جان بولتون مشاور پیشین امنیت ملی امریکا که این روزها به دلیل انتشار کتاب خاطراتش «اتاقی که در آن رخ داد» یا «The Room Where It Happened» از دوران حضورش در دولت ترامپ جنجال گسترده‌ای به پا کرده؛ در بخشی از کتاب خاطرات خود روایت خود از دلایل لغو حمله به ایران در ماجرای ساقط کردن پهپاد امریکایی “گلوبال هاوک” از سوی سامانه پدافندی ایران را روایت کرده است.
بولتون در بخشی از کتاب خاطرات خود درباره ماجرای لغو حمله به ایران پس از سرنگونی پهپاد متجاوز آمریکایی نوشته است:
جلسه [کسب رضایت کنگره برای حمله به ایران] ساعت ۴:۲۰ دقیقه عصر به پایان رسید و تدارکات برای حمله [به ایران] سرعت گرفت. با این تصور که ممکن است مجبور شوم تمام شب را در کاخ سفید باقی بمانم، ساعت ۵:۳۰ تصمیم گرفتم برای تعویض لباس به خانه بروم.
ژنرال دانفورد (رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا) ساعت ۷ شب را برای تست حمله به ۳ سایت در ایران تایید کرده بود.
بنابراین قبل از حمله واقعی که قرار بود ساعت ۹ شب انجام شود، زمان کافی را در اختیار داشتم.
حدودا ساعت ۵:۳۵ دقیقه از داخل خودروی متعلق به سرویس مخفی با ترامپ تماس گرفتم و همه‌چیز را درباره حمله به او گفتم و او موافقت خود را اعلام کرد.
ساعت ۵:۴۰ دقیقه با شاناهان (وزیر دفاع موقت) درباره جزئیات بیانیه‌ای که او و دانفورد باید پس از حمله صادر می‌کردند صحبت کردم و اینکه آیا آنها باید در پنتاگون به سوالات [خبرنگاران] هم پاسخ دهند یا فقط به قرائت بیانیه اکتفا کنند.
به خانه رسیدم، لباس‌هایم را عوض کردم و فورا راهی کاخ سفید شدم. در مسیر بازگشت، سوار بر اتومبیل بودم که شاناهان با من تماس گرفت و گفت سفارت انگلیس در ایران مورد حمله قرار گرفته و به همین دلیل با دانفورد تصمیم گرفته‌اند که زمان حمله را یکساعت به عقب (ساعت ۱۰ شب) بیندازند.
بعدا مشخص شد که گزارش حمله به سفارت انگلیس در تهران نادرست بوده و فقط یک تصادف جزئی در مقابل ساختمان آن رخ داده بوده است.
باورم نمی‌شد که پنتاگون با نظر خود زمان حمله را تغییر داده باشد؛ بویژه با توجه به اینکه اطلاعات آن در مورد حمله به سفارت انگلیس در تهران کامل و دقیق نبود.
با ترامپ تماس گرفتم و گفتم که ممکن است مجبور شویم حمله را یکساعت به عقب بیندازیم. ترامپ متوجه نشد چرا ما حمله را به تعویق انداختیم و مخالفتی هم نکرد.
نگران از اینکه مبادا شاناهان و دانفورد در تصمیمی که برای حمله گرفته‌اند سست شوند با پمپئو (وزیر خارجه) تماس گرفتم. او معتقد بود که شاناهان و دانفورد دچار ترس شده‌اند و گمان می‌کنند اگر چند روز دیگر صبر کنند شاید بتوانند انگلیس را هم با توجه به گزارش نادرست حمله به سفارتخانه‌اش در تهران در این حمله دخیل کنند.
در همین فاصله، همچنانکه با پمپئو مشغول صحبت بودم، به ما اطلاع داده شد که ترامپ می‌خواهد با ما دو نفر و همچنین شاناهان و دانفورد کنفرانس تلفنی برقرار کند.
حدودا ساعت ۷:۲۰ دقیقه عصر بود که ترامپ روی خط آمد و گفت که تصمیم گرفته است حمله به ایران [تلافی‌جویانه به ایران] را لغو کند چون از نظر او این حمله [با حمله‌ای که ایران به پهپاد گلوبال‌هاوک کرده بود] “متناسب” نبود.
ترامپ در کنفرانس تلفنی گفت یک نفر به او گفته است که ممکن است در حمله به ایران ۱۵۰ ایرانی کشته شوند و او مایل نیست این ریسک را در مقابل سرنگون شدن یک پهپاد بدون‌سرنشین بپذیرد.
پمپئو با استدلالات خود سعی کرد ترامپ را برای انجام حمله قانع کند اما او توجهی نکرد و با گفتن اینکه “همیشه برای حمله کردن زمان هست” تلفن را قطع کرد.
تلاش من هم برای تغییر نظر او به جایی نرسید. این غیرمنطقی‌ترین تصمیم یک رئیس‌جمهور بود که به چشم دیده بودم!
ترامپ از ترودو متنفر بود و یکبار به کارکنانش دستور داد در تلویزیون به او حمله کنند
