یک پروژه علمی نوآورانه در «ژاپن» می‌تواند تعریف ما از تولیدمثل را برای همیشه تغییر دهد. محققان به رهبری پروفسور «کاتسوهیکو هایاشی» در «دانشگاه کیوشو»، در حال کار روی فناوری تولد نوزادان در آزمایشگاه هستند و پیش‌بینی می‌کنند که تا پنج سال آینده بتوانند تخمک و اسپرم انسانی را به صورت مصنوعی تولید کنند.
این پیشرفت شگفت‌انگیز که با استفاده از رحم‌های مصنوعی کامل می‌شود، نویدبخش غلبه بر مشکلاتی چون ناباروری و محدودیت‌های بیولوژیک برای پدر و مادر شدن است. کلید این فناوری، تکنیک «IVG» است که سلول‌های پوستی را به سلول‌های جنسی تبدیل می‌کند.
با وجود پتانسیل بالای این دستاورد، جامعه جهانی با چالش‌های اخلاقی پیچیده‌ای روبروست که باید پیش از ورود به این دوره جدید، برای آن‌ها راه‌حل‌های دقیقی پیدا کند.
وقتی آزمایشگاه جای مادر را می‌گیرد
اساس کار فناوری IVG بر تبدیل سلول‌های بالغ بدن، مانند سلول‌های پوستی، به سلول‌های بنیادی «iPS» استوار است. این سلول‌های بنیادی توانایی شگفت‌انگیزی دارند. زیرا می‌توانند به هر نوع سلولی، از جمله تخمک و اسپرم، تبدیل شوند. جنین حاصل از این فرآیند می‌تواند در آینده در یک رحم طبیعی یا حتی یک رحم مصنوعی پرورش داده شود.
دکتر «کاتسوهیکو هایاشی» پیش‌تر موفقیت این روش را در آزمایش‌های حیوانی به اثبات رسانده است. او در یکی از آزمایش‌ها، سلول پوستی یک موش نر را به تخمک تبدیل کرد. همچنین با بارور کردن آن توانست هفت توله موش سالم تولید کند. به گفته او، یکی از چالش‌های اصلی در این مسیر، تکثیر کروموزوم «X» برای تبدیل سلول نر به سلول ماده است؛ فرآیندی پیچیده که هنوز نیازمند بررسی‌های بیشتر است.
نوزادان سفارشی با فناوری IVG!
با اینکه دکتر «کاتسوهیکو هایاشی» پیش‌بینی می‌کند که تولید تخمک مصنوعی انسانی ظرف پنج سال آینده ممکن خواهد شد، اما دستیابی به کاربرد بالینی و ایمن فناوری IVG، به زمان بیشتری نیاز دارد. به گفته کارشناسان، برای اطمینان از سلامت کامل این روش، دست‌کم یک تا دو دهه تحقیق و بررسی لازم است. دیدگاهی که پروفسور «هنری گریلی» از «دانشگاه استنفورد» نیز آن را تأیید می‌کند.
در کنار چالش‌های فنی، نگرانی‌های اخلاقی هم در رابطه با فناوری IVG مطرح شده است. متخصصان هشدار می‌دهند که این فناوری می‌تواند زمینه‌ساز تولید «نوزادان سفارشی» یا سوءاستفاده از داده‌های ژنتیکی افراد شود. در یکی از سناریوهای نگران‌کننده، حتی ممکن است با دسترسی به یک تار مو، بدون رضایت فرد، فرآیند تولید نوزاد آغاز شود. موضوعی که پرسش‌های حقوقی و اخلاقی پیچیده‌ای را پیش‌روی جامعه قرار می‌دهد.
آیا تولد انسان بدون بدن مادر ممکن است؟
در صورت تحقق کامل پروژه علمی تولد نوزادان در آزمایشگاه، می‌توان به آینده‌ای فکر کرد که در آن مشکل ناباروری برای میلیون‌ها خانواده حل شده است. در آمریکا، از هر ده زوج، یک زوج با چالش‌های باروری مواجه است. درنتیجه این فناوری می‌تواند امید را به خانه‌هایشان بازگرداند. همچنین، زوج‌های همجنس و والدین مجرد هم خواهند توانست رؤیای داشتن فرزندی با ژن‌های خودشان را بدون وابستگی به اهداکنندگان محقق کنند.
این تحول علمی با پیشرفت در ساخت رحم‌های مصنوعی تکمیل می‌شود؛ ابزاری که می‌تواند جان نوزادان نارس را نجات دهد. همچنین مسیر تولد را دگرگون کند. در سال ۲۰۱۷، پژوهشگران «بیمارستان کودکان فیلادلفیا» موفق شدند جنین‌های بره را درون دستگاهی شبیه به رحم طبیعی پرورش دهند. این آزمایش نشان داد که ترکیب فناوری تولید سلول‌های جنسی در آزمایشگاه با رحم مصنوعی، می‌تواند چشم‌اندازی کاملاً جدید برای آغاز زندگی انسان ترسیم کند. آینده‌ای که در آن تولد، دیگر صرفاً به بدن انسان وابسته نیست.
چالش‌های اخلاقی تولد نوزادان در آزمایشگاه
فناوری تولد نوزادان در آزمایشگاه می‌تواند تعریفی جدید از تولیدمثل انسان ارائه دهد، اما پیمودن این راه با پرسش‌های عمیق علمی، اخلاقی و قانونی همراه است. برای آنکه بتوان از این روش به شکلی امن و همگانی بهره برد، صرفاً پیشرفت‌های بیولوژیک کافی نیست؛ جامعه نیازمند قوانینی روشن و گفت‌وگویی صادقانه میان دانشمندان، قانون‌گذاران و مردم است. در نتیجه، با وجود تمام چشم‌اندازهای روشنی که این فناوری پیش روی ما قرار می‌دهد، آینده آن به تصمیم‌های آگاهانه و مدیریتی مسئولانه بستگی دارد.
منبع: earth
