بیماران واکسینه نشده، ساکت و آرام بر روی تخت ICUها بستریاند، اما من به عنوان یک پزشک امیدوارم که آنها هنوز هم بتوانند حرفهای من را بشنوند!
رایان چودوری، پزشک ساکن ادمونتون مینویسد: ” من کاری با سیاست ندارم، بلکه صرفا کسی را در مقابلم میبینم که به کمک من احتیاج دارد.”
دکتر رایان چودوری پزشک ساکن ادمونتون در نامهای به یکی از بیماران مبتلا به کوویدِ بستری در ICU خود مینویسد که احساس میکند آنها در دو جبهه مختلف جنگ قرار گرفته اند، جبهه واکسینه شدهها و جبهه واکسینه نشدهها.
این مقاله نوشته شده به سبک اول شخص، نامهی رایان چودوری، پزشک بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان رویال الکساندرا ادمونتون، به یک بیمار واکسینه نشده و در حمایت از زندگی اوست.
صدای من را میشنوید؟
ریتم منظمی که سکوتِ فضا را در هم میشکند. این صدای خس خس، نشان دهنده نفس نفس زدن شماست. دستگاه تنفسی در تلاش است تا با دم و بازدم شما همراه شده و نفس کشیدن را برایتان آسانتر کند. این فرآیند مرا به یاد اقیانوس میاندازد. حرکت جزر و مد آب با ساحل برخورد کرده و سپس آرام آرام عقب نشینی میکند.
اگر اینهمه دستگاه و تجهیزات اطراف شما را احاطه نمیکرد، شاید اوضاع کمی آرامتر بنظر میرسید. اگر این سکون و سکوت به معنای زندگی آسیب پذیر و شکننده شما نبود، شاید میشد از این آرامش موجود در فضا لذت برد. این دستگاه تنفسی و طنین آن، تنها چیزی است که زندگی شما را در اینجا و اکنون از آنچه که در ورای آن است، جدا میسازد.
چگونه کار به اینجا کشید؟ آیا ترس از واکسن بود؟ یا از خودشیفتگی؟ یا شما هم یکی دیگر از قربانیان شایعات یا اطلاعات غلط هستید؟ ما پزشکان دلمان میخواست که داد بزنیم، فریاد بزنیم، التماس کنیم… متاسفانه هیچ یک کارساز نخواهد بود…
اما ما نیز مانند شما سکوت پیشه کردهایم.
لولههایی که ریههایتان را به دستگاه تنفسی متصل میکند، به این معنا هستند که هوا نمیتواند به راحتی از طریق تارهای صوتی شما به حرکت درآید و در نتیجه منجر به سکوت مطلق شما میشود. بعد از 16 ماه، به نظر میرسد که ساکنین آلبرتا از شنیدن حرفهای ما خسته شدهاند.
جبهههای مختلف جنگ
شما برای من به مثابه یک راز میمانید؛ منظورِ من سن، شغل یا سابقه پزشکی شما نیست چرا که همه اینها در فرمهای مربوط به شما مشخص است. من میخواهم که شما را بشناسم. من میخواهم که روح پنهان شده در پشت آن چشمان ابری را بشناسم. شما اینجا در مقابل من، بیپناه و عریان دراز کشیدهاید اما همچنان مانند یک خیال، یک وهم و یک سراب باقی ماندهاید. شاید به خاطر بیهوشی باشد، اما احساس میکنم که این نوع قطع ارتباط بسیار عجیب است، آن هم با کارکنان قشری که از هر نظر با بیمارانشان بسیار صمیمی هستند.
همکار من، در حالی که لوله درون نایی را در بدن خسته و بی رمق شما فرو می برد، مستقیماً به چشمان شما نگاه میکند. او میگوید که شما بسیار مهربان بودهاید. اینجا نشستهام و به این فکر میکنم که امیدها، آرزوها و رویاهای شما چیست؟ آیا آنها ناتمام و برآورده نشده باقی خواهند ماند؟
تنها نگاه اجمالی من به خود واقعی شما، در برخورد با عکسهایی رخ داده است که خانواده شما به اینجا آوردهاند. آنها یادآور زمانهای شادتر و موقعیتهای بهتر هستند. این عکسها برای وارثانِ شما، همچون زیارتگاهی برای ملاقات با شما به عنوان یک شخص و یک پدر هستند. در آنها، من فردی پر اشتیاق، گرم، صمیمی و شاد را میبینم. شما ظاهری دوست داشتنی دارید. به وضوح مشخص است که در زندگی خود بسیار درستکار بوده اید.
