نقش کاناداییهای ایرانیتبار تا چه اندازه در انتخابات مهم است؟ – زنگ انتخابات فدرال کانادا به صدا در آمده است و میدان رقابت میان نامزدان انتخاباتی در حال گرم شدن است.
انتخابات پارلمانی و سراسری کانادا که قرار است 29 مهرماه امسال برابر با 21 اکتبر در سراسر کانادا برگزار شود، چهل و سومین انتخابات عمومی این کشور به شمار میرود که برای کسب 338 کرسی نمایندگی در مجلس نمایندگان صورت میگیرد.
به طور کلی از میان 5 حزب سیاسی عمده کانادا شامل «حزب لیبرال» به رهبری جاستین ترودو، «حزب محافظه کار» به رهبری اندورشییر، «حزب دموکرات جدید» به رهبری جاگمیت سینگ، «حزب بلوک کبکوا» به رهبری ماریو بولیو و «حزب سبز کانادا» به رهبری الیزابت می تنها سه حزب نخست بیشترین و مهمترین کرسیهای مجلس نمایندگان را در دور پیشین به دست آوردند و در حال حاضر نیز رقابت اصلی و کلی نیز میان همین سه حزب اصلی جریان دارد.
با این حال با توجه به جمعیت قابل توجه جامعه کاناداییهای ایرانیتبار یا همان کاناداییهای ایرانی، رای ایرانیتبارها نیز در این انتخابات مهم و قابل توجه است.
تا کنون آمار دقیقی از جامعه ایرانی کانادا منتشر نشده و آمارهای غیررسمی این تعداد را حداقل 240 هزار نفر و در شرایط کنونی تا 400 هزار نفر هم عنوان کردهاند.
با این حال با توجه به تمرکز بیشتر ایرانیان در شهرهای ونکوور، تورنتو و مونترال، نقش جامعه ایرانی نیز در دو استان بریتیش کلمبیا و انتاریو بسیار حائز اهمیت است و در استان کبک نیز میتواند در بخشهایی تاثیر گذار باشد.
در دور قبلی مجلس نمایندگان کانادا نیز «علی احساسی» نماینده حزب لیبرال با حمایت جامعه ایرانی در حوه انتخابیه ویلودیل استان انتاریو و با اختلاف بسیار زیاد از رقبای خود توانست رای رهبری این حوزه را بر عهده بگیرد، اگرچه انتقاداتی از عملکرد او در میان جامعه ایرانی وجود دارد.
همچنین مجید جوهری از حزب لیبرال و از حوزه انتخابیه ریچموندهیل انتاریو با اختلاف ۱۷۵۷ رای پیروز انتخابات دور گذشته بوده و امکان حضور جوهری در دور آتی مجلس نمایندگان نیز با توجه به جمعیت ایرانی این منطقه محتمل است.
با این حال نقش رای ایرانیها در استان کبک و بویژه شهر مونترال نیز که طی چند سال گذشته میزبان تعداد قابل توجهی از تازه مهاجرین ایرانی بوده است در این انتخابات قابل توجه به نظر میرسد به ویژه آن که جامعه ایرانی در مونترال طی چند سال گذشته از نظر تعداد بسیار گستردهتر نیز شده است و در صورت ادامه این شرایط میتوان امید داشت که ایرانیهای مونترال و استان کبک نیز در آینده بتوانند نمایندهای را از میان خود راهی مجلس نمایندگان کنند.
هرچند که درباره جامعه ایرانیتبار مونترال به دلیل کمی جمعیت و وجود چند گانگیهای بسیار و همچنین وجود برخی از ارکانهایی سیاسی کبک که از قدرت خود در رسیدن به اهداف سیاستی خود در ارتباط با ایران استفاده میکنند، این جامعه هنوز راه زیادی تا آزادی عقیده و دموکراسی واقعی را باید در کانادا طی کند!