اروسمیت (Aerosmith) همانند یک بمب ساعتی است، تا به خودت بجنبی گوش هایت پر شده از خاکستر Noise دوست داشتنی. این گروه یکی از گروهای هارد راک آمریکایی بود که در دهه 70 کار خود را آغاز کرد و شاید به جرات بتوان گفت که گروه اروسمیت سبک و سیاق هوی متال را برای دو دهه بعدی مشخص کرد و البته بعنوان نویسنده بخش موسیقی هدهد می گویم که خاطرات بسیار خوب و زیبایی را با گروه اروسمیت در دوران کودکی سپری کردم و این موضوع حقیقت بود که آنها در زمان خود بهترین های دنیا بود. موزیکی که در بالا شنونده آن بودید به نام دیوانه است که یکی از معروف ترین موزیک های این گروه است. گروهی بیش از 47 سال فعالیت هنری در دنیا.
در سال ۱۹۶۹ تایلر در نیوهمپشایر با جو پری که یک نوازندهٔ گیتار بود آشنا شد. یک سال بعد آنها به همراه تام همیلتون، گروه خود را در بوستون پایهگذاری کردند و سپس گیتاریست دیگری به نام ری تبنو (که دوست دوران کودکی استیون بود) و جویی کرمر به عنوان درامر به گروه اضافه شدند. یک سال بعد ری تبنو جای خود را در گروه به برد ویتفورد داد. گروه در سال ۱۹۷۲ اولین آلبوم خود، به نام « اروسمیت» را منتشر کرد و بعد آلبومهای دیگر منتشر شد که سبب شهرت جهانی استیون و گروهش شد. آلبوم «اسباب بازیهای زیر شیروانی» (Toys in the Attic) و راکز (Rocks) از جمله مهمترین آلبومهای دنیای راک محسوب میشوند.
جو پری و استیون تایلر در زندگی خصوصی بسیار به هم نزدیکند و نقش استیون به همراه جو پری در ویدیوهای اروسمیت بسیار پررنگ تر از سایر اعضای گروهاست. رسانهها به علت مصرف الکل و موادمخدر به آنها لقب دوقلوهای سمی داده اند!
در سال ۱۹۷۹ جو پری و در سال ۱۹۸۱ برد ویتفورد گروه را ترک کردند اما در سال ۱۹۸۴ پس از تماس تلفنی تایلر با پری، دوباره به گروه بازگشتند. اعضای گروه در آن زمان، همگی از اعتیاد به موادمخدر رنج میبردند، مخصوصا تایلر که شدیداً به هروئین معتاد بود و در حین چند اجرای روی صحنه از حال رفته بود. در سال ۱۹۸۶ تایلر به اصرار اعضای گروه در یک برنامهٔ ترک اعتیاد شرکت کرد و موفق شد اعتیاد خود را کاملاً ترک کند. سایر اعضای گروه هم تا اواخر دههٔ ۸۰ اعتیاد خود را کاملاً ترک کردند.
در سال ۱۹۸۵ اروسمیت آلبوم جدید خود را با نام «Done With Mirror» منتشر کرد. همچنین جو پری و استیون در سال ۱۹۸۶ با همکاری گروه «ران-دی. ام. سی» آهنگ پرفروش «Walk This Way» که در سال ۱۹۷۹ منتشر شده بود را دوباره اجرا کردند که با استقبال فراوانی روبرو شد. اخیراً این آهنگ در رده بندی ۱۰۰« آهنگی که دنیا را تغییر داد» که توسط مجلهٔ «رولینگ استونز» منتشر شد، مکان بیست و هفتم را به خود اختصاص داد. آلبومهای بعدی اروسمیت هم با استقبال بسیار روبرو شدند و به فروشهای چند میلیونی رسیدند.
در سال ۱۹۹۵ اعضای گروه اعلام کردند که بعد از ده سال فعالیت اخیر خود، به مدتی استراحت احتیاج دارند. در همین زمان گروه با مدیر خود، «تام کالینز»، که عامل اصلی بازگشت گروه و موفقیت دوبارهٔ آن بود، اختلاف پیدا کرد. ظاهراً تام کلینز از همکاری نزدیک تایلر و پری نگران بود و عقیده داشت که این همکاری، که سه عضو دیگر گروه در آن نقشی نداشتند، باعث میشود که کنترل گروه از دست او خارج شود. تام کالینز که در این زمان به افسردگی مبتلا شده بود، شروع به شایعه پردازی در مورد گروه کرد. از جمله اینکه: «گروه از هم پاشیدهاست. استیون تایلر دوباره به مواد مخدر روی آورده و در میامی به همسر خود خیانت کردهاست.» اروسمیت تمامی این شایعات را تکذیب کرد و پس از تشکر از تام کالینز به خاطر زحماتی که برای گروه کشیده بود، وی را در سال ۱۹۹۶ اخراج کرد. این موضوع به همراه تغییر تهیه کننده باعث تاخیر در ضبط آلبوم بعدی گروه شد. سرانجام آلبوم «Nine Lives» در سال ۱۹۹۷ منتشر شد که از آن بسیار استقبال شد. بعد از این آلبوم گروه، دو سال به اجرای کنسرت پرداختند که در یکی از این اجراها، پایهٔ میکروفون به پای تایلر برخورد کرد و رباط زانوی وی پاره شد. علیرغم سوختگی درجهٔ دو جویی کرمر پس از آتش گرفتن اتومبیلش در پمپ بنزین و مشکلات حرکتی تایلر در حین ضبط ویدیوی «I Don’t Want to Miss a Thing» این تک آهنگ که برای فیلم “Armageddon” ساخته شد بود بسیار موفق شد. لیو تایلر، دختر استیون عهده دار یکی از نقشهای اصلی این فیلم بود.
از سال ۲۰۰۱، گروه هر سال یک تور موفق داشتهاست، مضاف بر اینکه دو آلبوم با نامهای «Just Push Play» در سال ۲۰۰۱ و «Honkin’ on Bobo» در سال ۲۰۰۴ منتشر کرده.
در پایان موزیک فوق العاده Cryin را در ابتدا گوش خواهیم کرد و سپس به سراغ تماشای یکی از اجراهای این گروه در سال 2009 میرویم.