بازهم خبری درباره درد و رنج بومیان کانادا، حداقل 200 کودک بومی در بیمارستانهای کبک مفقود شدند! من هنوز معتقدم که او آنجاست، شاید ما بتوانیم او را پیدا کنیم، داستان او، داستان ما و حقیقتی است که باید دریابیم.
به گزارش رسانه هدهد کانادا، این را یوهان دوبه میگوید. او آرام صحبت میکند، مثل نسیمی که بر برگ درختان میوزد. او و خواهرانش، مارگریت و مارسلین، ما را در محلی سنتی در اجتماع ماناوان، در لانودیر، ملاقات کردند.
لاین خواهر آنها در ژانویه 1963 درحالی که دو ماه بیشتر نداشته، والدینش در میابند مبتلا به اگزما شده و او را برای درمان به بیمارستان آموس میبرند، ولی خودشان مجاز به همراهیش نبودند.
دو ماه بعد، آنها می فهمند که نوزادشان مرده است. لاین دیگر هرگز نه خودش و نه جسدش به خانه بازنگشت.
یوهان میگوید: این تمام اطلاعات ما است. آنها هیچ وقت جسد بچه یا سندی مبنی بر فوت او را به ما ندادند.
او در ادامه آهی کشید و ادامه داد: مادرم، خیلی برای لاین گریه کرد. ما هیچوقت نفهمیدیم لاین به چه دلیل فوت کرد؟ آیا از او خوب مراقبت شد؟ بدنش کجا دفن شد؟ آیا او را بر اساس سیاستهای دهه شصت در اختیار خانوادههای سفید قرار دادند یا فروختند؟ این سوالات و صدها سوال دیگر همچنان خانواده دوبه را درگیر کرده است.
اما خانواده لاین در این رابطه تنها نیستند
گروهی که این خانوادههای این چنینی را گرد هم آورده معتقد است، دست کم 200 کودک بومی پس از بستری شدن در یکی از بیمارستانهای کبک ناپدید شده یا فوت کردهاند.
عددی که دفتر یان لافرنیر، وزیر مسئول امور بومی کبک آنرا تأیید میکند و منطقی میداند.
یوهان در طی سالیان سال یکسری عکس را جمع آوری و همانند قطعات یک پازل ناقص کنار هم قرار داده است.
سرانجام به آموس واقع در سکونتگاه مسکونی ابیتیبی-تمیسکامانگ مراجعه کرد و موفق شد در بیمارستان گواهی مرگ خواهرش بعد از بیش از 50 سال پس از مرگ وی دریافت کرد. در این گواهی آمده است: این نوزاد که ابتدا برای درمان اگزما فرستاده شده بود، از اوتیت (عفونت گوش)، گاستروانتریت (التهاب معدهای رودهای) و برونکوپنومونی (التهاب حاد نایژه) رنج میبرده است.
همچنین در حاشیه این گواهی نوشته شده است که لاین “پس از 48 ساعت بهبود یافته” اما کلمه “مرگ” نیز بدون توضیح بیشتر به آن پیوست شده است.
اکنون به خانواده گفته شد که بدن کوچک او در قبرستان بیمارستان آموس به خاک سپرده شد. آنها به مرکز ثبت این قبرستان نیز مراجعه کردند اما نامی بنام لاین دوبه در آنجا ثبت نشده بود.
یوهان با ناراحتی می گوید: ما میخواهیم به حقیقت پیببریم.
مادر آنها پس از سالها درد و رنج از دوری فرزندش در سال 2014 فوت شد درحالیکه هرگز نفهمید چه اتفاقی برای بچهش افتاده است.
او همیشه میترسید که دخترش در گوری جمعی دفن شده باشد. اما بعد از مادر، پدر سالخورده خانواده از دخترانش خواست که برای پیدا کردن لاین اقدام کنند.
لایحه 79 امیدی برای خانوادههای بومیان کودک از دست داده
تلاش آنها ممکن است با اجرایی شدن در اول سپتامبر لایحه 79 (قانونی که اجازه می دهد اطلاعات شخصی به خانواده های کودکان بومی که پس از پذیرش در موسسه مفقود شدهاند یا فوت کردهاند) به پایان برسد.
این لایحه اجازه میدهد تا اطلاعات شخصی این کودکان بومی که در پی بستری شدن در یک مرکز درمانی کبک ناپدید شده یا فوت کردهاند، نه تنها برای والدینشان بلکه به خانوادههایشان ارسال شود.
موضوع کودکان بومی که در شرایط مشابه ناپدید شده یا مردهاند در گزارش تکمیلی کبک از تحقیقات ملی زنان و دختران بومی مفقود و قتل MMIWG در کشور در سال 2019 ثبت شده است.
