پورت آرتور در انتاریو، که امروزه تاندر بی نام دارد، اولین شهرداری در جهان بود که در سال ۱۹۰۸ رسم تغییر ساعت تابستانی را معرفی کرد. از آن زمان، ایالات سرتاسر کانادا و همچنین سرتاسر جهان این رسم را پذیرفته‌اند. بر اساس دایره‌المعارف کانادایی، اتاوا رسماً «تغییر ساعت تابستانی» را در سال ۱۹۱۸ به عنوان اقدامی برای افزایش تولید در زمان جنگ معرفی کرد.
تلاش لالوند برای افزایش صرفه اقتصادی
لالوند گفت که قصد دارد لایحه‌ای را به صورت خصوصی برای پایان دادن به «رویه منسوخ» تغییر ساعت تابستانی کانادا ارائه دهد. این لایحه، صریحاً تغییر ساعت را حذف نمی‌کند، اما از دولت فدرال می‌خواهد تا یک کنفرانس سراسری کانادایی با حضور مقامات استانی، منطقه‌ای و بومی برگزار کند. او خواستار این است که در چنین کنفرانسی بتوان به توافقی برای پایان دادن به تغییر ساعت تابستانی دست یافت. همچنین یک ساعت مشخص را که در تمام طول سال معتبر باشد، رسمی و تعیین کرد.
به گفته لالوند، موضوع تغییر ساعت در کانادا توسط بعضی استان‌ها و همچنین ایالات متحده و اتحادیه اروپا نیز در حال بررسی است. این نماینده پارلمان معتقد است که ابتکار عمل او، تمام ایالات کشور را گرد هم می‌آورد تا به‌طور جمعی در مورد نحوه ادامه این سیاست تصمیم‌گیری کنند. چرا که از نظر او، رسم تغییر ساعت در کانادا مانع تجارت بین استان‌ها و همچنین تجارت آنها با ایالت‌های آمریکا می‌شود.
به گفته لالوند، از آنجایی که دولت کانادا با حذف موانع فدرال، تسریع پروژه‌های ملی‌سازی و مقرون‌به‌صرفه‌تر کردن امور، بر ایجاد اقتصادی واحد که برای همه مفید باشد، تمرکز دارد، باید به بررسی تمام راه‌هایی پرداخت که می‌تواند این تلاش‌ها را تکمیل کند.
اختلاف نظرها در مورد رویه تغییر ساعت در کانادا
در حال حاضر، ایالات ساسکاچوان، یوکان و بخش‌هایی از بریتیش کلمبیا و نوناووت این رسم را رعایت نمی‌کنند. ایالت یوکان به تازگی در سال ۲۰۲۰ به‌طور دائم، تغییر ساعت تابستانی را اجرا می‌کند.
ایالات بریتیش کلمبیا، مانیتوبا و انتاریو همگی تصمیم‌گیری در مورد سیاست تغییر ساعت تابستانی را به بعضی از ایالت‌های ایالات متحده گره زده‌اند. نخست‌وزیران ایالت آتلانتیک هم ایده ملغی کردن تغییر ساعت را بررسی کرده‌اند، اما به نظر می‌رسد تا زمانی که دیگران پیشگام نشوند، آن را دنبال نخواهند کرد.
کبک و سرزمین‌های شمال غربی هر دو در مورد امکان حذف تغییرات ساعت، جلسات مشاوره عمومی برگزار کرده‌اند. اما هیچ‌کدام تاکنون در این باره تصمیم رسمی نگرفته‌اند. در همین حال، آلبرتا در سال ۲۰۲۱ یک همه‌پرسی در مورد ادامه تغییر ساعت دو بار در سال برگزار کرد. در این همه‌پرسی ۵۰.۲% از آلبرتایی‌ها به ادامه این رویه رأی مثبت دادند.
«پیتر گریف»، استاد علوم سیاسی دانشگاه مک‌مستر، گفت که استان‌ها از ایجاد تغییراتی که برای کسب‌وکارها در تعامل با استان‌ها و ایالت‌های همسایه مشکل ایجاد می‌کند، محتاط بوده‌اند. مانع دیگر تغییر ساعت تابستانی در کانادا این است که استان‌ها باید تصمیم بگیرند که از زمان استاندارد یا زمان روز به عنوان جایگزین پیروی کنند.
تاثیرات تغییر ساعت کانادا بر سلامت شهروندان
همزمان، بعضی از کارشناسان معتقدند که مجبور کردن مردم به تغییر ساعت خود دو بار در سال، عواقب متعددی دارد. به گفته «دکتر ربکا روبیلارد»، رئیس مشترک کنسرسیوم تحقیقات خواب کانادا، تغییر ساعت تأثیرات آشکاری بر سلامت، ایمنی و بهره‌وری شهروندان دارد.
تحقیقات نشان می‌دهد که مشکلات سلامتی، مانند سکته مغزی و حملات قلبی، در چند روز اول بعد از تغییر ساعت بیشتر اتفاق می‌افتد. همچنین احتمال وقوع تصادفات رانندگی هم در این زمان بیشتر می‌شود. همچنین، بعضی از گروه‌های جمعیتی، مانند کودکان، نوجوانان، سالمندان و افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن، در زمان تغییر ساعن بیشتر از دیگران تحت تأثیر قرار می‌گیرند.
بیشتر استان‌هایی که در حال بررسی یک زمان واحد در تمام طول سال هستند، تصمیم گرفته‌اند که زمان روشنایی روز دائمی را اتخاذ کنند، که معمولاً در ماه‌های بهار و تابستان رعایت می‌شود. اما کارشناسان خواب می‌گویند که این امر می‌تواند تأثیر زیادی بر الگوهای خواب داشته باشد، به ویژه در زمستان که خورشید دیرتر طلوع می‌کند.
تغییر ساعت در ۲ بامداد یکشنبه ۲ نوامبر
درخواست لالوند دقیقاً یک ماه قبل از زمانی مطرح شده که در آن، اکثر کانادایی‌ها ساعت‌های خود را یک ساعت به عقب می‌کشند. قرار است ساعت ۲ بامداد یکشنبه ۲ نوامبر، ساعت‌ها یک ساعت به عقب کشیده شده و به زمان استاندارد بازگردند. اکثر حوزه‌های قضایی تغییر ساعت در کانادا را رعایت می‌کنند. درنتیجه ساعت‌ها را در بهار یک ساعت به جلو می‌برند و در پاییز یک ساعت به عقب می‌کشند.
