مرگ تلخ یک نوجوان ۱۶ ساله بار دیگر توجه‌ها را به بحران اورژانس های انتاریو جلب کرده است. خانواده او می‌گویند تأخیر غیرقابل قبول در رسیدگی پزشکی جان فرزندشان را گرفت و حالا خواستار تصویب قانونی برای تعیین حداکثر زمان انتظار در اورژانس کودکان شده‌اند. این پرونده نمادی از وضعیت بحرانی اورژانس انتاریو است؛ جایی که ازدحام بیماران و کمبود کادر درمان بارها باعث بروز فاجعه‌های انسانی شده است.
مرگ نوجوان پس از ساعت‌ها انتظار در اورژانس انتاریو
«فینلی ون در ورکن»، نوجوانی از شهر برلینگتون، در فوریه سال گذشته پس از ساعت‌ها انتظار در بیمارستان اوکویل ترافالگار جان خود را از دست داد. او ابتدا با علائمی نسبتاً خفیف مانند میگرن به اورژانس مراجعه کرد، اما وضعیتش به سرعت وخیم‌تر شد.
انتظار هشت ساعته در اورژانس انتاریو
به گفته مادرش، هیزل، شرایط اورژانس در آن روز بحرانی بود: «ما وارد بخش اورژانس شدیم که مملو از بیمار بود. راهرو پر از افراد روی صندلی‌ها بود. در حالی که فینلی از شدت درد فریاد می‌زد، او خیلی سریع تریاژ شد و ما امیدوار شدیم به‌زودی پزشک او را ویزیت کند. اما این انتظار هر لحظه طولانی‌تر شد تا در نهایت به هشت ساعت و ۲۲ دقیقه رسید.»
پس از این تأخیر طولانی، فینلی به هیپوکسی و ذات‌الریه ناشی از عفونت سپسیس تشخیص داده شد. او به بیمارستان «سیک‌کیدز» در تورنتو منتقل شد و برای ادامه عملکرد قلب، ریه و کلیه‌هایش به دستگاه‌ها متصل شد، اما در نهایت جان خود را از دست داد.
جی.جی ون در ورکن، پدر فینلی، در توصیف آن روز گفت: «هیچ بهبودی حاصل نشد، همه چیز بدتر و بدتر شد. در نهایت پزشک به ما گفت هیچ شانسی برای زنده ماندن فینلی وجود ندارد.»
پیگیری حقوقی خانواده فینلی
پس از مرگ فینلی، خانواده او تصمیم گرفتند موضوع را به‌طور رسمی پیگیری کنند. جی.جی ون در ورکن، پدر فینلی، گفت آنها حاضر نیستند در برابر آنچه بر سر پسرشان آمده سکوت کنند: «زمان طولانی انتظار در اورژانس ظاهراً به یک امر عادی تبدیل شده است و هیچ‌کس هم برای مقابله با این وضعیت کاری نمی‌کند. چون فینلی دیگر نمی‌تواند نگرانی‌ها و مطالباتش را بیان کند، ما وظیفه داریم به جای او سخن بگوییم تا از تکرار چنین فاجعه‌ای برای دیگران جلوگیری شود.»
شکایت علیه خدمات درمانی هالتون
این خانواده اوایل سال جاری دادخواستی علیه سازمان «خدمات درمانی هالتون» تنظیم کردند. این سازمان مدیریت بیمارستان اوکویل ترافالگار مموریال و چند مرکز درمانی دیگر را برعهده دارد. خانواده در شکایت خود تأکید کرده‌اند که این سازمان دارای یک «سیستم ناکارآمد» بوده که نتوانسته ویزیت به‌موقع بیماران توسط پزشک را تضمین کند و همچنین تعداد کافی پرسنل برای پایش بیماران در بخش اورژانس نداشته است.
