بر اساس مطالعهای که توسط مؤسسه شهروندی و هیئت کنفرانس کانادا انجام شده است، مهاجران کانادا به طور فزایندهای در حال ترک این کشور برای به بدست آوردن فرصتهای بهتر در نقاط دیگر جهان هستند. در واقع، نرخ تعداد مهاجرانی که اقدام به ترک کانادا کردهاند، ۳۱ درصد بالاتر از میانگین ملی در سالهای ۲۰۱۷ و ۲۰۱۹ میباشد.
طبق این مطالعه، عواملی که بر مهاجرت ثانویه مهاجران کانادا تأثیر میگذارند عبارتند از شرایط اقتصادی، احساس تعلق، نژادپرستی، مالکیت خانه یا کمبود آن و وجود فرصتهای اقتصادی در سایر کشورها.
در میان بحران مسکن مقرون به صرفه و سایر خدمات، «مارک میلر»، وزیر مهاجرت، در تاریخ ۱ نوامبر ۲۰۲۳ اعلام کرد که دولت فدرال قصد دارد هدف خود برای پذیرش ۵۰۰ هزار ساکن دائمی جدید در سال ۲۰۲۶ را همچنان حفظ کند.
در روزهای پس از اعلام این خبر، دهها نفر از مهاجران کانادا با سیتیوی نیوز تماس گرفته تا توضیح دهند چرا تلاشهای خود برای ساختن زندگی در کانادا را رها کردهاند یا در آستانه ترک کانادا هستند. اکثر پاسخ دهندگان توضیح دادهاند که هزینههای بالای زندگی و رقابت موجود در مشاغل، در کنار نبود مسکن مقرون به صرفه باعث شده است که آنها برای رسیدن به چشماندازهای بهتر، به فراتر از مرزهای کانادا نگاه کنند.
هزینههای زندگی و پیدا کردن شغل
«جولیان کریستانچو» یکی از مهاجران کانادا بود که در سال ۲۰۱۹، پس از بررسی مختصر ایالات متحده، از کلمبیا به کانادا مهاجرت کرد و پس از گذراندن دورههای لازم برای دریافت مدرک منابع انسانی در انتاریو، در یک شغل اولیه در حوزه منابع انسانی مشغول به کار شد. این شغل ۱۷ دلار در ساعت به او دستمزد پرداخت میکرد و طبق گفته شبکه دستمزد زندگی انتاریو، در آن زمان در اکثر شهرهای انتاریو دستمزدها برای زندگی کافی نبود و او پس از دو سال کار را ترک کرد تا برای موقعیت کاری بهتری درخواست دهد.
او در ایمیلی نوشت: «حدود ۵۰ درخواست شغلی فرستادم و ساعتهای بیشماری را صرف رزومه و نامههای پوششی برای سه مصاحبه اولیه کردم و با عدم پاسخگویی شرکتها مواجه شدم. او گفت که طبق تجربه وی، سیستم مهاجرتی کانادا در جذب افراد به این کشور خوب عمل میکند، اما در ایجاد فرصتهای موفقیت و حفظ مهاجرین پس از سرمایهگذاری در اینجا، عملکرد ضعیفی دارد.»
هزینههای بالا و صرف زمان زیاد برای کار
«امیلسون خوزه»، یکی دیگر از مهاجران کانادا، اهل هند، به مدت ۱۰ سال در کانادا زندگی کرده و متوجه شده است که بسیاری از کاناداییها نمیتوانند نزدیک محل کارشان زندگی کنند، به این معنی که دهها ساعت را در هر ماه صرف رفت و آمد میکنند.
او در ایمیلی به سیتیوی نیوز گفت: «بنابراین به معنای واقعی کلمه، در کانادا بیشتر وقت خود را در جادهها سپری میکنید و این تایمی است که میتوانستید آن را به خانواده اختصاص دهید. خوزه دریافته است که از مهدکودک گرفته تا مسکن و هزینههای روزانه خانه، هزینه زندگی در کانادا به راحتی میتواند از درآمد یک خانواده بیشتر شود. او گفت که نگران است که در چند دهه بعد برآمدن از پس هزینههای جاری زندگی برای فرزندانش چقدر سختتر خواهد بود.»
