فرهنگ انعام در کانادا به نقطه‌ای رسیده که دیگر نمی‌توان از آن صرفاً به‌عنوان پاداشی برای خدمات خوب یاد کرد. آنچه زمانی رفتاری داوطلبانه و نشانه قدردانی از خدمات استثنایی بود، امروز در بسیاری از موقعیت‌ها به نوعی انعام اجباری در کانادا تبدیل شده است. این تغییر که از زمان اصلاحات دستمزدی در استان‌هایی مانند انتاریو شدت گرفته، اکنون با موجی از نارضایتی عمومی روبروست. پرسش اصلی اینجاست: چرا باید مصرف‌کننده، بارِ جبران دستمزد ناکافی کارفرمایان را به دوش بکشد؟ این پرسش، به ویژه در دوران رکود اقتصادی و افزایش هزینه‌های زندگی، جدی‌تر از همیشه مطرح شده است.
حذف حداقل دستمزد و تضعیف توجیه انعام
از سال ۲۰۲۲، با تصمیم دولت استانی در انتاریو مبنی بر یکسان‌سازی حداقل دستمزد در تمام بخش‌ها، پایه سنتی انعام دادن در بخش خدمات متزلزل شد. حالا که کارمندان رستوران‌ها و کافه‌ها نیز مانند سایر کارکنان، حداقل دستمزد قانونی دریافت می‌کنند، فرهنگ انعام در کانادا برای بسیاری از مردم بی‌معنا شده است.
فشار اقتصادی و انعام اجباری در کانادا
در شرایطی که تورم بالا و قیمت مسکن سرسام‌آور شده، مردم نسبت به انعام اجباری در کانادا حساس‌تر شده‌اند. پرداخت ۱۵ تا ۲۰ درصد انعام در کنار مالیات و افزایش قیمت غذا، فشار مضاعفی به مشتریان وارد کرده است. بسیاری می‌پرسند: «چرا باید برای خدمات معمولی، پول اضافه بدهم؟»
تجربه کاربران Reddit از فرهنگ انعام در کانادا
در فضای مجازی، به‌ویژه در Reddit، کاربران به‌طور مکرر از تجربیات خود در مواجهه با انعام اجباری در کانادا می‌نویسند. از درخواست انعام در فست‌فودها و فروشگاه‌های گل گرفته تا سفارش‌های آنلاین، بسیاری از این درخواست‌ها باعث خشم کاربران شده است. وقتی انعام برای خدمات ساده‌ای مانند تحویل یک قهوه یا برش پیتزا مطالبه می‌شود، کاربران می‌پرسند: «این دیگر انعام نیست، اجبار است!»
آیا تأمین معیشت کارکنان وظیفه مشتری است؟
یکی از انتقادات جدی به فرهنگ انعام در کانادا این است که اساساً چرا باید مشتری، کسری حقوق کارکنان را جبران کند؟ بسیاری بر این باورند که این مسئولیت باید بر دوش کارفرما باشد نه مصرف‌کننده. فرهنگ فعلی باعث شده کارکنان انتظار دریافت انعام را حتی بدون ارائه خدمات استثنایی داشته باشند، که این موضوع باعث سوء‌برداشت و دلسردی مشتریان می‌شود.
تغییر قانون و افزایش مخالفت با انعام اجباری در کانادا
با برابری دستمزدها در انتاریو، منطقی که پشت انعام اجباری در کانادا قرار داشت، به چالش کشیده شده است. اکنون بسیاری از کارکنان بخش خدمات، تقریباً به اندازه کارمندان دیگر مشاغل مانند صندوقداران Walmart حقوق دریافت می‌کنند، اما همچنان از انعام‌های چشمگیر برخوردارند. این موضوع، حس نابرابری را در میان مشتریانی که خود از نظر مالی تحت فشارند، تشدید کرده است.
آیا حذف انعام ممکن است؟
برخی از کاربران Reddit و تحلیلگران اجتماعی، با اشاره به کشورهایی مانند استرالیا و ژاپن که در آن‌ها انعام دادن رایج نیست، از لزوم اصلاح فرهنگ انعام در کانادا سخن گفته‌اند. در این کشورها، قیمت نهایی غذا یا خدمات، شامل تمام هزینه‌های نیروی کار و مالیات است و دیگر نیازی به مطالبه انعام وجود ندارد.
برخی معتقدند فرهنگ انعام در کانادا باید سامان‌دهی شود، نه حذف کامل. به گفته این گروه، انعام دادن تنها باید به موقعیت‌هایی مانند رستوران‌های دارای سرویس میز یا خدمات کاملاً شخصی‌شده محدود باشد. در سایر شرایط، مانند فست‌فود، خرید نوشابه، یا گرفتن قهوه بیرون‌بر، انعام نباید مطرح شود.
انعام، مالیات و تبعیض؛ مشکلات پنهان اما جدی
از دیگر نگرانی‌های مطرح‌شده درباره انعام اجباری در کانادا، موضوع فرار مالیاتی است. چون بسیاری از انعام‌ها نقدی هستند و در گزارش‌های مالیاتی ثبت نمی‌شوند، نوعی نابرابری در پرداخت مالیات بین کارمندان انعام‌گیر و سایر کارمندان به‌وجود می‌آید. این موضوع، بار دیگر مفهوم عدالت را زیر سوال می‌برد.
آینده فرهنگ انعام در کانادا
هم‌اکنون موج مخالفت با انعام اجباری در کانادا رو به افزایش است. آیا این اعتراض‌ها به تغییرات ملموس در سیاست‌ها یا رفتار مشتریان منجر خواهد شد؟ آیا مردم در لحظه پرداخت صورت‌حساب، واقعاً تصمیم می‌گیرند که انعام ندهند؟ یا همچنان تحت فشار روانی و نرم‌افزارهای پرداخت، تسلیم این «انتظار اجتماعی» می‌شوند؟
منبع: بلاگتو
