در شهری آرام در «انتاریو»، داستانی عجیب و تکاندهنده رقم خورد که پای یک دانشجوی بینالمللی را به دادگاه باز کرد. «آسوین وی. ساجیوان»، جوان ۲۰ سالهای که با ویزای تحصیلی از هند به کانادا آمده بود، به جرمی باورنکردنی اعتراف کرد؛ نقض حریم خصوصی در کانادا و جاسوسی از همخانههای دختر خود از طریق یک سوراخ در دیوار حمام!
این پرونده جنجالی که در شهر «بری» اتفاق افتاد، نه تنها به خاطر ماهیت جرم، بلکه به دلیل حکمی که قاضی صادر کرد، خبرساز شد. «ساجیوان» به پنج و نیم ماه زندان محکوم شد؛ حکمی که به طرز ماهرانهای طوری تنظیم شده بود که او را از اخراج فوری از کانادا نجات دهد.
قاضی پرونده با در نظر گرفتن «عواقب مهاجرتی» و «اعتراف متهم به نقض حریم خصوصی در کانادا»، مجازاتی کمتر از شش ماه تعیین کرد تا آینده اقامتی او به خطر نیفتد.
ماجرای دید زدن دخترها در حمام و نقض حریم خصوصی در کانادا
ماجرا از یک شک ساده شروع شد. ساکنان این خانه در «بری» متوجه یک سوراخ عجیب بین اتاق رختشویی و حمام شدند؛ حمامی که بیشتر مورد استفاده دخترها بود. هر بار که این سوراخ را میپوشاندند، به طرز مشکوکی دوباره باز میشد! این بازی موش و گربه ادامه داشت تا اینکه در شبی از ماه مارس ۲۰۲۵، یکی از همخانهها با صحنهای باورنکردنی روبرو شد؛ «ساجیوان» در تاریکی اتاق رختشویی چمباتمه زده بود و از همان سوراخ، داخل حمام را دید میزد. در همان لحظه، یکی از دخترها هم بیخبر از همه جا در حمام بود در حال دوش گرفتن بود.
«ساجیوان» که دستش رو شده بود، با بهانهای که شاید خودش هم باورش نداشت، سعی کرد از مخمصه فرار کند و گفت: «فقط دنبال هدفونم میگشتم!» اما این داستان ساختگی دوام نیاورد و طولی نکشید که او زیر فشار حقیقت را اعتراف کرد؛ حقیقتی که بسیار جدیتر از یک چشمچرانی ساده بود، نقض حریم خصوصی در کانادا.
پس از اعتراف «ساجیوان» به نقض حریم خصوصی در کانادا مشخص شد که او به مدت شش ماه، نه تنها دخترها را دید میزده، بلکه از آنها در حال حمام کردن هم فیلم میگرفته است. قاضی پرونده با شنیدن این جزئیات، عمل او را «خجالتآور» خواند. همچنین تاکید کرد که این اقدام یک «نقض آشکار حریم خصوصی» است که سلامت روانی قربانیان را به کلی ویران کرده است.
مجازات نقض حریم خصوصی در کانادا
در حالی که همه منتظر یک حکم سنگین بودند، قاضی «براناگان» تصمیمی غافلگیرکننده گرفت. او اعلام کرد که مجازات نقض حریم خصوصی در کانادا معمولاً بین شش ماه تا یک سال زندان است. اما با یک محاسبه دقیق، حکم را روی پنج و نیم ماه تنظیم کرد. شاید بپرسید که چرا این نیم ماه اینقدر اهمیت داشت؟ چون طبق قوانین مهاجرتی کانادا، حکم زندان بیش از شش ماه، چراغ سبزی برای شروع روند اخراج فرد از کشور است.
قاضی با اشاره به پشیمانی متهم، تاکید کرد که در نظر گرفتن «عواقب مهاجرتی» یک اصل مهم در صدور حکم است. او توضیح داد که این عوامل به خودی خود باعث تخفیف نمیشوند، اما بخشی از شرایط شخصی مجرم هستند که باید دیده شوند.
در واقع، این حکم هوشمندانه، مانع از قرار گرفتن «ساجیوان» در لیست اخراج شد. همچنین به او یک شانس دوباره برای ماندن در کانادا داد. تصمیمی که بحثهای زیادی را در مورد توازن بین عدالت و قوانین مهاجرت به راه انداخته است.
ترس، اضطراب و بیاعتمادی قربانیان
حرفهای قربانیان در دادگاه بسیار تکاندهنده بود. آنها توضیح دادند که چطور این اتفاق روی زندگیشان تأثیر گذاشته است. از اضطراب شدید و ترس از فضاهای عمومی گرفته تا از بین رفتن کامل اعتماد به دیگران. یکی از آنها گفت که این حس بیاعتمادی آنقدر شدید است که دائماً در محیط کار یا سرویسهای بهداشتی به دنبال دوربینهای مخفی میگردد. قاضی هم با تایید این آسیبهای روانی گفت که رفتار «ساجیوان» زندگی این افراد را به شکلی محسوس و ماندگار تغییر داده است.
نکته جالب در رابطه با این پرونده نقض حریم خصوصی در کانادا این بود که هم وکیل مدافع و هم دادستان روی حبس خانگی ۱۲ ماهه توافق کرده بودند. اما قاضی «براناگان» این پیشنهاد را رد کرد. استدلال او این بود که چون جرم در محیط خانه رخ داده، حبس خانگی نمیتواند عدالت را برقرار کند و اعتبار سیستم قضایی را زیر سوال میبرد.
او تاکید کرد که «تنها یک حکم زندان واقعی» میتواند عدالت را برقرار کند. در نهایت، «ساجیوان» به پنج و نیم ماه زندان و ۱۸ ماه آزادی مشروط محکوم شد. «ساجیوان» که در زمان وقوع جرم از کالج تعلیق شده بود، در حال حاضر در یک رستوران به عنوان کمکآشپز مشغول است. همچنین در تلاش است تا اشتباهات گذشته خود را جبران کند.
آینده اقامت ساجیوان در کانادا هنوز نامعلوم است
با اینکه حکم قاضی جلوی اخراج خودکار «آسوین ساجیوان» را گرفت، این به معنی تمام شدن مشکلات او نیست. حالا پروندهاش مستقیماً زیر ذرهبین اداره مهاجرت قرار میگیرد تا آنها تصمیم بگیرند که آیا با وجود این سابقه کیفری، میتواند در کانادا بماند یا نه.
این ماجرا نمونهای واضح از برخورد پیچیده میان قوانین کیفری و مهاجرتی است. از یک سو، دادگاه با صدور حکم زندان نشان داد که نقض حریم خصوصی در کانادا جرمی جدی و غیرقابل چشمپوشی است. اما از طرف دیگر با کاهش مدت حبس، نشان داد که به پیامدهای انسانی یک حکم، به خصوص برای یک مهاجر، بیتوجه نیست.
منبع: نشنالپست
