برای «دیوید پریبِلو»، بازگشت به تورنتو به یک معضل دردناک و ناامیدکننده تبدیل شده است. او و همسرش در سال ۲۰۱۹ شهر تورنتو را ترک کردند و به کالیفرنیا رفتند، با این برنامه که «در آینده» به خانه برگردند تا به خانواده نزدیکتر باشند. اما وقتی سال گذشته برای جستجوی کار و مسکن اقدام کردند، متوجه شدند که هزینه زندگی در تورنتو و درآمدها اصلاً با هم جور درنمیآیند.
فاصله درآمد و هزینه زندگی در تورنتو
این زوج در منطقهی سانفرانسیسکو حدود ۳۰۰ هزار دلار آمریکا در سال درآمد دارند. «پریبِلو» که بیش از ۱۸ سال در حوزهی فناوری پزشکی فعالیت کرده است، میگوید در بازار کار سرد و کمرمق انتاریو نتوانسته شغل مشابهی پیدا کند. او توضیح میدهد که بسیاری از موقعیتهای کاری در منطقهی تورنتو حقوق به مراتب پایینتری ارائه میدهند و این امر زندگی در این شهر را دشوار میکند.
کارشناسان این وضعیت را نشانه بحران اقتصادی میدانند؛ دستمزدها در انتاریو با هزینه زندگی در این منطقه هماهنگ نیست. همچنین دادههای جدید نشان میدهد تعداد کسانی که استان را به دلیل افزایش هزینه زندگی در شهرهای انتاریو ترک میکنند از کسانی که وارد میشوند بیشتر است. بیکاری رو به افزایش است و خانوارهای با درآمد متوسط از منطقهی تورنتو بزرگ رانده میشوند.
درآمد ناکافی و فرصتهای محدود
«پریبِلو» میگوید: «منبع اصلی درآمد خانواده، من هستم و همیشه میدانستم بازگشت به کانادا باعث افت درآمد خواهد شد. اما فرصتهای شغلی که برای افراد با تجربه مثل من ارائه میشود، واقعاً فاجعهبار است.»
او ۴۲ ساله است و هفتهای ۴۰ تا ۵۰ ساعت در بخش فروش و بازاریابی کار میکند. همسرش خوداشتغال است و حدود ۱۴ تا ۱۵ ساعت در هفته فعالیت دارد. این زوج در منطقهی خلیج سانفرانسیسکو چهار فرزند زیر هشت سال دارند. او ادامه میدهد: «در آمریکا فرصتهای شغلی برای کسی با مهارتهای من فراوان است. هفتهای یکی دو مصاحبه جدی دارم، اما در کانادا تعداد مصاحبههایم حتی به انگشتان یک دست نمیرسد.»
یکی از مشاغلی که در تورنتو برای آن مصاحبه کرده بود، سالانه ۸۰ تا ۹۰ هزار دلار حقوق پیشنهاد میداد. به گفته او، این موقعیت در یک شرکت بزرگ و چند میلیارد دلاری بود، اما دستمزدها در کانادا به مراتب پایینتر از ایالات متحده است.
چالشهای مسکن و هزینه زندگی در GTA
«پریبِلو» افزود: «برای یک زندگی راحت در منطقه تورنتو، من باید حداقل ۲۰۰ هزار دلار در سال درآمد داشته باشم. با حقوقهایی که پیشنهاد میشود، زندگی در GTA و تورنتو عملاً غیرممکن است.»
این زوج قبلاً خانهی خود در «اوکویل» را نگه داشته بودند و اکنون در کالیفرنیا صاحب خانهای پنجخوابه هستند که کمی بیش از یک میلیون دلار آمریکا خریدهاند. «پریبِلو» گفت: «برای خانهای مشابه در برلینگتون یا اوکویل، حداقل باید حدود یکونیم میلیون دلار یا بیشتر پرداخت کنید.» او معتقد است مشکل فقط مالی نیست: «چرا باید در شهری با حقوق پایین، ترافیک شدید و فرصتهای شغلی محدود زندگی کنیم؟ بازگشت به خانه بدون امکان اقتصادی، کاملاً شرمآور است.»
