پس از انتخاب دونالد ترامپ به ریاست جمهوری امریکا و دستورهای جنجالی او پس از آن، راه برای شرکت های انرژی کانادایی و امریکایی برای توسعه پروژه های غیر فعال خود باز شده است. یکی از پروژه های بزرگ و خبرساز خط لوله نفتی است که شرکت های کانادایی را به امریکا و برعکس متصل خواهد کرد.
بنا به گزارش فاینشال تایمز، این پروژه به تولید کنندگان اجازه دسترسی به بازارهای جدید داخلی و بین المللی را می دهد. بنابر پیشبینی اداره اطلاعات انرژی آمریکا شرکت های درگیر می توانند با اتمام توسعه این خط لوله حدود یک سوم گاز طبیعی ایالات متحده را تأمین کنند.
این شبکه برای تولید برق و صنایع ساخته شده در نیمه شرقی کانادا و ایالات متحده امریکا و به طور خاص در راستای ساحل خلیج آمریکا سوخت ارزانتری را عرضه خواهد کرد. شبکه مزبور همچنین حجم زیادی که برای تغذیه کارخانه های مایع کننده گاز نیاز است را منتقل خواهد کرد.
اما به نظر می رسد مهمترین عامل عدم توسعه و پیشرفت این پروژه، جنبش های اعتراضی طرفداران محیط زیست، گروه های طرفدار حقوق بومیان کانادا و آمریکا، انجمن کهنه سربازان آمریکایی و دیگر NGO های مردمی است که با متحد شدن با یکدیگر شرکت های انرژی را وارد یک چالش جدی کرده اند.
بزرگترین شرکت های درگیر پروژه های زیر ساخت شرکت های “energy transfer partners”، “transcanada corp” و “williams atlantic sunrise” می باشد. این خطوط لوله گاز حوزه های شل را به بازارهای کانادا، جنوب شرقی و میانه غربی ایالات متحده آمریکا که شامل ارتباطات مورد انتظار به پایانه های صادرات ساحل خلیج می شود منتقل می کنند.
تکمیل این خطوط بعد از چندین سال سخت برای شرکت ها و سرمایه گذاران آن ها خبر بسیار خوبی خواهد بود. کاهش بین المللی قیمت نفت منجر به کاهش تقاضا برای ظرفیت خطوط نفت و گاز جدید از طرف تولید کنندگان شده است.
گروه دیگری نیز در استان کبک به اعتراض به خط لوله شرق کانادا برخواسته اند. این گروه نیز اثرگذاری منفی پروژه های نفتی بر روی تولید آبجو را برای شعار خود انتخاب کرده اند!
منبع:
https://business.financialpost.com/commodities/energy/environmental-groups-challenge-keystone-xl-pipeline-approval