هاروکی موراکامی متولد سال ۱۹۴۹ در کیوتو ژاپن خالق آثار ارزشمندی چون کافکا در کرانه و جنگل نروژی است. این نویسنده شهیر ژاپنی فرزند یکی از سربازان جنگ دوم امپراتوری ژاپن و چین است که شرایط و آسیب‌هایی که به پدرش در جریان این جنگ وارد می‌شود نقش مهمی در شخصیت وی داشت.
موراکامی از سنین کم به مطالعه آثار نویسندگان مطرح اروپایی و آمریکایی و روسی علاقه نشان داد و شیفته فرانتس کافکا، گوستاو فلوبر، چارلز دیکنز، فئودور داستایفسکی و جک کرواک بود و همین ویژگی وی را از سایر نویسندگان کشورش متمایز می کند.
وی از ۲۹ سالگی نوشتن را به طور ناگهانی و در پی حادثه‌ای جالب شروع کرد.
موراکامی در سال ۱۹۷۸ به تماشای بازی بیسبال رفته بود و با نگاه کردن به ضربه‌های موفق و قدرتمند بازیکن‌های آمریکایی شعله نویسندگی در ذهن وی زبانه کشید و همان روز به نوشتن اولین کتاب خود با نام «به آواز باد گوش بسپار» پرداخت و برای همین کتاب جایزه گونزو را دریافت کرد.
وی در سال ۱۹۷۱ با زنی که عاشقش بود ازدواج کرد اوایل زندگی با مشکلات مالی بسیاری دست و پنجه نرم کردند و با کمک دوستان و بستگان خود توانستند کافه کوچکی برای دانشگاهیان و فرهیختگان بزنند.
مهم‌ترین عامل محبوبیت آثار هاروکی موراکامی سبک روایی فراواقعی در داستان‌هایش است.
وی صاحب دیدگاه و سبک خاص داستان نویسی خود می‌باشد که همچنانکه فراواقعی و سورئالیست است پیوند عمیقی با احساسات انسانی دارد.
علاقه وی به موسیقی و فرهنگ غربی در آثار وی پیداست و همین باعث انتقاد برخی شده که وی را تماما ژاپنی نمی‌بینند.
در اغلب آثار وی به موسیقی راک، خرده داستان‌های کارآگاهی، فیلم‌ها، بیسبال، جاز و اسامی برندهای غذایی، نوشیدنی و لباس‌های مختلف اشاراتی شده است.
شخصیت اول روایت‌های موراکامی اغلب اوقات ساکت، بی شیله پیله، منزوی و تنها می‌باشد که با افراد معروف ارتباط دارند.
برای مثال در دومین کتاب خود به نام «پینبال، ۱۹۷۳» در عوض استفاده از کلمات و افراد فاخر و نا مأنوس از شخصیت پینبال یاد می کند.
موراکامی و همسرش هنوز در ژاپن زندگی می‌کنند و هرگز صاحب فرزندی نشدند.