وی ادامه داد: «هرچقدر هم که درآمد داشته باشید، دستمزد شما حتی هزینهها را هم تامین نمیکند. خانوادهها به سختی سرشان را بالای آب نگه داشتهاند . پس از ۱۰ سال سختی، من اکنون یک شهروند کانادایی هستم که دیگر نمیخواهم در کانادا زندگی کنم.»
تامین هزینههای زندگی و نبود کار مناسب
«سایکیران یلاوولا» پس از دو سال تمرین دندانپزشکی در هند، در سال ۲۰۱۹ به همراه خانواده خود برای تحصیل به انتاریو آمد. یلاوولا در حین تحصیل در رشته مدیریت در حوزه مراقبتهای بهداشتی در کالج Conestoga، شغلی در یک خرده فروشی پیدا کرد و در سال ۲۰۲۱، او و خانوادهاش ساکنان دائمی کانادا شدند. در ۱۶ ماه گذشته، یلاوولا سخت تلاش کرده است تا شغلی متناسب با تحصیلات و آموزش خود بیابد، بدون اینکه شانسی برای موفقیت داشته باشد.
او گفت: «من برای تقریبا ۲ هزار شغل در تورنتو درخواست دادهام، اما تنها یک وقت مصاحبه دریافت کردم. گذراندن زندگی در اینجا سخت است.»
یلاوولا و خانوادهاش علاوه بر تلاش برای گذراندن زندگی در شهری که به عنوان داشتن بالاترین هزینههای زندگی در کانادا شناخته میشود، متوجه شدند که آب و هوای سرد کانادا بر سلامت جسمی و روانی آنها تاثیر زیادی داشته است.
یلاوولا گفت: «ترکیب این عوامل منجر به تجربهای عمیقاً ناامیدکننده و افسردهکننده شده است، نه فقط برای ما، بلکه برای بسیاری دیگر از مهاجران کانادا که با شرایط مشابهی روبرو هستند.» متأسفانه، این چالشها ما و همچنین چندین نفر دیگر که میشناسیم را به این جهت سوق داده است که برای همیشه از کانادا خارج شویم. این تصمیم برای ما دردناک است که کشوری را ترک کنیم که در ابتدا با امید و خوشبینی برای آیندهای بهتر آن را انتخاب کرده بودیم.»
درآمد، مالیات، مسکن، وضعیت اقتصادی
«شاهرخ آل اسلام» که اصالتاً بنگلادشی است، از سال ۲۰۱۱ در کانادا بوده و در ۱۸ سالگی برای رفتن به کالج به کانادا نقل مکان کرده است. او در دانشگاه آلبرتا چندین بورس تحصیلی دریافت کرد. پس از فارغالتحصیلی، شاهرخ در شعبه آمازون در ونکوور مشغول به کار شد. با این حال، کانادا دیگر جذابیت سابق را برای او ندارد و وی در حال آماده شدن برای رفتن به آمریکا است، جایی که معتقد است درآمد بیشتری خواهد داشت و از قدرت خرج بیشتری برخوردار خواهد بود.
او در ایمیلی به سیتیوی نیوز گفت: من به زودی ونکوور را به مقصد سیاتل ترک خواهم کرد. در آنجا حقوق مشاغل فنی بالاتر و مالیاتها پایینتر، خانهها ارزانتر و ارزش دلار بیشتر است.»
شرایط نامساعد زندگی، مقرون به صرفه نبودن مسکن
«برنارد دووال» و همسرش در سال ۲۰۱۸ از آفریقای جنوبی به کانادا نقل مکان کردند و به مدت پنج سال تلاش کردند تا زندگی خود را در اینجا بسازند. دووال یک دوره تحصیلات تکمیلی را در حوزه روزنامهنگاری به پایان رساند و این زوج در کانادا صاحب یک نوزاد شدند. در سال ۲۰۱۹، خانواده کوچک آنها در تلاش برای استحکام زندگی خود در کانادا، از ویندزور در انتاریو به ونکوور نقل مکان کرد.