البته وضعیت این کودکان تقریباً همیشه یکسان نیست مثلا یک کودک بومی مریض به خارج از جامعه فرستاده میشود تا در نزدیکترین بیمارستان تحت درمان قرار گیرند، اما او دیگر برنگشته است و به والدینش نیز پاسخ روشنی داده نشده است.
چنین مواردی نیز از دهه 1940 و تا اواخر 1970 در کبک گزارش شده است.
گفته میشود که حداقل 200 کودک بومی پس از بستری شدن در بیمارستان کبک ناپدید شده یا فوت کردهاند.
طبق گزارش Awacak، در پی کار وی در این رابطه لایحه جدید 79 تنظیم شد و جان گرفت.
کوه یخی که فقط نوک آن پیداست
آلن آرسنو، مشاور حقوقی آواکاک (Awacak) در این رابطه گفت: حرف از مفقود شدن 200 نوزاد و کودک است و وقتی ما از این موضوعات سخن میگوییم میدانیم که این تنها نوک کوه یخ است.
این رقم بر اساس گزارش های مختلف تحقیقی، از جمله تحقیقات ملی در MMIWG و با “تماس مستقیم با خانواده های بومی” تهیه شده است.
Awacak در ماه مارس اعلام کرد که 30 خانواده را جمع آوری کرده که در مجموع 45 کودک را از دست دادهاند.
اما در زمان تصویب لایحه 79 در ماه ژوئن، Awacak به کار خود در این زمینه ادامه داد.
تجمع بزرگی برای کودکان مفقود و مرده در ماه ژوئیه در دریاچه دسلز، در هات موریسی برگزار شد.
آرسنو گفت: هر بار که حرکت میکنیم، مورد حمایت جدیدی قرار میگیریم و به همین دلیل است که ما فکر میکنیم پیگیری این موضوع بسیار مهم است.
این وکیل در حال حاضر “50 تا 60 پرونده” مربوط به موارد مفقود شدن یا کشته شدن کودکان را بررسی می کند ولی تمرکز ویژهش روی بومیان Atikamekw ، Innu و Anishinaabe است.
با لازم الاجرا شدن لایحه 79، کار روی تیم حمایت از خانواده نیز آغاز شده است، نهادی جدید که باید در تحقیقات خود به خانواده ها کمک کند.
آن پاناسوک، روزنامه نگار سابق در ماه ژوئن بعنوان پشتیبان تحقیقات و مشاور ویژه در مورد سرنوشت بچههای مفقود شده Innu و Atikamekw، منصوب شد.
در همین رابطه دفتر وزیر مسئول امور بومیان کبک، تحقیقات ملی MMIWG اسناد رسمی 24 کودک مفقود شده در کبک را از موسسات و سازمان ها درخواست کرد.
کمیسیون در شش مورد، حتی نتوانست گواهی فوت را پیدا کند و همین شک و تردید را در سرنوشت این کودکان تقویت کرد.
تاکنون 45 خانواده Atikamekw گزارش دادهاند که یک یا چند فرزند را از دست دادهاند. مواردی نیز به تازگی در میان Anishinaabe و Cree اضافه شده است.
در جامعه کوچک Innu در Pakuashipi، در ساحل شمالی، که حدود 300 نفر جمعیت دارد، 12 کودک مفقود یا کشته شدهاند.
آغاز کار از اول سپتامبر
لایحه 79 به خانوادههای بومیان کانادا اجازه میدهد تا از اول سپتامبر سال جاری درخواست رسمی تنظیم کرده و مورد حمایت و پشتیبانی قرار گیرند.
پیگیری های لایحه 79 مشمول درخواستهای رسیده از موسسات خدمات بهداشتی و اجتماعی، سازمانهای مذهبی و اجتماعات هم میشود.
ولی این لایحه مشمول مدارس شبانه روزی نیست مگر اینکه دانش آموزی که در این مدارس بود بیمار و پس از بستری شدن در بیمارستان فوت کرده باشد.
این لایحه پروندههای پیش از 31 دسامبر 1992 را دربر میگیرد. هر یک از خانوادهها میتوانند تا سپتامبر 2031 درخواستشان را ارائه دهند.
این لایحه همچنین به وزیر مسئول امور بومیان کانادا این اختیار را میدهد که در صورت امتناع از افشای “اطلاعاتی که احتمالاً شرایط ناپدید شدن یا مرگ یک کودک را فاش می کند”، در رابطه با آن تحقیق کند.
وزیر باید گزارش سالانه خود را حداکثر تا 31 مارس هر سال ارائه دهد.
کشف ۱۶۰ گور بی نام و نشان جدید بومیان در بریتیش کلمبیا
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- اخبار روز کانادا را در رسانه هدهد دنبال کنید
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
منبع: استار