یک تحقیق جدید حول مواد شیمیایی چاق کننده: مواد شیمیایی به تشدید چاقی منجر می‌شوند
به گزارش پایگاه اینترنتی لاپرس، مطالعه علمی جدیدی که اخیرا در سطحی گسترده توسط محققان صورت گرفته است. نشان می‌دهد که مواد شیمیایی می‌توانند متابولیسم بدن را مختل کنند. و احتمال چاقی را افزایش دهند بنابراین لازم است تا حد ممکن از قرار گرفتن در معرض این مواد بپرهیزیم. اما مشکل بزرگی که همه ما با آن روبرو هستیم این است که این مواد شمیایی عملا همه جا در زندگی روزمره ما یافت می‌شوند. و نمونه بارز آن‌ها کرم‌های ضدآفتاب، اسباب بازی‌های کودکان و لوازم آرایشی و… هستند.
جرالد جی. هایندل که در این تحقیق مشارکت داشته و مقاله‌ای نیز در این باره نوشته است.
در گفتگو با لاپرس گفت پزشکان معمولا برای درمان معضل چاقی توجه و اقدامات درمانی خود را بر روی پرخوری به عنوان یکی از علل اصلی چاقی متمرکز می‌کنند. و برای کنترل تغذیه بیماران خود، رژیم‌های غذایی کم و بیش سخت و برخی داروها را تجویز می‌کنند. و در مواردی نیز به عمل‌های جراحی روی میآورند. اگر این رویکرد صحیح بود، چاقی باید الزاما کاهش می‌یافت اما نه تنها در جوامع خود شاهد کاهش چاقی نیستیم بلکه برعکس این معضل به ویژه در کودکان رو به افزایش است. بنابراین کاملا مشخص است که این وسط یک چیزی کم است.
بر اساس تازه‌ترین گزارشی که سازمان جهانی بهداشت منتشر کرده است:
در حال حاضر بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان از چاقی رنج می‌برند که از این تعداد ۶۵۰ میلیون نفرشان افراد بزرگسال، ۳۴۰ میلیون نفرشان نوجوان و ۳۹ میلیون نفرشان کودک هستند. سازمان جهانی بهداشت چاقی را بر مبنای شاخص توده بدنی BMI بزرگتر یا برابر ۳۰ تعریف می‌کند.
گروهی از محققان بین المللی در مطالعات جدید خود تلاش کرده‌اند دریابند چرا تعداد افرادی که در جهان از معضل چاقی رنج می‌برند. نه تنها کاهش نمی‌یابد بلکه هر سال در حال افزایش است. محققان می‌گویند بخشی از پاسخ این سوال را باید در مواد شیمیایی چاق‌کننده موجود در محیط زندگی انسان‌ها جستجو کرد.
مواد شیمیایی چاق‌کننده همه جا در محیط زندگی ما وجود دارند:
گرد و غباری که ناخواسته وارد ریه‌های ما می‌شود، آب‌های ناسالم، مواد غذایی فرآوری شده، بسته‌بندی محصولات غذایی، محصولات آرایشی و بهداشتی، محصولات مراقبت شخصی، اسباب و اثاثیه منزل، تجهیزات الکترونیکی، آلاینده‌های موجود در هوا، مواد ضدعفونی کننده، آفت کش‌ها و سموم نباتی و جانوری، کرم‌های ضدآفتاب، انواع وسایل و ظروف پلاستیکی و لوازم خانگی معمولی مورد نیاز هر خانه.
غالبا در این محصولات ماده‌ای به نام BPA یا همان «بیسفنول ای» وجود دارد که از آن در ساخت پلاستیک یا بازدارنده‌های شعله (خطر آتش سوزی در برخی وسایل و مواد را کاهش می‌دهند.) و همچنین گلایفوسیت که رایج‌ترین و پرمصرف‌ترین علف کش شیمیایی در جهان است، استفاده می‌شود. ورود این این مواد شیمیایی به بدن می‌تواند عملکرد هورمون‌ها و متابولیسم بدن ما را مختل کند. و به این ترتیب بر رشد و عملکرد بافت چربی، کبد، پانکراس، دستگاه گوارش و مغز تاثیر منفی بگذارد.
