هر چند «کن مک دونالد»، نماینده لیبرال مجلس عوام درباره رهبری جاستین ترودو گفته یا می‌خواهد بگوید، اما کمترین ارزیابی‌ها درباره نخست‌وزیری که این هفته منتشر شد، ممکن است از جانب «ژانت دایک»، یکی از حامیان تونی بلر و گریل تاینی در پارادایس باشد.
او به رادیو کانادا گفت: «من دیگر نمی‌توانم جاستین ترودو را تحمل کنم. او کاریزما دارد، اما برای من آزاردهنده است.»
این نظرات از اساسی‌ترین چالش رهبری سیاسی سخن می‌گویند. دوربین‌های تلویزیونی که همه روزه روي سیاستمداران زوم مي‌كنند، تمام جوانب و زوایای شخصیت آنها را بزرگ‌نمایی می‌کنند. و درست مانند ميهماني – کسی که می‌تواند به خاطر هرگونه نارضایتی از اقتصاد، یا بازار املاک یا قیمت بنزین سرزنش شود – هر روز که می‌گذرد، شانس یک رهبر سیاسی برای ماندن بیش از حد خود افزایش می‌یابد.
«مارکوس پاولوفسکی»، نماینده حزب لیبرال، این هفته به خبرنگاران گفت: «من فکر میکنم رابطه بین یک رهبر سیاسی و مردم کمی شبیه به ازدواج است. بعد از گذشت چند سال از ازدواج، گاهی اوقات همه‌چیز آنطوریکه باید مثل اولش رمانتیک نیست و اگر از طرفین بپرسید مشکل چیست، هرکدام به یک چیز اشاره می‌کنند و هیچ کدام درک کاملی نخواهند داشت.»
«از ابتدا جاستین ترودو را به خاطر موهایش دوست داشتند. حالا آنها به خاطر موهایش از او متنفرند.» پاولوفسکی ادامه داد: «اما آیا این واقعا دلیلی برای رأی دادن به او یا رأی مخالف علیه اوست؟»
جاستین ترودو برای حفظ قدرت از طریق یک انتخابات فدرال دیگر – که چهارمین انتخابات او به عنوان رهبر حزب لیبرال است – احتمالا نیازی به محبوبیت گسترده ندارد. او احتمالا نمی‌تواند امیدوار باشد.
اما جاستین ترودو هنوز ممکن است به حمايت افرادی نیاز داشته باشد که در حال حاضر کمی از او خسته شده‌اند ولي حاضرند بازهم فرصتي دوباره به او دهند.
فراز و نشیب‌های چهره عمومی جاستین ترودو
این اولین باری نیست که کانادایی‌ها درباره جاستین ترودو تجدید نظر می‌کنند. با گذشت زمان، احساسات عمومی نسبت به او از میان مرزها عبور کرده است.
در پاییز ۲۰۱۴، کمی بیش از یک سال پس از اینکه او رهبر لیبرال شد، آباکوس دیتا دریافت که ۳۹ درصد از پاسخ‌دهندگانِ نظرسنجی نسبت به ترودو دیدگاه مثبتی داشتند، در حالی که ۲۹ درصد نسبت به او احساس منفی داشتند. تا تابستان ۲۰۱۵، با اشتباهات خودش و تبلیغات اعداد اعتباری‌اش زیر سوال رفت – ۳۰ درصد مثبت در مقابل ۳۳ درصد منفی.
مدت کوتاهی پس از آن موجی از راه رسید که جاستین ترودو را به قدرت رساند. در نوامبر ۲۰۱۵، آباکوس دریافت که ترودو دارای امتیاز خالص مثبت ۳۷ (۵۶ درصد مثبت، ۱۹ درصد منفی) است.
این اعداد در طول دو سال بعد کاهش یافت، همانطور که از هر نخست‌وزیری انتظار می‌رفت. اما پس از آن در سال ۲۰۱۹ با ماجرای SNC-Lavallin سقوط کردند. یک سال بعد، زمانی که کانادایی‌ها حول واکنش دولت فدرال به همه‌گیری گرد آمدند، اعداد به سمت دیگری برگشت.
آمار جاستین ترودو تا انتخابات ۲۰۲۱ به طور قطع به منفی تبدیل نشد. اما این چرخش علیه نخست‌وزیر تنها از آن زمان تاکنون ادامه داشته است، تا جایی که نمودار خطی احساسات مثبت و منفی اکنون شکاف بزرگی را نشان می‌دهد. اوایل این ماه، آباکوس دریافت که نمره خالص ترودو منفی ۳۴ (۲۵ درصد مثبت، ۵۹ درصد منفی)بوده که تقریبا معکوس بالاترین نمره او در سال ۲۰۱۵ است.
چه چیزی شهرت جاستین ترودو را پایین کشیده است؟
برخلاف افت سال ۲۰۱۹، به سختی می‌توان به هر رویداد شتاب دهنده‌ای برای توضیح تغییر نگرش عمومی نسبت به جاستین ترودو اشاره کرد. احتمالا ترکیبی از چیزهای کوچک و بزرگ در میان است.
