کاناداییها در حال آماده شدن هستند تا ساعتهای خود را یک ساعت به عقب بکشند، زیرا ساعت تابستانی در کانادا در دوم نوامبر ساعت ۲ بامداد به وقت محلی به پایان میرسد. با این حال، منتقدان این سنت چند دهساله نگرانیهای خود را مطرح کردهاند.
پایان دادن به تغییر ساعت در کانادا
«ماری-فرانس لالوند»، نمایندهی لیبرال مجلس عوام، اوایل ماه جاری لایحهای شخصی را معرفی کرده است که خواستار پایان دادن به این مراسم سالانهی تغییر ساعت در کانادا است.
لالوند روز پنجشنبه به شبکهی سیبیسی نیوز گفت که لایحهی C-248، که در ۶ اکتبر نخستین قرائت خود را پشت سر گذاشت، از دولت فدرال میخواهد کنفرانسی سراسری با حضور دولتهای استانی، منطقهای و مقامات بومی برگزار کند تا دربارهی توافقی برای پایان دادن به ساعت تابستانی و تعیین یک زمان ثابت در سراسر کشور به تفاهم برسند.
هزینههای پنهان تغییر ساعت در کانادا برای کسبوکارها
او افزود: «میخواهم کارشناسان و بخشهایی که بیشترین تاثیر را از این موضوع میپذیرند، و همچنین خود مردم کانادا، دربارهی این رویه صحبت کنند. والدین، جوانان، همه باید دربارهی آن گفتگو کنیم.» او گفت: «امیدوارم بتوانیم به یک اجماع برسیم تا توافق کنیم که دیگر دو بار در سال ساعتها را تغییر ندهیم. اگر استانی یکی از گزینهها را بر دیگری ترجیح دهد، این تصمیم بر اساس شواهدی خواهد بود که ارائه شده است.»
او افزود که هدف این لایحه، برجسته کردن تاثیر این سنت بر متخصصان حوزههایی مانند بهداشت و درمان، کشاورزی و سایر کارگران شیفتیِ ۲۴ ساعته است. همچنین، کسبوکارها اذعان دارند که این تغییر دو بار در سال باعث ایجاد هزینه و اختلال میشود و برنامهریزی منظم را دشوار میکند.
تاریخچهی زمان تابستانی در کانادا
طبق دانشنامهی کانادا، شهر اتاوا نخستین بار در سال ۱۹۱۸، برای افزایش تولید در زمان جنگ، سیستم ساعت تابستانی را معرفی کرد.
دکتر «پاتریشیا لاکین-توماس»، استاد زیستشناسی در دانشگاه یورک، میگوید سه گزینه برای مناطق زمانی وجود دارد: استفاده از زمان استاندارد در تمام سال، تغییر دو بار در سال و استفاده از ساعت تابستانی در تمام سال. او توضیح داد که در حالت «زمان استاندارد در تمام سال»، ساعتها در تمام طول سال ثابت میمانند، حتی در تابستان که معمولا ساعت تابستانی اجرا میشود. این گزینه از نظر سلامت، کماختلالترین حالت است.
حالت دوم، یعنی «تغییر دو بار در سال»، همان چیزی است که بسیاری از کاناداییها اکنون تجربه میکنند. ساعتها در بهار یک ساعت جلو کشیده میشوند. همچنین در پاییز دوباره به حالت قبل برمیگردند.
در حالت سوم، یعنی «ساعت تابستانی دائمی»، ساعتها همیشه یک ساعت جلوتر از زمان استاندارد آن منطقه تنظیم میشوند.
چگونه تغییر ساعت سلامتی را به خطر میاندازد
دکتر توماس گفت: «وقتی ساعت اجتماعی خود را حتی به اندازهی یک ساعت جابجا میکنید، در واقع خود را در شرایطی مشابه جتلَگِ یکساعته قرار میدهید. در نتیجه، تا زمانی که بدنتان تلاش کند با آن سازگار شود، با اثرات منفی فیزیولوژیکی ناشی از بینظمی روبرو خواهید شد.»
«لاکین-توماس» توضیح داد که در بدن انسان یک «سیستم پیچیده» وجود دارد و در مغز، در پایهی هیپوتالاموس (بخشی از مغز که مانند مرکز کنترل عمل میکند) یک ساعت مرکزی قرار دارد که مستقیما از طریق مسیرهای نوریِ چشم با نور در ارتباط است. این ساعت مرکزی چرخههای خواب و بیداری بدن را تنظیم میکند و اطلاعات آن را به سایر اندامها و بخشهای بدن میفرستد. او گفت این سیستم به راحتی میتواند با تغییر در زمان بیدار شدن دچار اختلال شود؛ مشابه حالتی که هنگام پرواز از چند منطقهی زمانی عبور میکنیم.
همچنین او افزود که تغییر ساعت در کانادا، ریتم شبانهروزی بدن ما را نیز مختل میکند؛ چرخهای طبیعی و ۲۴ ساعته که عملکردهای کلیدی مانند اشتها، خلقوخو و خواب را تنظیم میکند و تا حد زیادی به میزان نوری که دریافت میکنیم وابسته است. او گفت: «نور صبحگاهی ساعت بدن ما را جلو میبرد تا با چرخهی روز هماهنگ شویم، به موقع به خواب برویم و صبح روز بعد در زمان مناسب بیدار شویم.»
