موج بعدی وسایل نقلیه الکتریکی در راه است
اتوبوسها، تریلرها و سایر کامیون‌ها و ماشین‌های سنگین برقی پا به بازار خواهند گذاشت
در حال حاضر اگر شرکت‌های حمل و نقل تمایل به استفاده از وسایل نقلیه الکتریکی داشته باشند، عملی سازی پروسه‌ی آن برایشان آسان یا ارزان نخواهد بود.
خودروهای برقی به طور فزاینده‌ای در خیابان‌ها و بزرگراه‌های سراسر کشور به چشم می‌خورند. اما مشاهده کامیون‌هایی که با باتری کار می‌کنند، به خصوص مدل‌های بزرگتر از سایز پیکاپ‌ها، به ندرت اتفاق می‌افتد.
به تدریج این شرایط نیز شروع به تغییر خواهد کرد.
در همین هفته، شرکت Enmax مستقر در کلگری، یک جفت کامیون خدماتی جدید را به نمایش گذاشته است که کارگران می‌توانند از آن‌ها برای کمک به روشن نگه داشتن برق شهرها استفاده کنند. شرکت Enmax می‌گوید که آن‌ها اولین شرکت واقع در کانادا هستند که توانسته‌اند کامیون‌های برقی سایز متوسط را به مرحله آزمایشی برسانند.
وقتی صحبت از داشتن کامیون‌های بزرگ برقی که با باتری کار می‌کنند به میان می‌آید. کشور اساساً باید از صفر شروع کند چراکه این نوع از وسیله‌های نقلیه کمیاب هستند. و اغلب به شبکه‌‍‌ای از ایستگاه‌های شارژ در ابعاد صنعتی نیاز دارند.
انتظار می‌رود که هر یک از این دو کامیون شرکت Enmax، به صورت سالیانه ۴.۳۰۰ لیتر در مصرف گازوئیل صرفه‌جویی کنند.
جانا موزلی، رئیس شرکت Enmax Power، می‌گوید:
«هزینه‌های کلی مربوط به مالکیت یکی از این وسایل نقلیه الکتریکی سایز متوسط، از نظر تعمیر و نگهداری ۵۰ درصد کمتر از یکی از خودروهای احتراقی ما خواهد بود. بنابراین، در میزان هزینه‌ها به صورت قابل توجهی صرفه جویی خواهد شد.» شرکت Enmax Power قصد دارد که تا سال ۲۰۳۰ تمام ناوگان خود که حدودا شامل ۴۰۰ خودرو می‌شود را برقی کند.
شرکت حمل و نقل Bison
در تابستان گذشته و به مدت دو ماه، مراحل آزمایشی را بر روی یک جفت نیمه تریلر نیمه الکتریکی انجام داده و به کمک آن‌ها محموله‌ها را بین مناطقی همچون دلتا، بریتیش کلمبیا، و ایالت واشنگتن جا‌به‌جا می‌کرد.
به دلیل وجود پاندمی و مشکلات مربوط به عبور از مرزها، برخی از چالش‌های لجستیکی وجود داشته است. اما این شرکت اعلام کرده که پروژه آزمایشی آن‌ها موفقیت‌آمیز بوده است.
در این مرحله و در شرایط فعلی، حتی اگر شرکت‌های حمل و نقل تمایل به برقی کردن ناوگان خود داشته باشند، پروسه‌ی آن می‌تواند چالش برانگیز و گران باشد.
مایک گومز، معاون بخش تعمیرات و نگهداری در شرکت حمل و نقل Bison، با اشاره به این موضوع که در حال حاضر چندین تولیدکننده موجود در این حوزه فقط در حال توسعه وسایل نقلیه خود هستند، می‌گوید:
«در حال حاضر در دسترس قرار گرفتن این وسایل نقلیه، مسئله اصلی و حائز اهمیت است.»
او توضیح می‌دهد:
«این مدل از وسایل نقلیه ارزان قیمت نیستند، قیمت تقریبی آن‌ها حدودا دو برابر یک وسیله نقلیه فعلی می‌باشد.»
