مطالعه‌ای جدید از سوی دولت فدرال نشان می‌دهد که تأثیر مهاجرت بر بازار مسکن تورنتو و دیگر کلان‌شهرهای کشور طی دو دهه اخیر، بسیار چشمگیر بوده است. همچنین نقشی کلیدی در افزایش قیمت مالکیت خانه و نرخ اجاره‌بها ایفا کرده است. این گزارش که توسط اداره مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا (IRCC) منتشر شده، به بررسی ارتباط میان افزایش جمعیت مهاجر و رشد بهای مسکن در مناطق شهری پرداخته و تأکید می‌کند که مهاجرت در اقتصاد کانادا، ضمن ایفای نقشی حیاتی در تأمین نیروی کار و رشد جمعیت، آثار جانبی مهمی نیز در حوزه بازار مسکن بر جای گذاشته است.
بر اساس یافته‌های این تحقیق، تاثیر مهاجرت بر بازار مسکن کانادا به‌خصوص در بازه زمانی ۲۰۰۶ تا ۲۰۲۱ بسیار مشهود بوده است. ورود مهاجران جدید مسئول حدود ۱۱ درصد از رشد میانگین قیمت مسکن و اجاره‌بها در شهرداری‌هایی با جمعیتی بیش از ۱۰۰۰ نفر بوده است. تاثیر مهاجرت بر بازار مسکن تورنتو و دیگر شهرهایی مانند ونکوور به مراتب چشمگیرتر و قابل توجه‌تر است.
تأثیر مهاجرت بر بازار مسکن کلان شهرهای کانادا
بررسی‌ها نشان می‌دهد که تاثیر مهاجرت بر بازار مسکن کانادا به ویژه در ۵۳ شهر بزرگ، از جمله کلان‌شهر تورنتو، بسیار قابل توجه است. بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۲۱، مهاجران تازه‌وارد حدود ۲۱ درصد از رشد قیمت خانه و ۱۳ درصد از افزایش نرخ اجاره‌بها را به خود اختصاص داده‌اند. به طور میانگین، هر یک درصد افزایش در جمعیت مهاجران جدید منجر به افزایش ۰.۳۷۶ درصدی قیمت خانه و ۰.۰۸۶ درصدی اجاره‌بها شده است.
هرچند این تأثیر بر اجاره‌بها کمتر از قیمت خانه بوده، اما همچنان قابل توجه است. یکی از دلایل اصلی این تفاوت، سیاست‌های کنترل اجاره در برخی استان‌ها عنوان شده است.
سیاست‌های استانی و عرضه محدود مسکن
تأثیر مهاجرت بر قیمت مسکن در استان‌هایی مانند بریتیش کلمبیا و انتاریو بیش از دیگر مناطق کشور محسوس است. این در حالی است که استان‌هایی مانند آلبرتا و ساسکاچوان، علی‌رغم افزایش جمعیت مهاجر، شاهد رشد کمی در قیمت مسکن بوده‌اند. علت اصلی تفاوت‌ها به ظرفیت شهرداری‌ها در ساخت مسکن جدید و پاسخ به تقاضا برمی‌گردد.
در مناطق کلان‌شهری مانند تورنتو، که بازار مسکن پیش‌تر هم دچار فشار بوده، ورود تازه‌واردان باعث تشدید وضعیت شده است. این نشان می‌دهد که مهاجرت، به‌ویژه در نبود عرضه کافی، می‌تواند به افزایش شدید قیمت‌ها دامن بزند. به همین دلیل است که «تأثیر مهاجرت بر بازار مسکن تورنتو» به یکی از موضوعات محوری در تحلیل‌های اخیر اقتصادی تبدیل شده است.
در حالی که برخی کارشناسان بر اثر منفی مهاجرت بر مقرون‌به‌صرفه‌بودن مسکن تأکید می‌کنند، عده‌ای دیگر به نقش مثبت آن در رشد اقتصادی اشاره دارند. مهاجرت، به‌ویژه مهاجرت کارگران ماهر، می‌تواند به حل بحران نیروی کار در بخش ساخت‌وساز کمک کند و در نتیجه زمینه‌ساز افزایش عرضه مسکن شود. درواقع، «تأثیر مهاجرت در اقتصاد کانادا» تنها به مصرف و تقاضا محدود نمی‌شود، بلکه در تأمین نیروی انسانی هم حیاتی است.
