اقتصاد برخی پیشرفت ها را انجام داده اما هنوز بیش از حد به بدهی وابسته است. این همان چیزی است که آخرین بدهی خانوارهای کانادایی به داده های تولید ناخالص داخلی آماری کانادا «Stat Can» برای Q۱ ۲۰۲۱ نشان می دهد. این مقدار نسبت به یک سال قبل به طور قابل توجهی بالاتر است، اما این میزان قبل از همه گیری هم زیاد بوده است. خانوارهای کانادایی اکنون مانند همتایان آمریکایی خود قبل از رکود بزرگ مانند «Scrooge McDuck» به نظر می رسند.
بدهی خانوارهای کانادایی به تولید ناخالص داخلی
بدهی خانوارها به تولید ناخالص داخلی به اندازه اعتبار مصرف کننده به عنوان درصدی از تولید ناخالص داخلی است. نسبت‌های سریع رشد به این معنی است که خانوارها سریعتر از افزایش تولید ناخالص داخلی وام می‌گیرند. این رشد اساساً با بدهی‌ای که آنها قرض می‌گیرند تأمین می‌شود، که البته دقیقاً یک راه حل طولانی مدت نیست.
نسبت های سریع سقوط به معنای رشد سریع تولید ناخالص داخلی نسبت به بدهی بانکی است. در این حالت، رشد اقتصادی سریعتر از نرخ نیاز مردم به وام برای خرید چیزها است. این نشانه یک اقتصاد در واقع پررونق است، که در مقابل رونق بدهی محور قرار دارد. کاملاً واضح است که کدام یک بهتر است.
بدهی بیشتر خانوارها به نسبت تولید ناخالص داخلی به معنای فدای رشد اقتصادی در آینده است. طبق قوانین فدرال ایالات متحده برای هر امتیاز در این نسبت، ۰.۳ واحد از رشد تولید ناخالص داخلی بلند مدت از بین می رود. به هر حال، بدهی بهره وری آینده را برای مصرف امروز وام می گیرد. این اعداد رشد کوتاه مدت را افزایش می دهد، اما در بلند مدت اوضاع را بسیار بدتر می کند. این امر منجر به بارهای بدهی بیشتر و بیشتر مورد نیاز برای رشد در آینده می شود.
بدهی خانوارهای کانادایی اکنون ۱۱۱ درصد از تولید ناخالص داخلی است
مقدار بدهی خانوارهای کانادا به تولید ناخالص داخلی نجومی است، اما امروز کمی کمتر شده است. بدهی خانوارها در سال ۲۰۲۱ مقدار ۱۱۱.۶ بود، که نسبت به سه ماهه قبل ۰.۶۷ درصد کاهش داشت. این نسبت همچنان در سه ماهه مشابه سال قبل ۷.۹۸ درصد بیشتر بود. این از سه ماهه قبل سقوط کرد و باید در سه ماهه بعدی نیز سقوط کند. این به این دلیل نیست که وام گرفتن کند می شود. این به دلیل انحراف ایجاد شده توسط همه گیری کرونا در داده ها است، که نباید خیلی تعجب آور باشد.
بدهی خانوارهای کانادایی به تولید ناخالص داخلی
بدهی خانوار کانادایی به عنوان درصد تولید ناخالص داخلی در نمودار زیر بیان شده است.
بدیهی است که تعداد زیادی از مزایای آن در کل شیوع بیماری همه گیر است، بنابراین بیایید با شروع کار در Q۲ ۲۰۲۰ شروع کنیم. این اولین سه ماهه کامل شیوع بود و این نسبت خیلی سریع صعود کرد. این به این دلیل نیست که بار بدهی افزایش یافته است، اما به این دلیل است که تولید ناخالص داخلی ناگهانی کاهش یافت.
تأثیر همه گیر بر تولید ناخالص داخلی را نباید مانند کاهش منظم تولید ناخالص داخلی خواند. معمولاً به دلیل محدودیت در رشد ناپایدار اقتصادی، این میزان افت می کند. محدودیت های مصنوعی در تجارت بزرگترین دلیل کاهش تولید ناخالص داخلی است. اینکه نمی توانید هزینه کنید چون هیچ ندارید و نمی توانید هزینه کنید زیرا فروشگاه بسته است، بسیار متفاوت است. با برداشته شدن محدودیت های بهداشتی، تولید ناخالص داخلی باید افزایش یابد و این نسبت را پایین بیاورد.
حتی با تنظیم «Pandemic Data Skew»، هنوز هم این میزان بسیار بالا است
البته اجازه ندهید که این موضوع شما را گول بزند و فکر کنید که این نسبت فقط به دلیل انحراف داده های مربوط به همه گیری، زیاد است. حتی قبل از همه گیری، این نسبت در Q۱ ۲۰۲۰ ۱۰۳.۳ درصد بود که حدود ۳۰ درصد بالاتر از حد نرمال است. حتی ایالات متحده در اوج حباب مسکن خود در سال ۲۰۰۸ «فقط» به ۹۹.۸ درصد رسیده بود و کانادا قبل از همه گیری کرونا هم بالاتر از آن بود.
نسبت بدهی خانوارهای کانادا به تولید ناخالص داخلی طی چند ماه آینده کاهش می‌یابد، اما اینطور نیست که به نظر می‌رسد. فروش خانه‌های مسکونی، حتی با آغاز همه گیر شدن بیماری، سطح بدهی‌ها را بالاتر می برد. طی چند ماه آینده، شاهد کاهش این تعداد خواهیم بود. حتی اگر در سطح ۲۰۱۹ تثبیت شود، باز هم یک مشکل بزرگ برای اقتصاد آینده است.
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- اخبار روز کانادا را در رسانه هدهد دنبال کنید
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
منبع: betterdwelling