بحران در اورژانس های انتاریو
به باور خانواده فینلی، این پرونده تنها یک حادثه فردی نیست، بلکه بازتابی از بحران در اورژانس های انتاریو است. آنها می‌گویند اگر اقدامی فوری برای اصلاح وضعیت اورژانس انتاریو انجام نشود، احتمال وقوع تراژدی‌های مشابه همچنان بالا خواهد بود.
واکنش خدمات درمانی هالتون به وضعیت بحرانی اورژانس انتاریو
سازمان خدمات درمانی هالتون در واکنش به مرگ فینلی بیانیه‌ای منتشر کرد و ضمن ابراز همدردی با خانواده او اعلام کرد به دلیل مسائل مربوط به حریم خصوصی نمی‌تواند درباره پرونده‌های فردی بیماران توضیح دهد.
فشار بیماران بر اورژانس های انتاریو
«شرِل ویلیامز»، معاون اجرایی بخش عملیات بالینی و مدیر ارشد پرستاری این سازمان، در این بیانیه توضیح داد: «مثل بسیاری از بیمارستان‌های دیگر، ما با بیماران متعددی روبه‌رو هستیم که مشکلات جسمی پیچیده و بیماری‌های هم‌زمان دارند. این بیماران معمولاً به بستری طولانی‌تر و مراقبت‌های تخصصی‌تری نیاز دارند. درنتیجه همین مسئله فشار مضاعفی بر اورژانس‌ها، روند پذیرش و ترخیص بیماران، ظرفیت تخت‌ها و تجربه کلی مراجعه‌کنندگان وارد می‌کند.»
اقدامات برای بهبود وضعیت اورژانس انتاریو
به گفته ویلیامز، خدمات درمانی هالتون در حال اجرای اقداماتی برای کاهش این فشارهاست. این اقدامات شامل تدوین سیاست‌های جدید برای مدیریت حجم مراجعات و بهبود روند ارتباطی میان کادر درمان و بیماران می‌شود.
بحرانی که فراتر از یک بیمارستان است
هرچند این بیانیه بر تلاش‌ها برای ارتقای کیفیت خدمات تأکید دارد، اما به باور کارشناسان و خانواده‌های داغدار، این توضیحات نشان می‌دهد که مشکل، صرفاً محدود به یک مرکز درمانی نیست. ماجرای فینلی بار دیگر ابعاد گسترده بحران اورژانس های انتاریو را برجسته می‌کند. بحرانی که نتیجه مستقیم کمبود کادر درمان، فشار بی‌سابقه بیماران و ضعف سیستم مدیریتی در بیمارستان‌هاست.
به همین دلیل بسیاری معتقدند که تا زمانی که راهکارهای جدی و ساختاری برای اصلاح وضعیت اورژانس انتاریو اتخاذ نشود، احتمال تکرار چنین تراژدی‌هایی همچنان وجود دارد.
مرگ به دلیل انتظار طولانی برای ویزیت شدن «غیرقابل قبول» است
«هیزل ون در ورکن» در ادامه تأکید کرد که ماجرای پسرشان تنها یک حادثه فردی نیست، بلکه نشان‌دهنده مشکلی بسیار بزرگ‌تر در نظام درمانی استان است. او گفت خانواده‌های دیگری نیز روایت کرده‌اند که عزیزان خود را به دلیل انتظار طولانی در اورژانس‌ها از دست داده‌اند؛ اتفاقی که از نگاه او «کاملاً غیرقابل قبول» است و باید متوقف شود.
به همین دلیل، خانواده ون در ورکن خواستار آن شدند که دولت استانی قانونی را تصویب کند که با عنوان «قانون فینلی» شناخته می‌شود. این قانون پیشنهادی شامل تعیین حداکثر زمان انتظار در اورژانس برای کودکان، تأمین تعداد مناسب کادر درمان متناسب با حجم بیماران و اصلاح روند رسیدگی به پرونده‌های بحرانی خواهد بود.
