یک زن دارای معلولیت ادعا می‌کند که توسط شرکت ایر کانادا مورد تبعیض واقع شده است
یک زن جوان دارای معلولیت که اهل شهر ابوتسفورد استان بریتیش کلمبیا است، ادعا می‌کند که در پرواز اخیر خود با شرکت ایر کانادا، احساس تبعیض و نابرابری را تجربه کرده است.
کورتنی کوجاوای ۲۴ ساله، از یک ویلچر موتوردار استفاده می‌کند و آنطور که مشخص است شرکت هواپیمایی به او گفته است که ویلچر او برای قرار گرفتن در محفظه بار بسیار بزرگ است.
روز یکشنبه کوجاوا قصد داشت تا فرودگاه بین‌المللی ونکوور را به مقصد شهر دنورِ کلرادو ترک کند. مقصد او جایی بود که کنفرانس مربوط به افراد دارای اختلال ژنتیکی نادر پوستی به نام اپیدرمولیز بولوزا دیستروفیک مغلوب در آن برگزار می‌شد.
او به سی‌تی‌وی نیوز می‌گوید:
اینجا همان نقطه‌ای است که من در آن احساس متفاوت بودن نمی‌کنم، اما وقتی در کانادا هستم احساس بسیار متفاوتی دارم. بنابراین برای من واقعاً مهم بود که به اینجا بیایم و دوستان قدیمی خود را ببینم و با دوستان جدید نیز ملاقات کنم.
کوجاوا قصد داشت تا با خواهر و دوستش به این سفر برود. قبل از پرواز، او ابعاد ویلچرش را برای آژانس مسافرتی فرستاده بود. و از آن‌ها درخواست کرده بود که صندلی این سه نفر را کنار هم و در بخش‌های جلویی رزرو کنند. زیرا دستان او قطع شده است و برای انجام کارهایش به کمک این عزیزان نیاز دارد.
او توضیح می‌دهد:
«من برای انجام بسیاری از کارهایم همچون راه رفتن، بستن کمربند ایمنی، گرفتن لیوان نوشیدنی یا دریافت داروهایم به کمک نیاز دارم.»
اما هنگامی که آن‌ها به فرودگاه می‌رسند، متوجه می‌شوند که صندلی‌هایشان کنار هم قرار ندارد. سرانجام، یکی از مامورین برای کوجاوا یک صندلی پیدا می‌کند تا او بتواند کنار دوستش بنشیند.
درست زمانی که آن‌ها برای بلند شدن هواپیما از روی زمین آماده می‌شدند، مهماندار هواپیما به آن‌ها می‌گوید که اندازه ویلچر او برای قرار گرفتن در بخش بارها مناسب نبوده است. و با اینکه آن‌ها سعی کرده‌اند تا بخش پشت سری را از آن جدا کنند، بازهم نتوانسته‌اند ویلچر را در فضای لازم جا کنند.
کوجاوا می‌گوید که این موضوع واقعا برای او شوکه کننده بوده است، زیرا او تقریباً دوازده بار با همین ویلچر پرواز کرده و تا کنون با هیچ مشکل مشابهی مواجه نبوده است.
او می‌گوید:
«این موضوع واقعا برای من تحقیرآمیز بود که مجبور شدم از آن هواپیما پیاده شوم.»
آن‌ها برای پرواز بعدی که ابعاد هواپیمایش بزرگتر بود، چند ساعت صبر کردند.
اما با وجود خوش‌بینی‌شان، دوباره به آن‌ها گفته شد که سایز ویلچر خیلی بزرگ است و قطعات آن باید از هم جدا شود.
او توضیح می‌دهد:
«ما ابزار لازم را همراهمان نداشتیم و بنابراین آن‌ها به ما گفتند که باید برای دفعات بعدی یک آچار آلن یا آچار فرانسه همراه خود داشته باشیم.»
تقریباً ۹۰ دقیقه طول کشید تا آن‌ها با کمک یک مکانیک قطعات ویلچر را از هم جدا کردند و این موضوع پرواز را برای همه سرنشینان به تاخیر انداخت.
«احساس می‌کردم که پروازهای اصلی و ارتباطی بسیاری از مردم و نظم و برنامه‌های مختلف را به هم ریخته‌ام و فقط نسبت به همه چیز احساس بدی داشتم. من فکر می‌کنم که افراد دارای معلولیت نباید نگران چنین چیزهایی باشند. ما به اندازه کافی سختی‌های مربوط به شرایط خودمان را تحمل می‌کنیم و فکر می‌کنم شرایط باید جوری باشد که دیگر نگران روند پروازمان نباشیم.»
این سه نفر در نهایت نه ساعت دیرتر از زمان مورد انتظار به دنور می‌رسند.
