«مایک مکگیلیس» در دهه ۶۰ زندگیاش یکی از بیخانمانان مونترال بود و در یک مقطع زمانی به این فکر میکرد که به جای زندگی در خیابان، قانون را زیر پا بگذارد و به زندان برود.
به گزارش رسانه هدهد کانادا به نقل از سیتیوی نیوز، او در این رابطه گفت: نمیتوانستم بیرون بمانم تا بمیرم. اما بعد از اینکه تنها پناهگاه بیخانمانان در جزیره غربی مونترال به او جا داد همه چیز به سمت بهتر شدن رفت و مک گیلیس به غذا و سرپناه دست پیدا کرد.
«تانیا شارون» مدیر کل پناهگاه ریکوشت در مونترال با بیان اینکه زندگی مکگیلیس یکی از صدها زندگی سختی است که راه افراد را به این پناهگاه کشانده گفت: ما از کسانی که شریک زندگی خود را از دست داده، زنان جوانی که نمیدانند کجا بروند و روابطی سمی را پشت سر گذاشتهاند حمایت میکنیم.
پناهگاه پیرفوند نیز برای ۵۰ مرد و زن جا دارد. این پناهگاه تقریبا هر شب پر است و اغلب آنها با تقاضای بیشتری مواجه هستند و مجبورند مراجعه کنندگانشان را به پناهگاههای دیگر مونترال هدایت کنند تا مجبور نباشند شب را در خیابان سر کنند.
«بنوا لانژوین» یکی از اولین کسانی بود که پرچم قرمز وجود بیخانمانان را در جزیره غربی مونترال برافراشت و در این رابطه گفت: ما یک پناهگاه در جزیره غربی هستیم. با بدتر شدن بحران مسکن، نیاز به این نوع شبکه ایمنی بیش از هر زمان دیگری مهم است.
شهرداری معتقد است که دولتهای استانی و فدرال باید از این کارها حمایت کنند و آنها منتظر بودجه دولتی هستند.
«لانگوین»، یکی از اعضای شورای شهر پیرفوندز-روکسبورو با بیان اینکه دولتها باید کاری کنند گفت: این فرد بیخانمان میتواند برادر یا خواهر ما یا کسی که واقعاً به ما و خانواده ما نزدیک است باشد. بنابراین ما باید کارهای بیشتری انجام دهیم، کاری که من در شش سال گذشته بارها در شورای شهر مونترال روی آن تاکید داشتهام. این پناهگاه برای هماهنگی و هزینههایشان به شدت متکی به جمع آوری کمکهای مالی است.
انتقال پناهندگان تورنتویی به سرپناههای شهرهای دیگر انتاریو
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- اخبار روز کانادا و اخبار مهاجرت کانادا را در رسانه هدهد دنبال کنید
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
منبع: سیتیوی
