اد مارشال که در طول جنگ جهانی دوم چتربازی آموزش دیده بود، با هیجان گفت: «تا به حال زیر چتر نجات معلق نشده‌ام. بنابراین مشتاقانه منتظرم که فقط معلق شوم و از آن لذت ببرم.» او این حرف را قبل از پرش در کایوگا، انتاریو، در روز جمعه زد.
جمعیتی مشتاق از خانواده، دوستان و حامیان اد مارشال، چترباز کهنه‌کار، در مرکز چتربازی انتاریو گرد هم آمده بودند. تا شاهد اولین پرش او پس از هشتاد سال، در سن صد سالگی باشند.
مارشال پرش خود را به صورت تاندم (با یک چترباز حرفه‌ای متصل) با «آدام وینیکی»، چترباز کهنه‌کار نیروهای مسلح کانادا انجام داد. آنها با هم از ارتفاع تقریباً ۱۱ هزار پایی سقوط کردند. این رقم بیش از دو برابر ارتفاعی است که مارشال در اواخر جنگ جهانی دوم، هنگام آموزش با گردان یکم چترباز کانادا پریده بود.
وقتی به زمین رسیدند، حامیان با فریادهای شادی به آنها خوش‌آمد گفتند.
مارشال بعد از اینکه نفسش را تازه کرد، از وینیکی پرسید: «خوب بودم؟» وینیکی در حالی که آنها یکدیگر را در آغوش می‌گرفتند، پاسخ داد: «عالی بودی، یک چترباز واقعی.» وینیکی گفت: «آرام و خونسرد و متمرکز. او فوق‌العاده بود.»
چتربازی، به یاد همسر
مارشال برای چتربازی، عکس همسر مرحومش، مولی، را زیر پیراهنش، نزدیک به قلبش نگه داشت. او گفت: «او همیشه مثل یک فرشته بود. بنابراین آنجا به او نزدیک‌تر خواهم بود.»
مارشال با شوخی گفت که ثانیه‌هایی قبل از پرش مردد بود. اما این چتربازی تجربه‌ای بود که هرگز فراموشش نخواهد کرد. همچنین ادامه داد با هیچ یک از پرش‌هایی که در طول آموزشش انجام داده بود، قابل مقایسه نبود. او گفت: « در پرش‌های نظامی، زمان زیادی برای معلق ماندن در آسمان وجود ندارد. در نتیجه شما به سرعت به زمین می‌رسید. اصلاً قابل مقایسه با پرش امروز نیست.»
جمع‌آوری کمک برای کودکان بیمار
این پرش که با عنوان «پرش ۱۰۰ سالگی» شناخته می‌شود، چند سالی طول کشید تا انجام شود. هدف مارشال از این چتربازی جمع‌آوری ۱۰۰ هزار دلار برای بیمارستان کودکان بیمار بود. درست قبل از پرواز، بیش از ۹۰ هزار دلار جمع‌آوری کرده بود. مارشال گفت: «کودکان آینده ما هستند و ما باید از آنها مراقبت کنیم.»
«نیوشا نجات‌پور»، مدیر مشارکت‌های اجتماعی در بیمارستان کودکان بیمار گفت: «این مبلغ فوق‌العاده که اد مارشال جمع‌آوری کرده است، به طور کامل به صندوق ما اختصاص خواهد یافت. این صندوق نقش حیاتی در تامین مهم‌ترین نیازهای بیمارستان، به خصوص در شرایط بحرانی مانند همه‌گیری اخیر، ایفا می‌کند. ما از شجاعت و فداکاری بی‌نظیر آقای مارشال در انجام این چتربازی جسورانه و همچنین تعهد قلبی او برای کمک به کودکان بیمار عمیقاً سپاسگزاریم.»
نوه مارشال، «بیلی فولان»، در سازماندهی این اتفاق کمک کرد. فولان گفت: «این فوق‌العاده است که می‌بینیم همه چیز به خوبی پیش می‌رود. او فقط نمی‌خواست هیجان چتربازی را تجربه کند. بلکه می‌خواست کار بزرگی برای جامعه انجام دهد.»
مارشال که هرگز وارد جنگ نشد، در طول آموزش نظامی خود شش پرش انجام داد. این سقوط آزاد آخرین پرش او خواهد بود. اما این هدف برای او حتی معنادارتر است.
«این همان کاری بود که می‌خواستم انجام دهم و انجامش دادم. حالا منتظر آن کمک‌های مالی هستم.»
یک آمریکایی پیرترین چترباز جهان شد
منبع: سی‌تی‌وی