تاثیرات تغییر ساعت بر سلامتی: از بیخوابی تا بیماریهای مزمن
به گفتهی لاکین-توماس، اثرات فوری تغییر ساعت در کانادا شامل کمخوابی در فصل بهار، افزایش خطر بروز مشکلات قلبی، تصادفات رانندگی و آسیبهای شغلی بیشتر است. او افزود این اثرات معمولا ظرف چند روز تا چند هفته برطرف میشوند. با این حال، پیامدهای بلندمدت آن میتواند شامل افزایش نرخ چاقی، دیابت، بیماریهای قلبی-عروقی و سایر مشکلات سلامتی باشد.
طبق یک مطالعهی تازه، تغییر دو بار در سال بین ساعت تابستانی و زمان استاندارد میتواند منجر به «پیامدهای منفی متعددی برای سلامت جامعه» شود.
لاکین-توماس گفت: «آنها دریافتند که هر یک از این دو گزینه بهتر از تغییر دو بار در سال است، اما استفاده از زمان استاندارد در تمام سال بهتر از ساعت تابستانی دائمی در کانادا است. از منظر بهداشت عمومی، اگر به زمان استاندارد در تمام سال روی بیاوریم کل جمعیت کمی سالمتر خواهند بود. آنها به ویژه تغییرات در چاقی و سکته را مشاهده کردند. بنابراین بیماریهای قلبی-عروقی و بیماریهای متابولیک مرتبط با چاقی تحت تاثیر قرار میگیرند.»
تصمیم استانی یا فدرال؟
در همین حال، لایحهی لالوند تصمیمگیری در این زمینه را به سمت یک گزینهی خاص سوق نمیدهد. او میگوید لایحهی C-284 هدفش تنظیم زمان در سراسر کانادا است، بدون آنکه به زمان استاندارد یا ساعت تابستانی در کانادا جهتگیری داشته باشد. او گفت: «من در جایگاهی نیستم که دربارهی یکی از این گزینهها تصمیم بگیرم. این یک تصمیم استانی و منطقهای است.»
ساعت تابستانی در کانادا دهههاست که در سراسر کشور مورد بحث قرار گرفته است. در حالی که مقررات مربوط به تغییر ساعت تحت صلاحیت استانها است و هر کدام به طور مستقل عمل میکنند.
ساسکاچوان و یوکان تغییر ساعت را متوقف کردند
اکثر استانها تغییر ساعت تابستانی را رعایت میکنند، به استثنای ساسکاچوان و یوکان. ساسکاچوان در سال ۱۹۶۶ قانونی تصویب کرد که ساعت تابستانی را به زمان دائمی استان تبدیل کرد،. در حالی که یوکان پس از یک مشاورهی عمومی در سال ۲۰۲۰ این رویه را متوقف کرد.
در همان سال، دولت انتاریو قانونی تصویب کرد تا تغییر دو بار در سال ساعت را پایان دهد و ساعت تابستانی در کانادا را دائمی کند. اما تنها در صورتی که نیویورک و کبک نیز همین تغییر را دنبال کنند.
دو سال بعد، نخستوزیران مناطق آتلانتیک کانادا در مورد تغییر به ساعت تابستانی دائمی، رویکرد انتظار و ارزیابی را در پیش گرفتند. همچنین اعلام کردند که این اقدام تنها زمانی منطقی است که مناطق همسایه نیز چنین تغییری را اعمال کنند.
طوماری با نزدیک به ۹۰ هزار امضا برای توقف تغییر ساعت در کانادا
«آیرین شور» از برمپتون، انتاریو، شش سال پیش به دلیل نارضایتی شخصی از تغییر ساعت در کانادا، طوماری برای پایان دادن به ساعت تابستانی ایجاد کرد. این طومار تاکنون نزدیک به ۹۰ هزار امضا جمعآوری کرده است.
شور میگوید: «فکر اولیهی من این بود که باید تغییر ساعت در کانادا متوقف شود. همین را میخواستم و برایم مهم نبود که زمان استاندارد باشد یا ساعت تابستانی. فقط نمیخواستم ساعتها مرتب تغییر کنند. اما وقتی بیشتر تحقیق کردم، متوجه شدم که انتخاب زمان مناسب اهمیت دارد. درنتیجه بهترین حالت، زمان استاندارد است. چون بدن ما دقیقا همین را میخواهد و به آن نیاز دارد.»
او اضافه کرد که محبوبیت این طومار به دلیل نگرانی مردم نسبت به تغییرات ساعت است. هدف طومار، ایجاد آگاهی عمومی درباره تاثیر منفی این تغییرات بوده است. لالوند گفت: «این تغییرات به مردم آسیب میزند. همچنین هزینهی زیادی بر سیستم ما تحمیل میکند. بیایید دربارهی آن صحبت کنیم و این رویه را متوقف کنیم.»
منبع: سیتیوی
