گزارش جدیدی از سوی «بانک‌های غذای کانادا» نشان می‌دهد که تعداد کانادایی‌هایی که بحران فقر مواجه هستند، ممکن است از آنچه تصور می‌شد، بیشتر باشد. این سازمان تخمین می‌زند که ۲۵ درصد از کانادایی‌ها به دلیل عدم توانایی در تأمین هزینه دو یا چند قلم از اقلام ضروری زندگی، زیر خط فقر قرار گیرند.
این گزارش مفهومی به نام «شاخص محرومیت مادی» (MDI) را معرفی می‌کند. این شاخص معیاری است که در اروپا برای سنجش سطح زندگی با بحران فقر به کار می‌رود.
«یورواستات»، اداره آمار اتحادیه اروپا، می‌گوید شاخص MDI میان افرادی که توانایی خرید کالای خاص یا خدماتی را ندارند با افرادی که آن کالا یا خدمات را به دلیل عدم نیاز، تهیه نمی‌کنند، تمایز قائل می‌شود.
نتایج گزارش: ۲۵ درصد از کانادایی‌ها زیر خط فقر
«ریچارد ماترن»، مدیر بخش تحقیقات بانک‌های غذای کانادا گفت: «ما همچنان باید بر کاهش فقر تمرکز کنیم. افراد بیشتری در حال احساس تأثیرات فقر هستند.»
بر اساس گزارش «بانک‌های غذای کانادا»، شاخص MDI به ۱۱ مورد از اقلام ضروری اشاره دارد که کانادایی‌های مورد پرسش گفته‌اند توانایی خرید آن‌ها را ندارند. این اقلام شامل ۱۰ درصد افرادی می‌شود که توانایی خرید لباس ندارند. همچنین ۱۸ درصد افرادی که نمی‌توانند هزینه‌های دندانپزشکی خود را پرداخت کنند.
بر اساس این نتایج، نویسندگان گزارش تخمین می‌زنند که ۲۵ درصد از کانادایی‌ها به دلیل عدم توانایی در تأمین هزینه حداقل دو مورد از این اقلام ضروری، در سطحی از زندگی پایین‌تر از خط فقر قرار دارند. روش‌شناسی گزارش نشان می‌دهد که با در نظر گرفتن این معیار، ۱۰ میلیون نفر از ۴۰ میلیون کانادایی با بحران فقر مواجه هستند. در حالی که آمار دولتی کانادا (سازمان آمار کانادا) تعداد افراد در فقر را ۴ میلیون نفر اعلام کرده است.
ماترن می‌گوید این گزارش همچنین به شاخص‌های دیگری مانند ناامنی غذایی، مشکلات اقتصادی گزارش‌شده، کفایت درآمد بر اساس خوداظهاری و سطح واقعی درآمد افراد نیز پرداخته است.
ماترن گفت: «این موضوع بسیار قابل توجه است.» «وقتی همه این چهار شاخص را با هم ترکیب کنید، از نظر آماری این واقعیت را برجسته می‌کند که عدم توانایی در تأمین هزینه دو یا چند مورد از این اقلام ضروری، بیشترین ارتباط را با دشواری‌هایی دارد که افراد در سایر زمینه‌ها نیز تجربه می‌کنند. بنابراین، اساساً این چیزی است که ما آن را «حد آستانه» فقر می‌نامیم.»
روش ارزیابی بحران فقر در کانادا: خط فقر و مدل «سبد معیشتی»
در کانادا، برای ارزیابی بحران فقر، اغلب به «خط فقر» با تعیین سطح درآمد برای خانوارها اشاره می‌شود. همانطور که ماترن اشاره کرد، سازمان آمار کانادا از مدلی به نام «سبد معیشتی» برای تعریف فقر استفاده می‌کند. بر اساس این مدل، خانواده‌ای در فقر زندگی می‌کند که توانایی تأمین هزینه‌های یک زندگی ابتدایی و معقول را نداشته باشد. این هزینه‌ها شامل خوراک، پوشاک و کفش، حمل و نقل، مسکن و مخارج دیگر می‌شود.
با این حال، ماترن می‌گوید داشتن دارایی یا بدهی، زندگی در آپارتمانی با اجاره پایین‌تر از بازار، داشتن معلولیت یا حتی نقل مکان به خانه‌ای جدید با اجاره بالاتر از بازار، همه می‌توانند بر سطح زندگی تأثیر بگذارند.
بر اساس این معیار، گزارش می‌گوید که در حال حاضر نزدیک به ۱۰ درصد از کانادایی‌ها با بحران فقر زندگی می‌کنند.
با توجه به این گزارش، در میان افرادی که بر اساس شاخص MDI در فقر زندگی می‌کنند، بالاترین درصد مربوط به خانوارهای تک‌والد با ۴۴.۵ درصد و افراد بین ۱۸ تا ۳۰ سال با ۳۰ درصد است. همچنین، ۴۲ درصد از اجاره‌نشینان نیز با عدم توانایی در تأمین هزینه دو یا چند قلم از اقلام ضروری زندگی و در نتیجه، زندگی در سطحی پایین‌تر از خط فقر مواجه هستند.
این گزارش نتیجه‌گیری می‌کند که «بحران فقر ممکن است گسترده‌تر و پیچیده‌تر از آن چیزی باشد که تنها از طریق خط فقر بر اساس درآمد به نظر می‌رسد.»
از هر هفت کودک بریتیش کلمبیایی یک نفر فقر کودکان را تجربه می‌کند
منبع: globalnews
