ساموئل بارکْلی بِکت، شاعر، رمان‌نویس و نمایشنامه‌نویسی که جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد، اهل ایرلند بود. او در در سال ۱۹۶۹ به دلیل نوشته‌هایش که در فقر معنوی انسان امروزی، فرارَوی و عروج او را می‌جوید، گرفت.
او در ۱۳ آوریل ۱۹۰۶ در دوبلین، در خانواده‌ای پروتستان متولد شد. پدرش ویلیام، مادرش ماریا و برادرش فرانک نام داشتند. دوره ابتدایی را در زادگاهش سپری کرد و به واسطه علاقه‌اش به زبان فرانسه، در رشته ادبیات و زبان فرانسه ادامه تحصیل داد و در سال ۱۹۲۷ با درجه کارشناسی فارغ‌التحصیل شد. در سال ۱۹۲۸ به پاریس رفت و به مدت دو سال در اکول نرمال سوپریور به تدریس مشغول شد. در همان زمان بود که با جیمز جویس آشنایی و رفاقت پیدا کرد. این آشنایی در شکل‌گیری استعداد او تأثیر چشمگیری داشت و به او کمک‌های زیادی کرد.
او تا اتمام تحصیلات دانشگاهی و شروع کارش به عنوان استاد هنوز باور مذهبی داشت. پس از ترک قطعی محیط آکادمیک و مهاجرتش به پاریس، گسست از مذهب را در آثارش منعکس می‌کند. با اجرای در انتظار گودو در سال ۱۹۵۳ تماشاگر با اعلان جنگی شوک‌آور علیه خدا و مذهب روبرو می‌شود. بکت در آثار دیگرش هم با طنز تندی به اصول کاتولیسیسم برخورد می‌کند.
ساموئل بکت، جایزه نوبل ادبی اش را در سال ۱۹۶۹ به دلیل نوشته‌هایش – در قالب رمان و نمایش – که در فقر معنوی انسان امروزی، فرارَوی و عروج او را می‌جوید، گرفت. برخی از آثار این نویسنده بزرگ، توسط انتشارات جامی و به قلم زیبا و توانای وحید منوچهری واحد به فارسی ترجمه و منتشر شده است.
آثار ساموئل بکت بی‌پروا، به شکل بنیادی کمینه‌گرا و بنابر بعضی تفسیرها در رابطه با وضعیت انسان‌ها عمیقاً بدبینانه‌اند. این حس بدبینی اغلب با قریحه طنزپردازی قوی و غالباً نیش‌دار وی تلطیف می‌گردد. چنین حسی از طنز، برای بعضی از خوانندگان آثار این نمایشنامه‌نویس ایرلندی، این نکته را دربردارد که سفری که انسان به عنوان زندگی آغاز کرده‌است. با وجود دشواری‌ها، ارزش سعی و تلاش را دارد. آثار اخیر او، بُن‌مایه‌های موردنظرشان را به شکلی رمزگونه و کاهش‌یافته مطرح می‌کنند.
ساموئل بکت، گریزان از شهرت
ساموئل بکت شخصیتی منزوی داشت و از قیل و قال‌های رسانه ای به کلی دور بود. وقتی ناشرش ژروم لیندون در سال ۱۹۶۹، خبر جایزه نوبل ادبیات بکت را از آکادمی سوئد دریافت می‌کند، در تلگرافی فوری به وی می‌نویسد: «به شما توصیه میکنم خود را مخفی کنید!» این نمایشنامه‌نویس ایرلندی که برای تعطیلات در تونس اقامت داشت، خود را برای مدتی در هتل مخفی می‌کند. لیندون به توصیه بکت به جای او برای دریافت جایزه به استکهلم می‌رود و در سخنرانی‌اش از «پریشانی مطلق» نویسنده از دریافت جایزه می‌گوید. بکت می‌داند معروف شدن برایش گران تمام می‌شود چراکه او را در ورطه سرگیجه‌آور صنعت فرهنگ‌سازی رها می‌کند، و آثارش را به درجه تقلیل یافته از کالاهای سرمایه‌داری تنزل می‌دهد.
او در ۲۲ دسامبر ۱۹۸۹ در سن ۸۳ سالگی درگذشت و مقبره وی در گورستان مون‌پارناس، پاریس است.
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- اخبار روز کانادا و اخبار مهاجرت کانادا را در رسانه هدهد دنبال کنید
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
منبع: ویکی پدیای فارسی