برای چهار سال دیگر، آنها با انزوای اجتماعی، هزینههای بالای زندگی و دورنمای رسیدن به سن پیری بدون صندوق بازنشستگی کافی دست و پنجه نرم کردند. آنها به زندگی در آپارتمانی رضایت دادند که پاسخگوی نیازهای آنها نبود، اما این خانه تمام آن چیزی بود که آنها میتوانستند از پس هزینه آن برآیند. در نهایت آنها تصمیم به ترک کانادا را گرفتند.
دووال در ایمیلی به سیتیوی نیوز گفت: «همسر و دخترم از آن زمان به آفریقای جنوبی بازگشتند و من مجبور شدم در ونکوور بمانم و کار کنم تا بدهیهایی را که در طول پنج سال گذشته جمع شده بود بپردازم.»
ما از ساخت یک رویای «کانادایی» برای خانواده خود به شدت ناامیدیم. چیزی که ما با آن مواجه شدیم یک دولت پژمرده، نامطمئن و ضد طبقه کارگر است که از فروش وعدههایی که هرگز قصد عمل به آن را نداشت، خوشحال است.»
فساد سیاسی، سیستم مراقبتهای بهداشتی و سیستم آموزش
«بیانکا متز» و شریک زندگیاش از دیگر مهاجران کانادا که در ۲۹ سالگی از اروپا به این کشور نقل مکان کردند و هر دو شغلی با درآمد خوب در ونکوور پیدا کردند. متز با مدرک فوق لیسانس و دکترا در رشته مهندسی فارغالتحصیل شده است. علیرغم موفقیت حرفهای، این دو برای تامین مخارج خانواده کوچک خود با مشکل مواجهند.
متز در ایمیلی گفت: «ما خودمان را در حال جنگیدن برای زندگی دیدیم و اکنون قادر به تهیه خانه برای بزرگ کردن فرزندمان نیستیم.»
در همین حال، اگرچه آنها کانادا را به جای ایالات متحده به واسطه سیستم مراقبتهای بهداشتی آن انتخاب کرده بودند، اما نتوانستند یک پزشک خانواده را برای خود پیدا کنند. متز گفت که ترکیب این مسائل و خبرهای روزانه در مورد رسواییهای سیاسی، شکست سیاستها و نابرابری اجتماعی نیز برای متقاعد کردن متز و شریک زندگیاش برای بازگشت به اروپا کافی بوده است.
او ادامه داد: «در مواجهه با جامعهای که به نظر نمیرسد در آن کار سخت با دستاوردهای منصفانه رابطه مستقیم داشته باشد و در آن سیستمهای مراقبت بهداشتی و آموزشی به خطر افتاده و فساد دولتی یک ناهنجاری تلقی نشده، بلکه عنوانی تکراری در اخبار است، اشتیاق ما برای زندگی در سیستمهای اجتماعی مسئولیتپذیرتر و عادلانهتر اروپا تشدید شده است.»
وی در پایان گفت: «بنابراین ما مجبور هستیم به جامعهای بازگردیم که در آن مالیاتها منجر به خدمات عمومی ملموس میشود، مراقبتهای بهداشتی یک حق مسلم است نه یک امتیاز و در آن مدارس بهشتهایی برای یادگیری هستند که در آن نفوذ فراگیر سیاست رخ نداده است.»
سایر افرادی که با سیتیوی در تعامل بودند، مشکلات مربوط به مراقبتهای بهداشتی و یک چشم انداز سیاسی نامتعادل را از دلایل ترک کانادا ذکر کردند، اگرچه مقرون به صرفه نبودن زندگی هنوز یک دلیل مهم در بین اغلب افراد برای ترک کانادا است.
برنامههای جدید مهاجرتی کانادا برای جذب نیروی متخصص خارجی
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- اخبار روز کانادا و اخبار مهاجرت کانادا را در رسانه هدهد دنبال کنید
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوی
منبع: سیتیوی