وضعیت اورژانس انتاریو و ناتوانی سیستم فعلی
هیزل توضیح داد: «با توجه به سطح تریاژ فینلی، او باید ظرف ۱۵ دقیقه بعد از تریاژ توسط پزشک ویزیت می‌شد. اما ما حتی نزدیک به این زمان هم نبودیم. با این تعداد بیمار و بیمارانی با شرایط اورژانسی بالا، این سیستم اصلاً قابل دوام نیست.» این سخنان بار دیگر نشان می‌دهد که وضعیت اورژانس انتاریو به مرحله‌ای رسیده که جان بیماران را به خطر انداخته است.
اوایل همین هفته، خانواده ون در ورکن کارزاری عمومی به راه انداختند تا دولت را برای تصویب این قانون پیشنهادی تحت فشار قرار دهند. در این کارزار تأکید شده است که مرگ‌ومیر کودکان در اورژانس‌ها باید به‌طور مستقل بررسی شود. همچنین بودجه بیشتری برای مراقبت‌های اورژانس کودکان اختصاص یابد.
کودکان؛ آسیب‌پذیرترین قربانیان بحران اورژانس های انتاریو
در متن این کارزار آمده است: «کودکان، بزرگسالان کوچک نیستند؛ حال آنها سریع‌تر از بزرگسالان رو به وخامت می‌رود، به داروها و تجهیزات تخصصی نیاز دارند و اغلب قادر به دفاع از خود نیستند. بدون استانداردهای الزام‌آور، در این سیستم آسیب‌پذیر، بیشترین خطر متوجه کودکان است.»
در پاسخ به پرسشی درباره قانون پیشنهادی خانواده ون در ورکن، وزارت بهداشت استان انتاریو پرونده فینلی را «بسیار دردناک و غیرقابل قبول» توصیف کرد. در بیانیه این وزارتخانه آمده است: «وزارت بهداشت از هر بیمارستان انتظار دارد بالاترین استاندارد مراقبت از بیمار را رعایت کند و الزامات قانونی بیمارستان‌های عمومی، که شامل پاسخگویی و بررسی پرونده‌های بحرانی است به‌طور کامل اجرا شود تا اطمینان حاصل گردد چنین حوادثی دوباره تکرار نخواهد شد.»
همچنین در ادامه بیانیه تأکید شده است: «ما از بیمارستان‌ها انتظار داریم نتایج این بررسی‌ها را با بیماران آسیب‌دیده یا خانواده‌های آنان به‌طور شفاف در میان بگذارند.»
ناامیدی شهروندان از تداوم بحران اورژانس های انتاریو
هیزل ون در ورکن در واکنش به این اظهارات گفت بخش زیادی از ناامیدی خانواده از این واقعیت ناشی می‌شود که هیچ اقدام جدی برای کاهش زمان انتظار در بیمارستان‌ها صورت نگرفته است. او تأکید کرد: «مرگ فینلی باعث شد اعتماد و احساس امنیت ما نسبت به سیستم درمانی از بین برود.» او افزود: «ما اکنون روی کودکان تمرکز داریم. چون همان جایی است که قلبمان را شکسته است، اما این مسئله همه را نگران می‌کند. من می‌ترسم که هر یک از ما روزی بیمار شویم و مجبور باشیم در چنین شرایطی به بیمارستان برویم.»
ادامه نگرانی‌ها از وضعیت اورژانس انتاریو
به گفته هیزل، روایت کردن بارها و بارها داستان پسرشان برای او بسیار سخت و خسته‌کننده است. اما اگر این روایت‌ها تکرار نشوند، «آیا این مشکل ادامه پیدا نمی‌کند تا زمانی که دوباره فاجعه‌ای مشابه رخ دهد؟»
این سخنان بار دیگر نشان می‌دهد که وضعیت اورژانس انتاریو همچنان بحرانی است. همچنین در صورت بی‌توجهی مسئولان، می‌تواند به تکرار تراژدی‌های انسانی دیگر منجر شود.
منبع: سی‌بی‌سی
