نخست وزیر جاستین ترودو با محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران در حاشیه کنفرانس امنیتی مونیخ دیدار کرد.
به گزارش رسانه هدهد به نقل از خبرگزاری ایرنا، پیش از آغاز نشست امنیتی مونیخ، نخست وزیر جاستین ترودو و و فرانسوا-فیلیپ شامپانی وزیر امور خارجه کانادا با محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه ایران دیدار و گفت و گو کردند.
پنجاه و ششمین نشست امنیتی مونیخ از روز جمعه ۱۴ فوریه تا روز یکشنبه ۱۶ فوریه در آلمان با حضور رهبران بلندپایه ۳۵ کشور جهان و حدود یکصد وزیر امور خارجه برگزار می‌شود. در نشست امنیتی مونیخ، نمایندگانی از ایالات متحده آمریکا هم حضور دارند. وزیر امور خارجه ایران هم برای شرکت در این نشست به مونیخ سفر کرده است.
این دیدار در حالی انجام شد که یک فروند هواپیمای خطوط هوایی اوکراین پس از برخاستن از فرودگاه بین المللی تهران مورد اصابت قرار گرفت و در نتیجه این حادثه ۱۷۶ مسافر و خدمه از جمله ۵۷ مسافر کانادایی جان باختند.
آلمان از جمله کشورهایی است که خواهان ایفای نقش فعال در حل مناقشات جهانی است و دیدار جاستین ترودو با محمد جواد ظریف را می‌توان از جمله دست آوردهای نخستین در حل مناقشات دانست.
خبرگزاری ایرنا در گزارش خود تاکید داشته است که در این دیدار دو طرف درباره روابط دو جانبه و مسائل مورد علاقه رایزنی کردند.
- به روز رسانی خبر در ساعت شانزده روز چهاردهم فوریه به وقت شرق کانادا
دقایقی قبل این خبر در سی تی وب نیوز نیز بازتاب پیدا کرد – وزیر امور خارجه کانادا، با اعلام این خبر گفت که ایران در رابطه با تحویل جعبه سیاه هواپیمای اوکراینی ابراز امیدواری نموده است.
ترودو نیز ضمن حضور در جلسه دو جانبه شامپانی با ظریف از وزیر امور خارجه ایران خواستار تحقیقات کامل و شفافیت در رابطه با نحو شلیک موشک ایرانی به یک هواپیمای غیرنظامی که باعث سقوط آن بوده، شد.
شامپانی معتقد است ایران هنوز داده های پرواز و فایل های صوتی کابین خلبان را تحلیل نکرده و این موضوع ثابت می کند که امکان این کار را ندارد.
گفتنی است که از زمان به روی کار آمدن فرانسوا-فیلیپ شامپانی بعنوان وزیر امور خارجه کانادا این دومین دیدار او با همتای ایرانی خود است.
سایر دیدارهای نخست وزیر ترودو
جاستین ترودو همچنین در حاشیه اجلاس امنیتی مونیخ با لیندی گراهام دیدار کرد، او به گراهام گفت که فرد مطمئن در توافقنامه جدید تجارت آزاد آمریکای شمالی است و هفته آینده پارلمان کانادا در این رابطه بحث و بررسی می کند.
نخست وزیر کانادا با نخست وزیران کشورهای نیجر، آلبانی و رئیس جمهور قزاقستان نیز دیدار و گفتگو کرد.
ترودو که این روزها در صدد کسب کرسی در شورای امنیت سازمان ملل است اخیرا در همین راستا به آفریقا سفر کرده و با دهها رهبر در کشورهای آفریقایی دیدار کرد ولی فقط موفق شد حمایت صد در صد کشور سنکال را برای رای مثبت در این رابطه کسب نماید. کشورهای نروژ و ایرلند، رقبای کانادا برای کسب این کرسی هستند.
درباره همایش یا نشست امنیتی مونیخ
(تصویر: محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران در حال تشریح مواضع ایران در ۵۰مین کنفرانس امنیتی مونیخ در هتل بایریشر هوف)
کنفرانسی است که در زمینه سیاست‌های امنیت جهانی فعالیت می‌کند. این همایش هرساله در ماه فوریه در هتل بایریشر هوف در مونیخ آلمان برگزار می‌شود. در کنفرانس مونیخ تصمیمی گرفته نمی‌شود و صرفاً ویژهٔ اظهار نظر، رایزنی و دیدارهای سیاسی است.
در این کنفرانس هر سال به‌طور ویژه به یک موضوع مهم امنیت بین‌المللی پرداخته می‌شود. کنفرانس مونیخ به یکی از مجامع بین‌المللی مهم در عرصه امنیت جهانی تبدیل شده‌است و به دلیل تشابه کمی و کیفی و بازتاب‌های آن با مجمع جهانی اقتصاد، به داوس امنیتی نیز شهرت دارد.
در این گردهمایی، سیاست‌مداران متخصص در امور امنیتی (معمولاً وزیران امور خارجه و دفاع)، نظامیان کارشناس امور بین‌المللی و نیز برخی از صاحبان صنایع تسلیحاتی از کشورهای مختلف جهان به بحث و بررسی در خصوص مسائل امنیت جهانی می‌پردازند. هزینه‌های این کنفرانس توسط وزارت دفاع آلمان و کمک‌های مالی صنایع تسلیحاتی تأمین می‌شود.
کنفرانس مونیخ در در سال ۱۹۶۲ توسط ادوارد-هاینریش فن کلایست-اشمنتسین نظامی سرشناس آلمانی بنیان گذاشته شد و در آغاز «کنفرانس امنیتی بین‌المللی» و نیز «کنگرهٔ دفاع‌شناسی» نام داشت.
بنا بر گزارش روزنامه «زوددویچه تسایتونگ» در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۴، دولت آلمان از طریق کانال‌های مختلف از جمله وزارت دفاع و بخش مطبوعاتی دفتر صدراعظم، مبلغی بیش از یک میلیون یورو برای این همایشِ تحت پوششِ بخش خصوصی کمک نقدی هزینه می‌کند.
گذشته از این تعدادی سازمان تجاری حامیان مالی این همایش هستند، از جمله چندین شرکت تولیدی صنایع نظامی چون «کراوس مافای»، EADS، لیندِه و غیره. همچنین بزرگترین بانک آلمان «دویچه بانک» و شرکت نفت جمهوری آذربایجان سوکار حامیان مالی این همایش هستند. به گفته روزنامه زوددویچه، قصد این حامیان حضور فعال در برنامه‌ریزی‌های دفاعی کشورها است تا بدینوسیله بتوانند گذشته از کار «لابی» و تأثیرگذاری، روش‌های بازاریابی و فروش خود را با خواسته‌های بازار وفق بدهند.
