سائول بلو نویسنده آمریکایی کانادایی تبار بود که به خاطر دستاوردها و آثار ادبی خویش، برنده جایزه نوبل ادبیات، جایزه پولیتزر و نشان ملی هنر آمریکا شد. او تنها نویسنده‌ای است که سه بار برنده جایزه کتاب ملی برای داستان شده است. انتشار رمان ماجراهای اوگی مارچ در سال ۱۹۵۳ و پس از آن رمان‌های سلطان باران و هرتزوگ، او را به عنوان یکی از چهره‌های مطرح ادبیات قرن بیستم آمریکا تثبیت کرد.
به گزارش رسانه هدهد به نقل از ایبنا، به نقل از لیت هاب، سائول بلو به خاطر رمان هدیه هومبولت در سال ۱۹۷۵ برنده جایزه پولیتزر شد و سال بعد برای این رمان نوبل ادبی را بدست آورد. او به خاطر علاقه تا سنین پیری به تدریس در دانشگاه‌های مختلف از جمله ییل، مینه‌سوتا، نیویورک، پرینستون، پورتوریکو، شیکاگو، بوستون و کالج بارد پرداخت.
نکاتی درباره نویسندگی برگرفته از نوشته‌ها و سخنرانی‌های سائول بلو جمع‌آوری شده است که معمولاً به صورت کوتاه در در مجلات و روزنامه‌های مختلف منتشر می‌شد. خلاصه‌ای از توصیه‌های سائول بلو درباره نوشتن در زیر آمده است:
سائول بلو؛ احساسات واقعی خود را گزارش کنید.
تنها کاری که پروست و تولستوی می‌کردند گزارش و یادداشت برداری از احساسات واقعی انسانی بود که درد در کنار شادی همانطور که بود روایت می‌شد. پس سعی نکنید در بیان احساسات غلو کنید و همانطوری که تجربه می‌کنید برای دیگران روایت کنید. نوشتن رمان با دیگر قالب‌ها تفاوت دارد و به اندازه کافی وقت بیان چنین احساسات با تمام جزئیاتش را دارید.
سائول بلو؛ مثل خودتان بنویسید نه هیچ کس دیگر.
یک نویسنده باید از هر چیز بتواند احساساتش را به سادگی بیان کند و روی کاغذ بیاورد. ولی در این نوشتن باید شبیه خودش باشد و سعی نکند از دیگران تقلید کند. وقتی یک نویسنده موفق خواهید شد که بتوانید سبک نوشتن خودتان را پیدا کنید. آنطوری که خودتان اعتقاد دارید و خودتان دوست دارید بنویسید و سعی نکنید شبیه هیچ کس دیگری باشید.
رد شدن از سوی دیگران کمک کننده است.
هیچ وقت از رد شدن توسط ناشران و نظرات منفی درباره نوشته هایتان نترسید. تاریخ نشان داده بسیاری از نویسندگان بزرگ همیشه با این مشکلات روبرو بودند ولی تنها آنهایی موفق شدند که نا امید نشدند و دست از نوشتن برنداشتند. پیش از اینکه دیگران درباره داستان شما قضاوت کنند خودتان درباره آن داوری کنید و در صورتی که از آن رضایت داشتید با قوت تمام ادامه دهید.
سائول بلو؛ همیشه بنویسید و بنویسید.
اولین بار ریلک وقتی به دیدار تولستوی رفته بود سعی داشت تجربه های متفاوتی از استاد نویسندگی روسیه کسب کند ولی تنها چیزی که از پیرمرد شنید این بود که فقط بنویسید.
هیچ کاری نکنید چون بقیه می‌گویند.
نویسنده کارش مثل مهندسان هوش مصنوعی یا چیزی شبیه تحلیل و تجزیه ریاضی نیست. آنها تنها قرار است احساسات لطیف انسانی را روایت کنند و تنها باید منتظر شوید بقیه حرف بزنند و شما تجربه‌های آنها را منتقل کنید.
سائول بلو؛ خیلی جدی نشوید.
بعضی از نویسنده‌ها بیش از حد خودشان را جدی نشان می‌دهد و به اصطلاح تیپ روشنفکری به خود می‌گیرند. بهتر است همرنگ دیگران شوید تا بتوانید برایشان قصه بگویید و سعی کنید همانطوری که در اطراف قصه‌ها را می‌شنوید به همانگونه داستان روایت کنید. از واژه‌های سنگین و غلوآمیز استفاده نکنید و سعی کنید همان کلماتی را برای نوشتن داستان استفاده کنید که هر روز در کوچه و خیابان می‌شنوید. درباره نقدهای منفی احتمالی نیز زیاد جدی برخورد نکنید و اصلاً آنها را جدی نگیرید.
سائول بلو؛ به غریزه خود اعتماد کنید.
وقتی داستانی یا چیزی در نیمه‌های شب به شما الهام می‌شود لازم نیست تمام سعی خود را برای تغییر یا اصلاح آن انجام دهید. همان داستانی است که دیگران دوست دارند. همان چیزهایی که در نیمه‌های شب به شما می‌رسد همان‌ها را به دست دیگران برسانید.
سائول بلو؛ سخت‌ترین قسمت ساخت انسان‌های واقعی است.
بعضی از داستان‌ها شخصیت‌های خیالی دارند ولی اگر قرار باشد یک داستان و رمان واقعی بنویسید باید انسان واقعی خلق کنید و در شخصیت پردازی چنان مهارت داشته باشید که برای دیگران نیز این شخصیت‌ها یک انسان واقعی باشند. هیچ کس خواندن داستان درباره روبات‌ها یا ماشین‌های انسان‌نما را دوست ندارد. بعضی از شخصیت‌ها نیز در دنیای واقعی وجود دارند و تنها باید آنها را پیدا کنید و داستان زندگی آنها را برای دیگران روایت کنید.