دکتر هایندل عضو بازنشسته موسسه ملی علوم بهداشت محیطی ایالات متحده که در این تحقیق مشارکت داشته است، میگوید:
قرار گرفتن در معرض این مواد شیمیایی می‌تواند روند افزایش وزن را تسهیل و روند کاهش وزن را دشوار کند.
به گفته دکتر هایندل، همین مسئله اهمیت و ضرورت قانونمندکردن استفاده از این مواد و تا حد ممکن حذف آن‌ها را از محصولات مورد نیاز روزمره ما نشان می‌دهد. ما با نوشتن این مقاله تلاش کرده‌ایم توجه افراد و نهادهای تصمیم گیرنده را به این موضوع جلب کنیم. این یک مسئله بهداشت عمومی است که همه باید آن را جدی بگیرند.
بر اساس اطلاعاتی که دولت فدرال کانادا سال ۲۰۱۸ منتشر کرد:
شرایط قدی و وزنی ۲۵ درصد از شهروندان کبکی ۱۸ سال به بالا به گونه‌ای است که می‌توان آن‌ها را در گروه افراد چاق طبقه‌بندی کرد.
دوره بحرانی
محققان می‌گویند در دوران بارداری، نوزادی و شیرخوارگی است که مواد شیمیایی چاق کننده می‌توانند بیشترین تاثیر را بر روند رشد نوزادان داشته باشند. و در مراحل بعدی رشد، به چاق شدن آن‌ها منجر شوند.
والری لانگلوآ، استاد موسسه ملی تحقیقات علمی، میگوید:
در واقع بر خلاف تصور عموم، جفت جنین از آن در برابر همه آلاینده‌‌ها محافظت نمی‌کند. برخی از مواد شیمیایی زیان‌بار به جنین راه می‌یابند و آن را آلوده می‌کنند و این آثار مضر بعدها در طول رشد کودک بروز پیدا می‌کنند.
عکس/ والری لانگلوآ، استاد موسسه ملی تحقیقات علمی
خانم لانگلوآ که دارای کرسی تحقیقاتی کانادا در زمینه سم‌شناسی زیست محیطی و اختلالات غدد درون‌ریز است، خاطر نشان کرد نوزادان پس از تولد، به شدت به مواد شیمیایی حساس هستند زیرا کبد آن‌ها که مامور از بین بردن سموم است، هنوز تکامل نیافته و مراحل رشد خود را طی می‌کند.
به گفته آقای هایندل، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی تاثیرگذار در چاقی به ویژه در دوره جنینی و شیرخوارگی، تنظیم هورمونی بدن نوزاد را به هم می‌ریزد. و مقدار غذای مورد نیاز بدن برای افزایش وزن و میزان ورزش یا رژیم غذایی مورد نیاز برای کاهش وزن را تغییر می‌دهد.
خانم لانگلوآ میگوید:
البته تاثیرگذاری این مواد شیمیایی چاق کننده در طول دوران رشد کودک می‌تواند از نسلی به نسل دیگر هم منتقل شود. به گفته این کارشناس، شاید از نظر ما عجیب و غریب باشد که اگر مادر بزرگ‌های ما در معرض چنین موادی قرار گرفته باشند و ما هرگز آن‌ها را لمس نکرده باشیم، باز هم گرفتار معضل چاقی شویم.
آمار و اطلاعات منتشر شده توسط سازمان جهانی بهداشت، نشان می‌دهد که در سال ۲۰۱۶ حدود ۴۱ میلیون کودک زیر پنج سال در جهان دچار اضافه وزن یا چاقی بودند.
همین آمار نشان می‌دهد که ۱۸ درصد کودکان و نوجوانان ۵ تا ۱۹ سال در جهان در سال ۲۰۱۶ از اضافه وزن یا چاقی رنج می‌بردند در حالی که این نسبت در سال ۱۹۷۵ فقط حدود ۴ درصد بود.
آیا می‌توان خطر قرارگرفتن در معرض مواد شیمیایی چاق‌کننده را کاهش داد؟
برای این کار محققان توصیه می‌کنند تا حد امکان از رژیم غذایی غربی که سرشار از چربی، شکر، نمک و غذاهای فرآوری شده است، خودداری کنید چرا که این رژیم غذایی سرشار از مواد چاق کننده است.
