی مادر و توانایی او برای تصمیم‌گیری را زیر سوال ببرند. اما به دلیل روابط تیره‌شان، حتی در این زمینه هم با یکدیگر ارتباطی ندارند.
پیامدهای تقسیم ناعادلانه ارث
حالا نزدیک به یک سال است که سکوت، حاکم مطلق رابطه «نادین» و مادرش شده است. درنتیجه ارتباط آن‌ها به چند ایمیل کوتاه و بی‌روح خلاصه می‌شود. «نادین» در این مدت با کمک جلسات مشاوره دولتی، تلاش کرده تا با این حجم از احساسات پیچیده و متناقض کنار بیاید.
او از دل این تجربه تلخ، پیامی روشن برای مادرش و همه کسانی دارد که در آستانه تصمیم‌گیری درباره ارث و میراث خود هستند می‌گوید: «اگر راهی وجود دارد که پولتان را به طور مساوی بین فرزندانتان تقسیم کنید، حتماً همین کار را انجام دهید. هر تصمیمی غیر از این، فقط انبوهی از مشکلات و زخمی عمیق بر جای می‌گذارد.»
اما در یک چرخش قابل تامل، خود «نادین» هم در وصیت‌نامه‌اش تصمیمی غیرمعمول گرفته است. او قصد دارد تا تمام دارایی باقی‌مانده‌اش را در یک حرکت نمادین برای اجرای عدالت، به همان نوه‌هایی ببخشد که مادربزرگشان آن‌ها را از ارث محروم کرده بود.
منبع: دگلوبال
