شان اوگریدی در تحلیلی نوشت: «مانند هر طرح صلح دیگری، پیشنهاد ۲۰ ماده‌ای رئیس‌جمهور آمریکا، «دونالد ترامپ» برای پایان جنگ در غزه شایسته حمایت است. همچنین اگر طرح صلح ترامپ بتواند به سرانجام برساند، هر جایزه‌ای مانند نوبل صلح، برازنده او خواهد بود.
ترامپ، ناجی دنیا می‌شود!
دونالد ترامپ که هرگز به کم‌گویی معروف نبوده، طرح صلح ۲۰ ماده‌ای خود برای غزه را طوری ارائه کرد که انگار یک برج ۲۰ طبقه از گران‌قیمت‌ترین آپارتمان‌های جهان است؛ جاه‌طلبانه‌ترین پروژه‌ی او تا به امروز. به ادعای او، این همان چیزی است که جهان از او خواسته و تنها خودش می‌تواند بسازد. ترامپ گفت صلح پس از «هزاران سال» درگیری «فراتر از بسیار نزدیک» است. همچنین روز اعلام آن را «یکی از بزرگ‌ترین روزهای تاریخ تمدن» توصیف کرد. روزی که می‌تواند حتی زمینه‌ساز اعطای جایزه صلح نوبل به دونالد ترامپ باشد.
ترامپ با همان تواضع ساختگی خاص خودش اعلام کرد که ریاست نهادی به نام «هیأت صلح» را شخصاً بر عهده خواهد گرفت. نهادی که اساساً وجود خارجی ندارد. او گفت: «این هیئت به رهبری دونالد جِی ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده خواهد بود. دقیقا همان چیزی است که می‌خواهم، هنوز کار بیشتری مانده است. اما این‌قدر مهم است که خودم انجامش می‌دهم.» چنین نمایش شخصی‌سازی‌شده‌ای از رهبری، برای برخی تحلیلگران نشانه‌ای بود از جاه‌طلبی برای اعطای جایزه صلح نوبل به دونالد ترامپ!
با این حال، اگر منصف باشیم، این اقدام بالقوه می‌تواند تاریخی باشد. هیچ رئیس‌جمهوری، حتی «جیمی کارتر» یا «بیل کلینتون»، ابتکاری در این ابعاد و در چنین شرایطی را آغاز نکرده است. ترامپ توانسته است ائتلافی از کشورها و افراد بانفوذ تشکیل دهد تا این طرح را پیش ببرد. از جمله «تونی بلر» که با وجود انتقادها نسبت به نقش او در جنگ عراق، در این ائتلاف حضور دارد. برخی می‌گویند چنین تلاش گسترده‌ای اگر موفق شود، می‌تواند مشروعیت‌بخش اعطای جایزه صلح نوبل به دونالد ترامپ باشد.
جنایتکاران جنگی در انتظار اعطای جایزه صلح نوبل به دونالد ترامپ
دشمنان بلر هرگز از اینکه او را «جنایتکار جنگی» خطاب کنند، به خاطر جنگ عراق که آشکارا غیرقانونی بود خسته نخواهند شد. همچنین او هرگز بابت پاک‌سازی آن کشور و جهان از صدام حسین عذرخواهی نخواهد کرد. هیچ‌یک از این‌ها مانع کارهایی که او اکنون باید برای میانجی‌گری صلح انجام دهد به عنوان فرستاده سازمان ملل، آمریکا، اتحادیه اروپا و روسیه در خاورمیانه و جاهای دیگر نخواهد شد.
در نهایت، او و ترامپ، یا به طور منصفانه‌تر، تمام اعضای بدون شک برجسته‌ی «هیئت صلح» پیشنهادی، ممکن است شانس دریافت جایزه‌ی صلح نوبل را داشته باشند. که با توجه به نقششان در بی‌ثبات‌سازی منطقه طی دو دهه گذشته، واقعا چشم‌اندازی خنده‌آور و مسخره است.
با این حال، همانند خودِ ترامپ، داریم خیلی جلوتر از واقعیت‌ها قضاوت می‌کنیم. «هیات صلح» حتی رسما نام‌گذاری هم نشده و گزارش‌ها می‌گویند حماس هنوز این طرح را ندیده است. (هرچند رهبرانش می‌توانند بخش اعظم آن را در اینترنت بخوانند.)