کاهش قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی چاق کننده می‌تواند راهبرد موثری برای جلوگیری از چاقی باشد. اما آیا یک فرد واقعا می‌تواند با رعایت برخی مسایل و تدابیر پیشگیرانه میزان تماس و قرار گرفتن خود در معرض این مواد را کاهش دهد؟ محققان می‌گویند این کار ممکن اما دشوار است.
آقای هایندل میگوید:
«مشکل اصلی این است که مواد شیمیایی چاق کننده تقریبا در همه جای زندگی ما وجود دارند. و همین امر باعث می‌شود افراد به راحتی نتوانند میزان تماس یا قرار گرفتن خود در معرض این مواد را که بخش قابل توجهی از زندگی ما را اشغال کرده‌اند، کاهش دهند.» مشکل دیگر این است که هیچ برچسب اطلاع رسانی و هشداردهنده ای درباره وجود مواد شیمیایی چاق کننده بر روی محصولات مصرفی حاوی این مواد وجود ندارد. خانم لانگلوآ میگوید وقتی که شما ندانید این مواد کجا هستند؟ به راحتی نمی‌توانید از قرار گرفتن در معرض آن‌ها جلوگیری کنید.
با این حال، برخی اقدامات پیشگیرانه را می‌توان انجام داد. توصیه محققان این است که قبل از هر چیز تا حد ممکن از دنبال کردن رژیم غذایی غربی که سرشار از چربی، شکر، نمک و غذاهای فرآوری شده است، پرهیز کنیم. زیرا این رژیم حاوی مواد چاق کننده در بسته بندی‌ها، قوطی‌های کنسرو، مواد نگهدارنده غذایی، مواد افزودنی، امولسیون‌ها و شیرین کننده‌های غیرمغذی است.
با این حال هایندل نیز به این مسئله اذعان دارد که مردم نمی‌توانند همه این کارها را انجام دهند. این کار بیشتر در حیطه وظایف و اختیارات مقامات تصمیم گیرنده است. تا با تصویب قوانین و مقرراتی درباره استفاده از کالاهای حاوی مواد شیمیایی چاق کننده، خطر قرار گرفتن شهروندان در معرض این مواد را کاهش دهند.
عرصه محدود تحقیقات درباره مواد شیمیایی موثر در چاقی
اولین اطلاعات و داده‌هایی که نشان می‌داد قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی می‌تواند باعث افزایش وزن شود در اولین سال‌های قرن ۲۱ منتشر شد. آقای هایندل میگوید:
«متاسفانه این موضوع به رغم این که از اهمیت بالایی برخوردار است، هنوز یک عرصه کوچک و محدود است و شمار محققانی که روی آن کار می‌کنند، چندان زیاد نیست.»
بسیاری از کارشناسان مثل هایندل از این مسئله ابراز تاسف می‌کنند که مردم و مقامات هنوز اهمیت و ابعاد این مشکل را به خوبی درک نمی‌کنند.
ادیت برنیه، موسس پایگاه اینترنتی grossophobia.ca میگوید:
«این که برخی محققان مطالعات خود را روی این مسئله متمرکز کرده‌اند، خبر خوبی است. اما اگر این تحقیقات مستمر و طولانی مدت باشد، قطعا نتایج بهتری به همراه خواهد داشت.»
خانم برنیه که نویسنده، سخنرانی و مشاور در زمینه پیشگیری از چربی هراسی است. یادآوری می‌کند که طبق یافته‌های جدید وزن شما فقط به میزان دریاف کالری، کیفیت رژیم غذایی و کم تحرکی یا بی‌تحرک شما مربوط نمی‌شود. و مسایل تعیین کننده دیگری نیز در این مسئله دخیل هستند.
نوشیدن آب، درمانگری راحت و در دسترس برای چاقی
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- اخبار روز کانادا و اخبار مهاجرت کانادا را در رسانه هدهد دنبال کنید
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
منبع: lapresse
ترجمه فرانسه به فارسی
