یک دختر افغان که در سال ٢٠٢١ از دست طالبان فرار کرده بود، بورسیه‌ای به ارزش ١٠٠ هزار دلار دریافت کرد و این پول به او کمک می‌کند تا در یکی از دانشگاه‌های کانادا تحصیل کند.
بر اساس وب سایت دانشگاه ساسکاچوان، «ام‌البنین ارجمند» به واسطه شرایطی همچون «شخصیت فردی، خدمات ارائه داده و داشتن پتانسیل رهبری»، بورسیه تحصیلی لوران را دریافت کرده است.
«ارجمند» دو سال پیش پس از شرکت در امتحانات میان ترم لیسه معرفت کابل در راه بازگشت به خانه بود که متوجه شد وضعیت شهر مانند روز قبل نیست. برخلاف روزهای گذشته، در دشت برچی در غرب شهر کابل که ارجمند در آنجا زندگی می‌کرد. و معمولاً مملو از آدم بود، سکوت حکمفرما بود و مردم کمی در خیابان بودند.
این آرامش قبل از طوفان بود
کسی به ارجمند نگفته بود، اما طالبان تقریباً شهر را گرفته بود و آن روز آخرین روزی بود که او به مدرسه رفت. ارجمند با اشاره به ممنوعیت تحصیلی زنان و دختران توسط طالبان میگوید که هنوز دو امتحان مدرسه باقی مانده بود که از او خواستند که دیگر به مدرسه نرود، زیرا او دختر بود.
طولی نکشید که ارجمند متوجه شد که جنگجویان طالبان وارد شهر کابل شده و اداره پلیس را که در نزدیکی خانه او قرار داشت، به دست گرفته‌اند. او ادامه می‌دهد: «به پشت بام خانه‌مان رفتم تا ببینم بیرون چه خبر است. از آنجا دیدم که شش طالب مسلح سوار بر سه موتور به پاسگاه پلیس رفتند. و پرچم سفید خود را برافراشتند و پرچم دولت سابق را پایین آوردند.»
در عرض چند هفته، ارجمند شاهد تغییرات زیادی بود، چندین محدودیت جدید برای دختران و زنان اعمال شد. این موارد محدودیت‌هایی بود که نسل او قبلاً نیز آنها را تجربه کرده بود، مانند ممنوعیت دختران از مدرسه و زنان از کار.
«ارجمند» توضیح می‌دهد: «در سه هفته‌ای که در کابل بودم، فقط یک بار با خواهرم برای خرید مواد غذایی بیرون رفتم. با اینکه خود را با حجاب پوشانده بودم اما هنوز احساس امنیت نمی‌کردم. من می‌ترسیدم، زیرا طالبان برای شکنجه و کشتن مردم هیچ ترسی ندارد. اگر یکی از آنها به سرم شلیک می‌کرد، هیچ کس دلیلش را نمی‌پرسید.»
او افسرده و فرسوده شده بود و نمی‌دانست که چه باید بکند. در نهایت متوجه شد که بهترین گزینه از نظر خانواده‌اش فرار از کشوری است که آن را خانه می‌نامند. او مادر و پدرش را به پاکستان برده و از آنجا نیز به کانادا آمدند. همه چیز خیلی ناگهانی پیش می‌رود و حتی نتوانست با دوستان و همکلاسی‌هایش خداحافظی کند.
ارجمند به همراه پدر و مادرش در اکتبر ٢٠٢١ وارد ساسکاچوان شدند. سه خواهر و برادر او هر کدام در یک نقطه از جهان هستند، یکی در افغانستان، یکی در ایالات متحده و یکی در نروژ.
شاید همه چیز یک خواب است
او میگوید: «در ابتدا فکر می‌کردم که همه اینها یک بازی است یا در حال خواب دیدن هستم. چگونه کشوری با برخی از بهترین تجهیزات و پشتیبانی‌های ارائه شده توسط ایالات متحده می‌تواند در طول یک روز سقوط کند؟ من فکر می‌کردم که ایالات متحده باز خواهد گشت، یا معجزه‌ای رخ خواهد داد. و همه چیز دوباره درست می‌شود. امیدوار بودم کسی مرا بیدار کند و بگوید اینها همه بخشی از یک بازی بوده است.»
یادآوری تسلط طالبان، ارجمند را که اکنون دوره دبیرستان خود را در کالج نوتانا در ساسکاچوان به پایان می‌رساند، دوباره غمگین کرد. اما با وجود شرایطی که او را به کانادا رساند، وی در اینجا در حال پیشرفت است. او برنده شدن خود در بورسیه تحصیلی معتبر لوران، جایزه ای به ارزش بیش از ١٠٠ هزار دلار، را جشن می گیرد. ارجمند از بین حدود ٥٠٠٠ دانش آموز از سراسر کانادا که هر سال برای این بورسیه درخواست می‌دهند، انتخاب شده است.
جایزه بنیاد دانش پژوهان لوران
این جایزه یکی از چندین جایزه‌ای است که از طریق بنیاد دانش پژوهان لوران ارائه می‌شود و شامل کمک هزینه سالانه، معافیت از شهریه و راهنمایی شخصی با یک رهبر کانادایی و همچنین بودجه برای دوره‌های کارآموزی است. کسانی که پشت این جایزه هستند می‌گویند که معتقدند «صداقت، شجاعت، صلابت و استقلال شخصی» شاخص‌های بهتری برای سنجش پتانسیل کلی افراد نسبت به معیارهای استاندارد دانشگاهی هستند.
بورسیه‌های ١٠٠ هزار دلاری طی چهار سال به دانشجویان واجد شرایطی که قصد دارند در یکی از ٢٥ دانشگاه کانادا به تحصیل بپردازند، اعطا می‌شود.
این دانشجوی ٢٠ ساله ساسکاچوان، از پاییز امسال، از طریق بورسیه تحصیلی، دوره کارشناسی خود را در دانشگاه ساسکاچوان ادامه خواهد داد. او میگوید که از زمانی که به کانادا نقل مکان کرده است به دنبال چنین فرصت‌هایی بوده، اما قبل از اینکه معلمش، «ساندرا مانکوزی»، به او پیشنهاد دهد تا برای این جایزه اقدام کند، از وجود بورسیه تحصیلی لوران آگاه نبوده است.
ارجمند به جای استفاده از اوقات فراغت خود و ادامه رشته رزمی ووشو، اکنون به صورت نیمه وقت در یک رستوران کار می‌کند، این به این دلیل است که او بتواند از مادر ٦٨ ساله و پدر ٧٥ ساله خود مراقبت و حمایت کند. این دارنده کمربند زرد برای اولین بار این سبک از هنرهای رزمی را در لیسه معرفت در کابل یاد گرفت.
ارجمند یکی از سه میلیون دختر افغان بود که پس از بازگشت طالبان بر راس قدرت افغانستان در اوت ٢٠٢١، از تحصیل محروم شد، اما او توانست رویای خود را در کانادا دنبال کند. اما همه دختران افغانی همچون ارجمند شانس ادامه تحصیل در کشور خود یا یک کشور دیگر را ندارند.
پناهنده افغان به آرزوی کسب مدرک در کانادا رسید
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- اخبار روز کانادا و اخبار مهاجرت کانادا را در رسانه هدهد دنبال کنید
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
منبع: سی‌تی‌وی