تاثیر فشارهای مالی بر کاهش جمعیت انتاریو
معضل «بازگشت به خانه» در زمانی رخ میدهد که فشارهای مالی، بسیاری از افراد را از انتاریو بیرون رانده است. بر اساس آمار کانادا، این استان در سهماههی نخست سال ۲۰۲۵ تعداد ۵,۶۶۴ نفر را به دلیل مهاجرت به استانهای دیگر از دست داده است؛ که بزرگترین کاهش جمعیت فصلی از سال ۱۹۵۱ تاکنون به شمار میرود. این موضوع نشاندهندهی افزایش هزینه زندگی در تورنتو و عدم تناسب آن با درآمدهاست.
در همین حال، از دست رفتن مشاغل نیز رو به افزایش است. آمار کانادا نشان میدهد که در ماه آگوست بیش از ۶۶ هزار شغل در سراسر کشور از بین رفته است. همچنین نرخ بیکاری به ۷.۱ درصد رسیده است. در ماه ژوئیه نیز ۴۱ هزار شغل از دست رفته بود که نرخ بیکاری را به ۶.۹ درصد رساند.
همچنین، دستمزدهای کانادایی در برخی بخشها پایینتر از ایالات متحده است. یک پژوهش در سال ۲۰۲۳ از دانشگاه متروپولیتن تورنتو نشان داد که کارکنان حوزهی فناوری در کانادا ۴۶ درصد کمتر از همتایان آمریکایی درآمد دارند. یعنی حدود ۸۳,۷۰۰ دلار کانادا در سال در مقایسه با ۱۲۲,۶۰۰ دلار آمریکا. این تفاوت درآمد بر هزینه زندگی در تورنتو تأثیر مستقیم دارد.
شکاف عمیق در بخش مسکن
شکاف در بخش مسکن حتی چشمگیرتر است. گزارش تازهی «مرکز جایگزینهای سیاست کانادا» میگوید در تورنتو باید تقریبا ساعتی ۳۸ دلار، حدود ۷۸ هزار دلار در سال، درآمد داشته باشید تا بتوانید تنها یک آپارتمان یکخوابه اجاره کنید. دستمزد مورد نیاز برای واحدهای خالی حتی بالاتر است. ۴۱.۷۳ دلار برای آپارتمان یکخوابه و ۵۱.۷۳ دلار برای آپارتمان دوخوابه.
سازمان غیرانتفاعی CivicAction اوایل امسال هشدار داد که خانوارهای طبقهی متوسط با درآمد تا ۱۲۵ هزار دلار، در حال بیرون رانده شدن از منطقهی کلانشهری تورنتو (GTHA) هستند. همچنین خریداران معمولی خانه باید ۷۶.۹ درصد از حقوق خود را صرف پرداخت وام مسکن کنند. این دادهها به وضوح نشاندهندهی افزایش هزینه زندگی در GTA و فشار شدید اقتصادی برای خانوادههاست.
نظر کارشناسان
«عبیدالرحمن» اقتصاددان دانشگاه متروپولیتن تورنتو گفت نارضایتی «پریبِلو» از افزایش هزینه زندگی در GTA عدم تعادل گستردهتری را بازتاب میدهد. او افزود: «فکر میکنم این موضوع به ویژه برای کسی که از منطقهی خلیج (سانفرانسیسکو) آمده، تعجبآور است.» همچنین او خاطرنشان کرد که تورنتو اکنون با یکی از گرانترین بازارهای مسکن در آمریکای شمالی رقابت میکند. او گفت: «رشد دستمزدها به اندازهی کافی پایدار نیستند. همچنین در مقایسه با ایالات متحده، این تجربهای مشترک است که بسیاری از افراد متوجه آن میشوند. یعنی برای مشاغل مشابه، حقوقها به شکل محسوسی پایینتر از آمریکا است.
منبع: سیتیوی