در حال حاضر عوامل متعددی وجود دارد که هر نخست‌وزیری را زمین‌گیر می‌کند. به نظر می‌رسد حداقل بخشی از کاهش ثروت حزب لیبرال همزمان با افزایش نرخ بهره بانک کانادا باشد. تورم نسبت به سال‌های اخیر کاهش چشمگیری داشته است، اما تاثیر قیمت‌های بالاتر هنوز احساس می‌شود. و دولت فعلی اکنون هشت سال است که بر سر کار است. (ترودو همچنین تنها رهبر G۷ نیست که این روزها با افکار عمومی دست و پنجه نرم می‌کند.)
و در حالی که رای‌دهندگان می‌توانند در نهایت از هر رهبر سیاسی خسته شوند، جاستین ترودو همیشه مانند سیاستمداری که نگران لبریز کردن صبر مردم است رفتار نکرده است. او یک نخست‌وزیر بسیار عمومی بوده و کارهایش را به ندرت بی سر و صدا انجام می‌دهد، حتی تعطیلات کریسمس.
کاهش جایگاه عمومی او ممکن است مستلزم حرکت‌های بزرگ باشد – چیزی شبیه به تبلیغات انتخاباتی حزب لیبرال در سال ۲۰۱۵ که مستقیما ادعاهای محافظه‌کاران مبنی بر “آماده نبودن” ترودو را مطرح کرد. اما ترودو اکنون با یک روایت رسانه‌ای نیز دست و پنجه نرم می‌کند که هر حرکت بزرگ را به عنوان شاهدی بر ناامیدی یا شکست تفسیر خواهد کرد.
کاری که حزب لیبرال می‌تواند انجام دهد – و شاید هم باید انجام دهد، اگر می‌خواهد در انتخابات بعدی پیروز شود – این است که از کانادایی‌ها بخواهند به طرف مقابل از نزدیک نگاه کنند.
آیا انتخابات بعدی یک انتخاب خواهد بود یا یک رفراندوم؟
پولوفسکی این هفته گفت: «مساله مهم این است که جاستین ترودو را با گزینه‌های جایگزین مقایسه کنید. و من فکر میکنم اگر شما به گزینه‌های جایگزین نگاه کنید، و همانطور که کانادایی‌ها پیر پولیور را بهتر می‌شناسند، بسیاری از مردم متوجه خواهند شد که بسیار خوب، ترودو آنقدرها هم بد نیست.»
حزب لیبرال پاییز گذشته تمرکز خود را بر روی رهبر محافظه‌کاران تشدید کردند و ترودو این هفته بخش قابل توجهی از سخنرانی تلویزیونی خود را برای برجسته کردن تفاوت‌های خود با پولیور استفاده کرد.
در آستانه انتخابات ۲۰۱۹، تیم جاستین ترودو این ایده را درونی کرد که رای باید “یک انتخاب باشد، نه یک رفراندوم”. حزب لیبرال در این انتخابات پیروز شدند، در حالی که آمار شخصی ترودو در وضعیت قرمز قرار داشت – او این کمپین را با ۳۵ درصد مثبت و ۴۶ درصد منفی آغاز کرد.
ترودو با ۲۵ درصد، ظاهرا اکنون در وضعیت بدتری قرار دارد. اما موافقت شخصی او نیز چندان کمتر از ۳۳ درصد آرای مردمی نیست که حزب لیبرال در سال ۲۰۲۱ به دست آوردند – که برای کسب ۱۶۰ کرسی و حفظ دولت کافی است.
اگر (یا زمانی)تورم به اندازه‌ای کاهش یابد که رای‌دهندگان متوجه آن شوند، و اگر نرخ بهره پشت سر هم کاهش یابد، شايد برخي از بددلي‌هاي مردم نسبت به جاستین ترودو و دولتش از بين برود. این شاید به کانادایی‌ها اجازه دهد که او را با دید دیگری ببینند.
این امر ممکن است بهترین سناریویی باشد که ترودو می‌تواند به آن امیدوار باشد. از سوی دیگر، او ممکن است به نقطه‌ای برسد (اگر تاکنون نرسیده باشد)که بسیاری از رای‌دهندگان به سادگی تمایلی به دادن رای به او نداشته باشند.
و اگر محافظه‌کاران بتوانند انتخابات بعدی را با موفقیت به یک همه‌پرسی در مورد جاستین ترودو تبدیل کنند، رای‌دهنده کانادایی می‌تواند تصمیم به ازدواج با فردی بسیار متفاوت بگیرد.
با وجود دشواري‌هاي ۲۰۲۳، جاستین ترودو مي‌گويد قصد ندارد از سمت خود كناره‌گيري كند
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- اخبار روز کانادا و اخبار مهاجرت کانادا را در رسانه هدهد دنبال کنید
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
منبع: سی‌بی‌سی
