تصمیم پزشکان کانادایی در خصوص مادر شدن زنان بومی
در ماه آگوست گذشته و زمانی که در بحبوحه پوشش خبری انتخابات فدرال بودم، از طرف شبکه W5 ایمیلی دریافت کردم. در آن ایمیل نوشته شده بود که آنها در خصوص تهیه یک گزارش به کمک من نیاز دارند، موضوع گزارش به عقیم سازی اجباری زنان بومی مربوط میشد.
من برای به نمایش گذاشتن شرایطی که برای زنان جامعهام اتفاق میافتد بسیار مشتاق بودم.
اما با این حال میدانستم که خاطراتی غم انگیز و آشنا را برایم تداعی خواهد شد. خواهرم جکی چند سال پیش به من گفته بود که پس از به دنیا آوردن فرزندش داریان، برخلاف میلش عقیم شده است. او تا سالها بعد از این اتفاق مطلع نبوده است. زمانی که وی متوجه موضوع میشود، پزشکش سعی میکند که خود را از این جریانات کنار بکشد. و از ترس از دست دادن شغلش به او میگوید که در مکانی دیگر مجددا آزمایشش را تکرار کند.
زمانی که با سایر زنان بومی صحبت کردم، متوجه شدم که همان الگوی تکراری برای آنها نیز تکرار شده است. و همچون اتفاقی که برای خواهرم افتاده، آنها نیز مجبور به عقیم سازی شدهاند.
پروسه آن اینطور بوده است که به آنها گفته میشود در حین زایمان یک مشکل پزشکی پیش آمده و آنها نیاز به عمل سزارین دارند. زنان صرفا فرم رضایتنامه مربوط به آن جراحی را امضا میکنند. اما دقایقی قبل و حتی گاهی در حین عمل جراحی، پزشکان بند مربوط به بستن لولهها را نیز به فرم رضایتنامه اضافه میکنند.
در نظر داشته باشید که این زنان در حین زایمان بوده، نگران سلامتی نوزاد خود هستند. و در آسیب پذیرترین وضعیت خود، تنها چند دقیقه به آنها اجازه داده میشود تا موافقت خود را در خصوص یک عمل دائمی و سرنوشت ساز اعلام کنند.
ملیکا پاپ، یکی از زنانی که برای تهیه گزارشم با او مصاحبه کردم. توضیح میدهد که در حین اینکه پزشکش بند مربوط به بستن لولههای رحم را به رضایتنامهاش اضافه میکرده، چه احساسی را تجربه کرده است.
او میگوید:
«در آن موقعیت شرایطم طوری بود که احساس میکردم گزینه “نه گفتن” برایم وجود ندارد. این احساسات به من القا شده بود و من باور کرده بودم که پزشکان آنجا هستند که به من کمک کنند. و فکر میکردم که در شرایط مرگ و زندگی قرار گرفتهام.»
ملیکا یکی از شاکیان اصلی در طرح دعوی دسته جمعی در خصوص عقیم سازی اجباری زنان بومی در ساسکاچوان است.
وکیل او، آلیسا لومبارد، میگوید که از زمان شروع این طرح دعوی دسته جمعی در سال ۲۰۱۷، بیش از صد زن با او تماس گرفتهاند.
لومبارد سعی دارد که برای مراجعینش عدالت را به ارمغان بیاورد و توضیح میدهد که از نظرش این وقایع بسیار غمانگیز است. او زمانی را به یاد میآورد که برای ماهها، تقریبا یک روز در میان با او تماس گرفته میشد.
به گفته لومبارد، در حال حاضر ۵ طرح دعوی دست جمعی در استانهای بریتیش کلمبیا، آلبرتا، ساسکاچوان، منیتوبا و کبک وجود دارد و شامل شکایت هزاران زن بومی میشود.
بسیاری از زنانی که بر خلاف میل خود عقیم شدهاند، ساکن ساسکاچوان بودهاند.
شبکهW5 با پزشکان نامبرده شده در این دعوی دسته جمعی استان ساسکاچوان تماس گرفته، اما وکلای آنها گفتهاند از آنجا که پرونده این دعوی هنوز در دادگاه است. آنها نمیتوانند در خصوص آن اظهار نظر کنند.
ما با پل مریمن، وزیر بهداشت ساسکاچوان نیز تماس گرفتیم. او گفت که جلوی دوربین ظاهر نمیشود، اما در بیانیهای گفته است:
«ما یک سیاست گذاری جدید در خصوص اعلام رضایت برای بستن لولهها ایجاد کردهایم و از تاریخ ۱۶ ژوئن ۲۰۲۱، این دستورالعملهای جدید اجرایی شده است.»
در نهایت، نام دادستان کل کانادا نیز در طرح دعوی دسته جمعی پیشنهادی لومبارد در ساسکاچوان و منیتوبا آورده شد. در دهه ۱۹۷۰، دولت فدرال اداره یک بیمارستان هندی را بر عهده داشت، که طبق سوابق بیمارستان، ۱۱۵۰ زن بومی در آن عقیم شدهاند.
دادستان کل نیز درخواست مصاحبه شبکه W5را رد کرده است، اما پتی هاجدو، وزیر امور مربوط به افراد بومی کانادا (ISC) و دفتر وزارتش از طریق ارائه بیانیههایی گفتهاند که آنها در حال همکاری با دولتهای استانی برای افزایش ایمنی و احترام زنان بومی در سیستم مراقبتهای بهداشتی کانادا هستند.
سازمان امور مربوط به افراد بومی کانادا (ISC) همچنین به تخصیص بودجه به چندین سازمان حامی زنان بومی از جمله، انجمن زنان بومی کانادا، مرکز ملی همکاری در خصوص امور بهداشت افراد بومی و ماماها و پرسنلهای بومی زایشگاهها اشاره کرده است. آنها گفتهاند که به پرداخت بودجه مضاعف ۱۲۶.۷ میلیون دلاری در طی سه سال آینده متعهد خواهند بود.
اما ملیکا پاپ و آلیسا لومبارد به اجرایی شدن وعدههای دولتهای استانی و فدرال اعتماد ندارند.
ملیکا معتقد است که عمل عقیم سازی اجباری زنان بومی هنوز هم در کانادا رخ میدهد و به همین دلیل است که او پذیرفته تا داستان خود را با شبکه W5 در میان بگذارد.
او میگوید: «من نمیخواهم که هیچ زنی این نوع از تجاوز و غم و اندوه را توام با احساس کامل نبودن به عنوان یک زن تجربه کند.»
لومبارد اذعان میدارد که برخی از مردم هنوز هم این تصورات اشتباه را دارند که زنان بومی نمیتوانند مادران خوبی باشند و شاید به همین دلیل است که پزشکان آنها نیز فکر میکنند که باید آنها را عقیم کنند.
هنگامی که از او پرسیدم نظرش در مورد افرادی که معتقدند زنان بومی نمیتوانند به خوبی از فرزندان خود مراقبت کنند چیست، به من اینطور پاسخ داد: «راستش، من از آنها به خاطر ارائه این پیشداوریها و کلیشهها تشکر میکنم، چرا که به کمک آنها بود که این مشکلات مطرح و مبارزات ما شروع شد.»
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- اخبار روز کانادا و اخبار مهاجرت کانادا را در رسانه هدهد دنبال کنید
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
منبع: سیتیوی