ممکن است تمام این‌ها ترفندی پیچیده باشد تا ترامپ و بنیامین نتانیاهو توجیهی برای تکمیل نابودی غزه، و شاید حتی محو کامل موجودیت فلسطینی، فراهم کنند.
اگر حماس طرح را رد کند یا، همان‌طور که نتانیاهو افزود، با آن بازی کند، در این صورت اسرائیل حمایت کامل ایالات متحده را برای «تمام کردن کار» خواهد داشت.
همراه شدن ایران در طرح صلح ترامپ!
ترامپ با لحنی آمیخته به حسرت که تنها او می‌تواند به یک پروژه بدهد، از اینکه بتواند حامی اصلی حماس، یعنی ایران، را با خود همراه کند صحبت کرد. اما ایران به طرح صلح ترامپ نپیوسته است و حزب‌الله هم همین‌طور. از حماس خواسته شده که خلع سلاح را بپذیرد، اسرای اسرائیلی را آزاد کند، هرگونه ادعا در مورد اداره‌ی غزه را کنار بگذارد و اساسا به یک جریان سیاسی دموکراتیک مرسوم تبدیل شود.
اما همان‌طور که دیده‌ایم، حماس عملا برایش مهم نیست چند فلسطینی در اثر بمباران‌ها و قحطی کشته می‌شوند؛ بنابراین بهره بردن از رنج غیرنظامیان غزه برای تحت فشار قرار دادن حماس موثر نخواهد بود. ما این را می‌دانیم چون از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ به بعد در هیچ مقطعی این کار جواب نداده است. زمانی که این گروه در تلاشی بدبینانه اما موفق به ارتکاب فجایعی شد تا اسرائیل را به جنگ وادار کند.
سوریه هم هنوز متعهد نشده و در همین‌حال شورشیان حوثی در یمن مرتبا موجب تحریک می‌شوند. خودِ تشکیلات خودگردان فلسطین، همراه با رئیس‌جمهور عباس، هنوز جایگاهی در این روند که حقشان است دریافت نکرده‌اند.
نکته‌ی دیگر در مورد هر روند طرح صلح ترامپ (ایرلند شمالی، یوگسلاوی سابق، آفریقای مرکزی) این است که باید شتاب و حمایت کافی داشته باشد تا در برابر بمب‌گذاران انتحاری، ترورها و در واقع فجایع و جنایات جنگی در راه مقاومت کند. اگر یک نفر با جلیقه‌ی انتحاری در اورشلیم بتواند طرح صلح ترامپ را به‌هم بریزد پس آن طرح به جایی نخواهد رسید. عزم تمامی ذی‌نفعان به شدت آزموده خواهد شد.
طرح صلح ترامپ، تنها امید برای پایان جنگ
با این حال، مانند هر طرح صلح دیگری، طرح صلح ترامپ تنها گزینه‌ای است که در دسترس است. درنتیجه شایسته‌ی حمایت است؛ حتی از سوی کسانی که بلر را دوست ندارند یا هرگز از ترامپ حمایت نکرده‌اند. امیدواری کمی وجود دارد.
با وجود چک سفید ترامپ برای نتانیاهو و سخنان چاپلوسانه‌ی نخست‌وزیر اسرائیل درباره‌ی اینکه رئیس‌جمهور آمریکا بهترین دوست اسرائیل است، ترامپ از دوست قدیمی‌اش، بی‌بی، خسته شده است. اسرائیل در واقع در جنگ خود پیروز نمی‌شود. همچنین مانع اهداف دیپلماتیک، اقتصادی و شخصی ترامپ در کشورهای ثروتمند خلیج فارس شده است. احتمالا به همین دلیل است که او باعث شد نتانیاهو با نخست‌وزیر قطر تماس بگیرد و بابت حمله‌ی موشکی به تیم مذاکره‌کننده‌ی حماس که مهمان دولت آن کشور بودند، عذرخواهی کند. تنها ترامپ می‌توانست چنین کاری را انجام دهد.
وضعیت سیاسی داخلی اسرائیل نیز به این روند کمک خواهد کرد و فرماندهان اسرائیلی خوشحال خواهند شد که دیگر مجبور نیستند از دستوراتی پیروی کنند که به آن‌ها اعتقاد ندارند. مصر و اردن نقش مهمی در طرح صلح ترامپ دارند. درنتیجه اگر جنگ در غزه ادامه پیدا می‌کرد، مجبور می‌شدند پیمان‌های صلح دیرینه‌ی خود با اسرائیل را بازنگری کنند.
منبع: ایندپندت