این عکس در نوامبر 2020 گرفته شده و درد و اندوه حاصل از این بیماری پاندمی را به خوبی به تصویر میکشد؛ دکتر سیمون دمرس مارسیل، پزشک ICU کلگری، در حال تماس با خانوادهای است تا به آنها بگوید که عزیزشان به خاطر ابتلا به کووید-19 فوت کرده است. (ارسال شده توسط AHS/Leah Hennel)
احساس میکنم که در یک زمان و مکان دیگر، ما میتوانستیم دوستان خوبی برای یکدیگر شویم. شاید میتوانستید در مورد آنچه که در زندگی و خانواده مهم است به من درسهایی را بیاموزید.
پس چرا در حال حاضر احساس میکنیم که با یکدیگر بسیار متفاوت هستیم؟ اکنون ما در دو جبهه مختلف جنگ قرار گرفتهایم، یکی از ما واکسینه شده و دیگری نشده است.
“چرا پدر شما واکسینه نشده است؟”
من با پسر شما تلفنی صحبت کردهام. او برای از دست دادن پدرش خیلی جوان است! هنوز برایش زود است که بخواهد دنیای بدون پدر را تجربه کند! نمیدانستم که چند سال پیش مادرش را نیز از دست داده است! بدون شما، او دیگر کسی را نخواهد داشت.
من نباید این سوال را میپرسیدم، اما نتوانستم خودم را کنترل کنم و از او پرسیدم: “چرا پدر شما واکسینه نشده است؟”
برای ثانیهای، سکوت اشکهایش را قطع کرد. او به من گفت که به شما التماس کرده است که واکسن بزنید، اما شما به حرف او توجهی نکردهاید. او پشیمان است که چرا بیشتر به شما فشار نیاورده است! چرا بیشتر اصرار نکرده است! پشیمانیاش آنقدر عمیق است که میترسم تمام زندگی نوجوانی اش تحت تاثیر این احساس قرار بگیرد. این تصمیم شما بوده است، اما نمیدانم که در واقعیت چه کسی دارد بهای آن را میپردازد. این شرایط به شدت ناعادلانه به نظر میرسد.
در تمام مدتی که با او تلفنی صحبت میکردم، داشت گریه میکرد. بسیار دلخراش بود. فکر نمیکنم که به این زودی فراموشش کنم.
من همواره خودم را یک فرد قوی تلقی میکردم. اگر قوی نباشید، هرگز به دنبال این نوع کارها نمیروید. با همهی این تفاسیر، من نمیتوانستم جلوی جاری شدن اشکهایم را بگیرم.
او از من میخواست به او قول بدهم که شما از پس این بیماری بر میآیید. من میخواستم همچون یک پزشک خوب، که برای قرار گیری در این مواقع از قبل تمرین کردهاند، به نظر بیایم و در کنار تشریح شرایط واقعی، به او ذرهای امید نیز بدهم.
اما نتوانستم، نتوانستم این کار را با او انجام دهم.
در پاسخ او گفتم: “قول میدهم.”
برای خودتان هم نشده، به خاطر او تلاش کنید!
ما به چه جامعهای تبدیل شدهایم، که در آن شارلاتانها و افراد حقه باز در رسانههای اجتماعی مهرههای مناسبی در اختیار دارند و حاضرند با کمک کلمات دستکاریشده و اشتباه خود، فقط به خاطر منافع شخصیشان همه چیز را به خطر بیندازند؟
ناامیدی و استیصال و همدردی
عصبانیت کلمه درستی برای بیان احساسی که در درون رایان چودوری ه وجود دارد نیست. شاید استیصال و درماندگی باشد. پرستار اتاق شما ایزابل نام دارد. او به تازگی فارغ التحصیل شده است. او نیز مانند اکثر پرستاران و درمانگران تنفسی برای فعالیت در این بخش دلایل درستی دارد. او این کار را برای دستمزد، شناخته شدن در رسانههای اجتماعی یا مورد تشویق واقع شدن به خاطر شیوه زندگیاش انجام نمیدهد، بلکه تنها هدفش این است که بتواند تاثیر گذار باشد.
