برای اولینبار در بیش از ده سال گذشته، نرخ چاقی بزرگسالان در آمریکا کاهش اندکی را نشان داده است. این یافته جدید که تغییر قابل توجهی را در روند چاقی نشان میدهد، به عوامل متعددی از جمله افزایش استفاده از داروهای کاهش وزن نسبت داده شده است. با این حال، کارشناسان هشدار میدهند که تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه آیا این تغییر نشان دهنده یک روند طولانیمدت است یا یک نوسان موقتی مورد نیاز است.
کاهش قابلتوجه نرخ چاقی بزرگسالان در آمریکا
تحقیقات اخیر انجمن سلامت JAMA نشان داده است که نرخ چاقی بزرگسالان در آمریکا برای اولین بار در یک دهه گذشته کاهش یافته است. این میزان از ۴۶ درصد در سال ۲۰۲۲ به ۴۵.۶ درصد در سال ۲۰۲۳ کاهش یافته است. اگرچه این کاهش ناچیز است، اما نشاندهنده یک پیشرفت قابلتوجه در روند چاقی در ایالات متحده است.
مطالعه شامل دادههای بیش از ۱۶.۷ میلیون بزرگسال در بازه زمانی ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۳ بوده است و از شاخص توده بدنی (BMI) برای اندازهگیری چاقی استفاده شده است. کاهش نرخ چاقی بزرگسالان در آمریکا بهویژه در مناطق جنوبی این کشور و در میان زنان و افراد ۶۶ تا ۷۵ ساله بیشتر دیده شده است.
بااینحال، نابرابریهایی نیز وجود دارد. در حالی که در برخی مناطق و گروهها پیشرفت حاصل شده، در میان آمریکاییهای آسیایی و مناطقی با مصرف کمتر داروهای کاهش وزن، نرخ چاقی افزایش یافته است. این تفاوتها نشاندهنده لزوم توجه بیشتر به سیاستهای پیشگیرانه و کاهش نابرابری در دسترسی به منابع سلامت است.
نقش داروهای کاهش وزن
کارشناسان معتقدند که افزایش داروهای کاهش وزن محبوب، مانند اوزمپیک، ممکن است به کاهش نرخ چاقی بزرگسالان در آمریکا کمک کند. این داروها که عمدتاً برای درمان دیابت نوع 2 استفاده میشوند، به کاهش اشتها کمک میکنند و میتوانند به کاهش وزن قابل توجهی منجر شوند. این مطالعه نشان داد که جنوب ایالات متحده بالاترین جذب سرانه این داروها را دارد که با کاهش نرخ چاقی در این منطقه مرتبط است.
با این حال، ارتباط دقیق بین داروهای کاهش وزن و کاهش چاقی هنوز مشخص نیست. «دکتر مایکل واینتراب»، متخصص غدد، تاکید کرد که اگرچه دادهها امیدوارکننده هستند، اما برای اعلام روند قطعی زود است. او با اذعان به نیاز به تحقیقات بیشتر برای تأیید اینکه آیا این یک تغییر پایدار یا موقت است، گفت: «من دادهها را هیجانانگیز میدانم. اما تردید دارم که این ارزش رو به کاهش در سال ۲۰۲۳ را یک روند بنامم.»
نگاهی دقیقتر به دادهها
یافتههای این مطالعه همچنین تغییرات مهم منطقهای و جمعیت شناختی را نشان داد. به عنوان مثال، در حالی که نرخ چاقی در جنوب کاهش یافته است، در برخی مناطق دیگر تغییری مشاهده نشده است. همچنین برخی از جمعیتها، مانند آسیایی-آمریکاییها، در واقع افزایش شیوع چاقی را تجربه کردند. نویسندگان مطالعه پیشنهاد میکنند که این روندها نیاز به تلاشهای هدفمند برای سلامت عمومی را برجسته میکند. بهویژه در میان گروههایی که مزایای مشابهی از داروهای کاهش وزن مشاهده نمیکنند.
نویسندگان همچنین خاطرنشان کردند که با توجه به تعداد نامتناسب مرگ و میر ناشی از COVID-۱۹ در میان افراد چاق، نرخ بالای چاقی در جنوب در طول همهگیری ممکن است به تغییرات منطقه کمک کرده باشد. در نتیجه، ممکن است افزایش آگاهی سلامت و تمرکز بیشتر بر کاهش وزن وجود داشته باشد که بیشتر به کاهش نرخ چاقی بزرگسالان در آمریکا کمک می کند.
چالشهای داروهای کاهش وزن
در حالی که داروهای کاهش وزن مانند آگونیستهای GLP-1 (Ozempic، Mounjaro) برای بسیاری مؤثر بودهاند، کارشناسان هشدار میدهند که این داروها یک راهحل جهانی نیستند. دکتر «طناز معین»، متخصص غدد در دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس، تاکید کرد که دسترسی به این داروها اغلب به دلیل هزینه، پوشش بیمه و معیارهای واجد شرایط بودن محدود است. قیمت بالای داروهای کاهش وزن به این معنی است که آنها ممکن است فقط برای زیرمجموعه ای از جمعیت قابل دسترسی باشند که میتواند دادهها را در مورد اثربخشی آنها تغییر دهد.
معین همچنین اشاره کرد که تکیه این مطالعه بر دادههای مطالبات بیمه ممکن است افرادی را که داروهای کاهش وزن را به صورت خصوصی خریداری می کنند یا افرادی که بیمه ندارند، جذب نکند. علاوه بر این، تأثیر این داروها بر روند چاقی درازمدت هنوز ناشناخته است و متخصصان خواستار مطالعات جامعتر برای درک میزان کامل اثرات آنها هستند.
نگاه به آینده: آیا نرخ چاقی بزرگسالان در آمریکا، شروع یک روند است؟
کاهش جزئی نرخ چاقی بزرگسالان در آمریکا نشانهای امیدوارکننده است، اما کارشناسان تأکید دارند که هنوز برای نتیجهگیری درباره پایداری این روند زود است. برخی این تغییر را به تأثیر داروهای کاهش وزن نسبت میدهند. درحالیکه دیگران هشدار میدهند که چنین نوساناتی قبلاً دیده شده و ممکن است موقتی باشد.
به گفته دکتر واینتراب، روندهای مشابه در گذشته معمولاً کوتاهمدت بودهاند. همچنین کاهش پایدار نیازمند تلاشهای مداوم در حوزه دسترسی به داروها و تقویت مداخلات بهداشت عمومی است.
در نتیجه، این تغییر مثبت نیازمند اقدامات گستردهتر در زمینه تحقیقات علمی و ارائه منابع مؤثر مدیریت وزن برای همه اقشار جامعه است تا کاهش نرخ چاقی بزرگسالان در آمریکا به یک موفقیت بلندمدت تبدیل شود.
بیش از یک میلیارد نفر در جهان اکنون با چاقی زندگی میکنند
منبع: onlymyhealth