تغییر رویکرد دولت در سیاست‌های مهاجرتی
جمعیت کانادا بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۴، بیش از ۴ میلیون نفر افزایش یافته است؛ رشدی که تحت تأثیر سیاست‌های مهاجرتی دولت لیبرال شکل گرفت. اما فشارهای اقتصادی و اجتماعی باعث شد دولت فدرال در سال ۲۰۲۴ تغییراتی در سیاست‌های مهاجرتی ایجاد کند. نخست‌وزیر مارک کارنی تأکید کرده که رویکرد جدید مهاجرت باید هم‌راستا با ظرفیت زیرساختی و مسکن کشور باشد.
مهاجرت، راهکاری برای جمعیت سالمند
با افزایش میانگین سن جمعیت کانادا و کاهش نرخ زاد‌و‌ولد، مهاجرت به عنوان ابزاری برای حفظ خدمات اجتماعی حیاتی مطرح شده است. مهاجران جوان‌تر و در سن کار می‌توانند منابع مالی لازم برای سیستم‌های بازنشستگی و بهداشت را تأمین کنند. این موضوع یکی از دلایل کلیدی دفاع دولت‌ها از سیاست‌های مهاجرتی گسترده بوده است.
زیرساخت‌های ناکافی؛ مانعی بر سر راه جذب مؤثر مهاجران
با وجود نقش کلیدی مهاجرت در اقتصاد و ساختار جمعیتی، بسیاری از منتقدان هشدار می‌دهند که زیرساخت‌های فعلی کانادا، به‌ویژه در شهرهای بزرگی مانند تورنتو و ونکوور، توان پاسخگویی به این رشد سریع جمعیتی را ندارند. فشار بر مسکن، حمل‌ونقل، خدمات درمانی و آموزشی، موجب نارضایتی اجتماعی شده است، به‌ویژه در میان نسل جوان که دیگر توان خرید یا اجاره مسکن در این مناطق را ندارند.
اهمیت شواهد تجربی در تحلیل تأثیر مهاجرت
گزارش IRCC تأکید می‌کند که تحلیل‌های مربوط به مهاجرت و بازار مسکن باید بر پایه داده‌های تجربی و نه فرضیات باشد. اگرچه شناسایی تأثیر دقیق مهاجرت بر بازار، به دلیل پیچیدگی متغیرهای دخیل، دشوار است، اما یافته‌ها نشان می‌دهد که مهاجرت تنها یکی از عوامل تأثیرگذار است. نرخ بهره، محدودیت‌های عرضه، و سرمایه‌گذاری‌های سوداگرانه نیز نقش مهمی در وضعیت فعلی ایفا می‌کنند.
پیشینه تاریخی: تأثیر مهاجرت بر مسکن در دهه‌های گذشته
بر اساس داده‌های تاریخی، در بازه ۱۹۷۱ تا ۱۹۹۶، ارتباط مثبتی بین افزایش مهاجرت و قیمت مسکن در شهرهایی مانند تورنتو و ونکوور وجود داشته است. هر درصد افزایش در نسبت مهاجران به جمعیت، با افزایش ۰.۱ تا ۰.۱۲ درصدی قیمت مسکن همراه بوده است. همچنین، اجاره‌بها نیز در پی رشد مهاجرت بین سال‌های ۱۹۸۳ تا ۲۰۱۰، به‌طور متوسط بین ۰.۱۴ تا ۰.۱۷ درصد افزایش یافته است.
نتیجه‌گیری
در مجموع، تأثیر مهاجرت بر بازار مسکن تورنتو و دیگر مناطق بزرگ کانادا غیرقابل انکار است. با این حال، نباید مهاجرت را تنها عامل بحران مسکن دانست. ایجاد تعادل بین نیازهای اقتصادی و جمعیتی با ظرفیت‌های زیرساختی و مسکن، رمز موفقیت سیاست‌های مهاجرتی در آینده خواهد بود. این تعادل مستلزم همکاری نزدیک میان دولت فدرال، دولت‌های استانی و شهرداری‌ها برای گسترش عرضه مسکن و بهبود زیرساخت‌ها است. تنها در این صورت است که «تأثیر مهاجرت در اقتصاد کانادا» به یک فرصت بدل خواهد شد، نه یک چالش. قیمت
منبع: بلاگتو