علاوه بر این، ما نیازمند ساخت ایستگاه‌های شارژ مناسب در ابعاد و اندازه این وسایل نقلیه خواهیم بود. و گومز می‌گوید که برنامه ریزی و ساخت آن‌ها ممکن است چندین ماه طول بکشد.
گومز ادامه می‌دهد که برای جابه‌جایی بار توسط کامیون‌های بدون آلاینده، حتی شاید لازم باشد که از مشتریان حق الزحمه اضافی دریافت شود.
«مطمئناً در صنعت ما برای این نوع از فناوری‌ها، نیاز و تقاضای قابل توجهی وجود خواهد داشت.»
در برنامه بودجه اخیر، دولت فدرال یک طرح ارائه یارانه جدید به ارزش ۵۴۷.۵ میلیون دلار را برای خرید وسایل نقلیه متوسط و سنگینِ بدون آلاینده در طول چهار سال، پیشنهاد کرده است. در کنار سایر اقدامات، دولت همچنین قصد دارد در جهتی قدم بر دارد که تا سال ۲۰۳۰، ۳۵ درصد از کل نرخ فروش این نوع خودروها مربوط به خودروهای بدون آلاینده باشد.
جوانا کیریازیس، مدیر طرح حمل و نقل پاک (وسایل نقلیه الکتریکی) در سازمان انرژی پاک کانادا، می‌گوید که این تصمیم یکی از جاه‌طلبانه‌ترین اهداف دولت‌ها در سطح جهان است.
او ادامه می‌دهد: «ما باید در این سمت و سو حرکت کنیم و سرعت خود را بالا ببریم.»
بزرگترین منبع انتشار گازهای گلخانه‌ای در کشور با نرخ ۲۶ درصد، بخش نفت و گاز طبیعی است و پس از آن بخش حمل و نقل با ۲۵ درصد در رتبه دوم قرار دارد.
از سال ۱۹۹۰، گازهای گلخانه‌ای انتشار یافته به واسطه کامیون‌های باری سنگین در کانادا سه برابر افزایش یافته و از ۱۹ مگاتن به نرخ حدودی ۶۵ مگاتن در سال ۲۰۱۹ رسیده است.
کیریازیس می‌گوید که تلاش برای کاهش میزان گازهای گلخانه‌ای انتشار یافته از وسایل نقلیه سنگین، گام بعدی برای کاهش آلودگی‌های حاصل از این بخش است. البته باید توجه داشت که اقدامات مربوط به آن بسیار پیچیده تر از عملکردهای مربوط به خودروها خواهد بود. زیرا طیف گسترده‌ای از انواع مختلف مدل‌ها وجود دارد.
به عنوان مثال، ون‌های حمل و نقل، اتوبوس‌های مدرسه و تراکتور تریلرهای پیماینده مسافت‌های طولانی، همگی در اندازه‌ها و ابعاد گوناگونی وجود دارند. و به طور متفاوتی در موقعیت‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند.
او اذعان می‌دارد:
«این طرح به قدری گسترده است که نمی‌توان یک رویکرد یکسان را برای همه ابعاد آن اتخاذ کرد.»
شرکت‌ها نیز در حال آزمایش هیدروژن و سوخت‌های زیستی دیگر هستند. تا ببینند که کدام منبع انرژی برای استفاده در صنایع مختلف بهترین گزینه خواهد بود.
در طرح مربوط به کاهش میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای که ماه گذشته منتشر شد. دولت فدرال برای بخش حمل و نقل هدف‌گذاری ویژه‌ای انجام داده تا بتواند تا سال ۲۰۳۰، مجموع نرخ انتشار گازهای گلخانه‌ای را بیش از ۲۳ درصد کاهش دهد.
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- اخبار روز کانادا و اخبار مهاجرت کانادا را در رسانه هدهد دنبال کنید
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
منبع: سی‌بی‌سی
