مجمع جهانی اقتصاد از سه‌شنبه ۲۱ ژانویه با حضور جمعی از رهبران، مدیران تجاری، دانشگاهیان و فعالان مدنی به مدت ۴ روز در شهر کوچک داووس واقع در سوئیس برگزار می‌شود.
به گزارش هدهد به نقل از weforum، امسال مصادف با تولد ۵۰ سالگی و شروع به کار مجمع جهانی اقتصاد است.
داووس کجاست؟
داووس نام تفرجگاهی کوهستانی در سوئیس است که از ۵ دهه پیش میزبان سالانه مجمع جهانی اقتصاد شده است.
این مجمع ساختاری غیردولتی دارد و با حمایت حدود هزار شرکت بزرگ جهان تشکیل شده و در جریان برگزاری آن موثرترین افراد سیاسی، اقتصادی و اجتماعی جهان گردهم می‌آیند و ضمن بررسی بحران‌های جاری جهان، تلاش می‌کنند تا برای بهبود اوضاع و اصلاح روندها طرحی نو راه اندازند.
نخستین نشست داووس در سال ۱۹۷۱ و به ابتکار كلاوس شواب، اقتصاددان آلمانی تحت عنوان «مجمع مدیریت اروپا» برگزار شد. هدف اولیه آقای شواب از تاسیس این مجمع كمك به مدیریت بهتر شركت‌های فعال در اروپا با لحاظ منافع ذینفعان آنها از جمله نیروی کار و دولت‌ها بود. ابعاد جغرافیایی و تنوع مشارکت‌کنندگان در این مجمع به مرور گسترش یافت تا نام آن از سال ۱۹۸۷ به مجمع جهانی اقتصاد تغییر کرد. این مجمع از سال ۲۰۱۵ به عنوان یک نهاد بین‌المللی به رسمیت شناخته شد. امسال حداقل ۶۰۰ سخنران در این نشست و میزگردهای تخصصی آن سخنرانی خواهند کرد.
کارکرد مجمع جهانی اقتصاد
حداقل در ۳ دهه گذشته بیشتر مباحث مطرح شده در مجمع جهانی اقتصاد بیشتر موضوع‌های اقتصادی بوده و شرکت‌کنندگان درمجمع جهانی اقتصاد برای حل مسائل عمده پیش‌روی اقتصاد جهان تلاش می‌کنند. برای تحقق این موضوع در سال‌های اخیر حتی رهبران اقتصادهای نوظهور جهان همچون چین، هند و برزیل در این مجمع شرکت کرده‌اند. این مجمع هر سال موضوع متفاوتی دارد که برای سال ۲۰۲۰ موضوع توسعه پایدار بر محور «ذینفعان جهانی منسجم و پایدار» مطرح شده است.
بر همین اساس در سال پیش‌رو موضوع‌هایی همچون چگونگی مقابله با تغییرات آب و هوا و محافظت از تنوع زیستی، نحوه تسویه بدهی‌های طولانی‌مدت، جلوگیری از «جنگ فناوری»، توانمندسازی یک میلیارد نفر نیروی کار با مهارت در دهه آینده و ایجاد پل‌های ارتباطی به منظور حل و فصل مناقشه‌های مهم جهانی مورد نظر بوده است.
مجمع جهانی اقتصاد به طور تاریخی بستری برای مذاکرات بین‌المللی بوده است. به طوری که در سال ۱۹۸۸ یونان و ترکیه با انتشار اعلامیه‌ای به نگرانی‌های موجود در رابطه با بروز جنگ میان این دو کشور پایان دادند. همچنین نلسون ماندلا در سال ۱۹۹۲ و در اولین سفر خارجی خود با فردریک دو كلارك، رئیس جمهور وقت آفریقای جنوبی دیدار كرد.
نظر منتقدان داووس
از نظر منتقدان، داووس تاکنون تلاش کرده تا تصویری از یک رویداد نخبه‌گرا را نشان دهد ولی بیشتر جشن شبکه‌ای از مدیران ارشد تجاری بوده که منافع نیروی کار و کاهش نابرابری از اولویت‌های آن نبوده است.
جوزف استیگلیتز، اقتصاددان و برنده جایزه نوبل سال ۱۹۹۶، در سال ۲۰۱۸ در نقدی بر داووس نوشت که با وجود افزایش نابرابری در جهان، مدیران تجاری تنها نگران واکنش‌های عمومی علیه جهانی شدن هستند. به اعتقاد آقای استیگلیتز، حاضران در مجمع جهانی اقتصاد تصور می‌کنند که کاهش مالیات ثروتمندان و شرکت‌های آنها به همراه مقررات‌زدایی پاسخ هر مشکلی در جهان است.
همزمان سازمان غیرانتفاعی آکسام که از سال ۲۰۱۴ سعی کرده همزمان با آغاز به کار نشست داووس گزارشی از وضعیت نابرابری در جهان منتشر می‌کند.
در گزارش سال جاری این سازمان آمده است:«ثروت ۲ هزار نفر از مجموع دارایی ۶۰ درصد جمعیت جهان بیشتر است.»
آنچه در نشست امسال داووس می‌گذرد
مجمع جهانی اقتصاد در نشست سال گذشته خود تمرکز بسیاری داشت که آیا روش‌های اندازه‌گیری ارزش‌های اقتصادی نیاز به اصلاح دارد یا خیر. بحثی که به نتیجه مشخصی منتهی نشد اما مقرر شد تا به عنوان نمونه اندازه‌گیری رفاه مصرف کننده و رفاه عمومی به عنوان دو عامل قدیمی اقتصادی با رویکردی انتقادی مورد بررسی قرار گیرد. توافقی که می‌تواند نتایج آن در نشست سال جاری منتشر شود.
گرتا تونبرگ، فعال نوجوان حامی محیط زیست در دومین سال حضور خود در داووس خواستار توقف فوری سرمایه‌گذاری در تولید سوخت‌های فسیلی است که با توجه به حضور دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا که از منتقدان گرتا و سایر افراد نگران گرم شدن کره زمین است، می‌تواند چالش‌برانگیز باشد.
آقای ترامپ در شرایطی پس از یک سال غیبت در داووس حاضر می‌شود که فرآیند استیضاح او در مجلس سنای آمریکا کلید خورده و اخیرا هم به دلیل صدور مجوز حمله هوایی به خودرو حامل قاسم سلیمانی، فرمانده وقت سپاه قدس ایران از سوی منتقدانش تحت فشار قرار گرفته است. با این حال او همزمان با روند رو به رشد اقتصاد آمریکا و پایان پیروزمندانه جنگ تجاری با چین به داووس خواهد رفت. حضوری که سایر رهبران جهان امیدوارند به تشدید جنگ تجاری میان آمریکا با سایر کشورهای جهان منجر نشود.
سایر رهبران حاضر در این مجمع نیز درباره ابتکارهای برنامه‌ریزی شده خود برای حل مسايل ملی‌شان و طرح پیشنهادهایی برای رفع بحران خاورمیانه سخنرانی خواهند کرد.