گابور لوکاچ، بنیانگذار حقوق مسافران هوایی، می‌گوید که هرگز نباید از کوجاوا خواسته می‌شد که ابزار لازم برای بازکردن ویلچرش را همراه خود داشته باشد.
وی می‌گوید:
«می‌توان از مسافر درخواست کرد که دفترچه راهنما را برای جداسازی و یا مونتاژ ارائه دهد و علاوه بر این می‌توان از او خواست که برای بازرسی‌های اولیه یا سوار شدن از طریق گیت ورودی کمی زودتر حضور پیدا کند. توجه داشته باشید که این‌ها تنها مواردی هستند که می‌توانید از مسافر برایشان درخواست کنید.»
لوکاچ می‌گوید که خطوط هوایی موظفند که ارائه کمک‌های لازم برای حمل و نقل چمدان‌ها و بارها را در اولویت قرار دهند.
او توضیح می‌دهد: «نکته آخر این است که عدم انتقال افراد به دلیل ناتوانی یا معلولیت آن‌ها، واقعا تبعیض آمیز است.»
تنها استثنای ممکن این است که درب محفظه بار خیلی کوچک باشد.
شرکت ایر کانادا در مورد جزئیات مربوط به تجربه خانم کوجاوا اظهار نظری نکرده و نگفته است که آیا درب آن قسمت خیلی کوچک بوده یا خیر. اما از فرآیند کاری خود در مواجهه با کسانی که با ویلچر سفر می‌کنند دفاع کرده است.
این شرکت در بیانیه‌ای که به صورت ایمیل فرستاده شده، نوشته است:
«ما فرآیندهای مناسبی را برای مشتریانی که نیاز به کمک دارند در نظر گرفته‌ایم و تمام تلاش خود را می‌کنیم تا به مشتریانی که با ویلچر سفر می‌کنند کمک کنیم.»
شرکت ایر کانادا گفته است که آن‌ها دارای یک میز کمک پزشکی تخصصی هستند. و مسافران باید حداقل ۴۸ ساعت قبل از حرکت با آن‌ها تماس گرفته و ابعاد و اطلاعات مربوط به نوع وسیله کمک حرکتی خود را ارائه دهند.
گفته می‌شود که این کار برای اطمینان از آن است که آن‌ها بسنجند ویلچر می‌تواند از درب هواپیما رد شود یا خیر.
- بنابر نتایج نظرسنجی‌ها، اکثر کانادایی‌ها نگران مشکلات فرودگاه هستند
- ۵۸ درصد کانادایی تا زمان برطرف شدن مشکلات فرودگاه‌ها از رفتن به سفرهای هوایی منصرف شدند
در این بیانیه آمده است:
«شرکت ایر کانادا تمام تلاش خود را برای ارائه‌ی فضای مناسب به این مسافران و وسایل کمک حرکتی آن‌ها انجام خواهد داد. و در صورت لزوم، به منظور ایجاد فضای کافی برای وسایل کمک‌های حرکتی این افراد، ما هرگونه محموله یا چمدان را از محفظه بار خارج خواهیم کرد.»
مادر کوجاوا می‌گوید که آن‌ها با خط تلفن اختصاصی تماس گرفته، یک ساعت در صف انتظار بوده و در نهایت به وب سایت ارجاع داده شده‌اند.
ابعاد ویلچر از طریق آژانس مسافرتی در اختیار شرکت هواپیمایی قرار داده شده بود.
آن‌ها اطلاع داشتند که قرار است کسی را جا‌به‌جا کنند که مشکل حرکتی دارد. آن‌ها ابعاد وسیله کمک حرکتی را در اختیار داشتند، بنابراین باید کارشان را درست انجام می‌دادند. لوکاچ می‌گوید:
«شرکت هواپیمایی باید از قبل پرواز دیگری را برای آن‌ها رزرو می‌کرد یا برای جداسازی و مونتاژ مجدد ویلچر تیمی را از قبل در محیط قرار می‌داد.»
کوجاوا هفته آینده به ابوتسفورد بازخواهد گشت و با توجه به لزوم جدا کردن قطعات ویلچرش، مطمئن نیست که در آینده نیز مجددا با ایر کانادا پرواز کند یا خیر.
این شرکت هواپیمایی به سی‌تی‌وی نیوز گفته است که با کوجاوا تماس خواهد گرفت.
بابت تاخیر در پروازها، ایر کانادا 4.5 میلیون دلار به وزارت حمل و نقل ایالات متحده پرداخت می‌کند
دو هواپیمای ایر کانادا هنگام برخاستن از یک باند در تورنتو در معرض خطر تصادف قرار گرفتند
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- اخبار روز کانادا و اخبار مهاجرت کانادا را در رسانه هدهد دنبال کنید
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
منبع: سی‌تی‌وی