با خودم فکر میکنم که بعد از گذشت یک سال دیگر، آیا او هنوز هم حاضر است که در این شغل به فعالیت بپردازد؟ پس از گذشت 16 ماه، کادر درمان به جای قدردانی، با رفتارهای تمسخر آمیز معترضانی که در راهِ رفتن به محل کار به پرستاران سلام می کردند، مواجه شدهاند.
با اینکه کووید هنوز هم دست از سر مردم بر نداشته است، اینگونه به نظر میرسد که ساکنین آلبرتا دیگر خطر کووید را جدی نمیگیرند.
نقل قول هوشمندانه یکی از پزشکان در خطاب به افراد واکسینه نشده در فضای اینترنت بسیار پر بازدید شده بود. او گفته است:
همدلی کادر درمان یک منبع قابل دسترسی نامحدود نیست.
شاید حرف او درست باشد، اما درون ما هنوز هم پر از حس همدلی است.
عکس ثبت شده از کارکنان بخش ICU مرکز درمانیز پیتر لوغید کلگری در تاریخ 17 آوریل 2020. پس از گذشت 16 ماه از شروع پاندمی کووید-19، دکتر چادوری میگوید که کارکنان بخش مراقبتهای بهداشتی هنوز هم تمام تلاش خود را برای کمک به بیماران مبتلا به کووید-19 انجام میدهند. (Leah Hennel/AHS)
درمانگر تنفسی امروز شما، دوست من کارا است. این دختر سبزه از فرصت پیش آمده استفاده میکند و در حین ساکشن کردن ریههای شما، دستانتان را میگیرد و سعی میکند تا ترشحاتی که میتواند به آرامی ریههای شما را در خود غرق کند، را از بدنتان تخلیه کند. او یکی از همدلترین افرادی است که من در زندگیام میشناسم.
پس از 16 ماه قرار داشتن در این موقعیت، درون او میتواند از هرگونه احساس همدردی تهی شود. او چقدرِ دیگر میتواند از خودش مایه بگذارد و همدلیاش را نثار بیماران کند؟ اما او خسته نمیشود! من او را میبینم که هر روز به اینجا میآید و هر کاری که از دستش برمیآید را به بهترین نحو انجام میدهد. من با دیدن او انگیزه میگیرم و هر روز سعی میکنم که مثل او باشم.
به من کمک کن تا قولی که به پسرت دادهام را عملی کنم
ای کاش میتوانستم به تردید یا امتناع شما منطقی نگاه کنم یا دلایل شما را درک کنم، اما این خواسته از حد درک و توان من خارج است. در عوض، من به بهترین شکل ممکن از شما مراقبت خواهم کرد!
وقتی بدن بیحال و بیرمق شما را می بینم، هیچ گونه سیاستی به چشمم نمیخورد. تنها کسی را میبینم که به کمک من احتیاج دارد. به همین دلیل است که همه ما این شغل را انتخاب کردهایم. اجازه دهید که معترضان در خیابانها به تمسخر و طعنه زنی بپردازند یا بدخواهان در فضاهای آنلاین به نفرت پراکنی خود ادامه دهند؛ ما (رایان چودوری و شما) تد لاسو وار به آنها محبت کرده و بی وقفه خودمان را وقف بیماران واکسینه شده یا نشده خود خواهیم کرد.
آیا میتوانید حرفهای من را بشنوید؟ از سالن، صدای بوق ضعیفی به گوش میرسد. پرستار متخصص دارد در ریهی یکی دیگر از برادران واکسینه نشده شما لوله ای را کار میگذارد. من باید بروم.
آیا میتوانم قبل از رفتن از شما خواهشی داشته باشم؟ لطفاً به من کمک کنید تا قولی که به پسرتان دادهام را عملی کنم.
(رایان چودوری)
صفحه ویژه گزارشگر در رسانه هدهد کانادا
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- مهم ترین اخبار کانادا را در رسانه هدهد دنبال کنید
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
منبع: سیبیسی