همه چیز درباره‌ی پرخوری عصبی

استرس یکی از محرک‌های اصلی پرخوری عصبی است، و جالب است بدانید که هنگام بروز این مشکل افراد به غذاهای خاصی که آن‌ها را به دوران کودکی که دغدغه‌های کمتری داشتند بر می‌گرداند.

لینک کوتاه :

آیا زمانی که به خاطر تعهدات کاری، خانوادگی یا اجتماعی خود استرس دارید به غذا روی می‌آورید؟ شما تنها نیستید. «آلیسون کوهن»، روان‌درمانگر بورلی هیلز، در این مقاله از پرخوری عصبی و راه‌های مقابله با آن می‌گوید.

استرس یکی از محرک‌های اصلی پرخوری عصبی است. همه‌ی ما می‌دانیم که بسیاری از شرایط زندگی روزمره باعث بروز استرس و اضطراب و در نهایت پرخوری می‌شوند. برخی از عوامل استرس‌زا درونی هستند و از خود ما نشات می‌گیرند. به طور مثال، وقتی که دوست داریم کامل باشیم و به خاطر کمال‌طلبی استرس می‌گیریم یا زمانی که به رئیسمان درخواست افزایش حقوق می‌دهیم یا حتی با یکی از دوستان یا اعضای خانواده به مشکل می‌خوریم. سایر عوامل استرس‌زا ممکن است بیرونی باشند. برخی از این موارد عبارتند از مسائل پزشکی، تعهدات خانوادگی و فشارهایی که از روابط دوستانه و کاری متحمل می‌شویم. به همین دلیل، روشن است که می‌توان گفت برخی از این عوامل در کنترل ما هستند و بعضی از آنها خیر.

آلیسون همچنین خاطرنشان می‌کند: «اتفاقات مثبت و منفی هر دو می‌توانند باعث استرس شوند. به عنوان مثال، خرید خانه، ازدواج و بچه دار شدن همگی اتفاقات مثبتی هستند، اما همچنان باعث استرس می‌شوند. علت اصلی این مسئله هم این است که چنین اتفاقاتی در وهله‌ی اول در حال تغییر زندگی شما هستند و تغییر همیشه باعث ایجاد استرس می‌شود. به همین دلیل است که می‌توان گفت شرایط مثبت و منفی هر دو می‌توانند منجر به پرخوری عصبی شوند.»

جالب است بدانید که بیشتر مردم هنگام بروز این اتفاق به غذاهای خاصی روی می‌آورند. این غذاها معمولا ما را به دوران کودکی که در آن دغدغه‌های کمتری داشتیم بر می‌گردانند و اغلب سرشار از قند یا چربی هستند. این دو ماده در افرادی که به طور عادی پرخوری می‌کنند هم دیده می‌شود و در نهایت حاکی از آن است که افرادی که از چاقی مفرط هم رنج می‌برند به دلیل عدم کنترل بر این دو ماده و میزان مصرف آنها، نمی‌توانند وزن خود را کم کنند.

آیا می‌دانستید که چاقی ممکن است باعث تغییر فعالیت مغز شود؟

آیا استرس باعث گرسنگی می‌شود؟

غذا ماده‌ای است که شما با آن هم رابطه جسمی دارید و هم روانی. رابطه فیزیکی شما با غذا بر اساس نوع غذاهایی که انتخاب می‌کنید، عادات غذایی و نحوه واکنش بیولوژیکی بدنتان به رژیم غذایی شکل می‌گیرد. با این حال، رابطه روانی شما با غذا به طرز تفکرتان درباره غذا، استفاده از آن برای دلایلی به جز رفع گرسنگی و احساس خودتان نسبت به ظاهرتان بر می‌گردد.

ما در اکثر مواقع برای رفع نیاز جسم و زنده ماندن غذا می‌خوریم؛ اما در مواقع دیگر، مانند زمانی که پرخوری عصبی می‌کنیم، تنها به ارضای اشتهای خود با نوع خاصی از غذا فکر می‌کنیم و بر این باوریم که این کار باعث تسکین استرس ما می‌شود. این یک نیاز روانی یا عاطفی است که به طور کلی هیچ ربطی به مفهوم واقعی گرسنگی ندارد. به بیان دیگر، پرخوری عصبی یک پاسخ محرک به احساسات و عواطف طاقت‌فرساست.

آلیسون در این باره افزود: «البته باید بگویم که اگر گرسنه هستید و در عین حال استرس هم دارید ممکن است واقعا برای رفع گرسنگی غذا بخورید. اما غذایی که می‌خورید ممکن است سالم نباشد و به جای آن به فست فود یا دسرهای شیرین روی بیاورید چون در آن لحظه دلتان غذای سالم نمی‌خواهد.»

دلیل بیولوژیک پرخوری عصبی در نهایت ممکن است این باشد که استرس مداوم باعث افزایش و ترشح هورمونی به نام کورتیزول می‌شود که با اشتها در ارتباط است. تحقیقات فعلی حاکی از آنند که استرس در زنانی که از چاقی رنج می‌برند به میزان قابل توجهی بیشتر از دیگران است؛ با این حال، این مسئله همیشه منجر به پرخوری عصبی نمی‌شود.

تشخیص پرخوری عصبی

شروع پرخوری عصبی غالبات در دوران بلوغ بین ۱۳ تا ۲۰ سالگی است و افراد مبتلا در بسیاری از موارد از قبل چاقی مفرط دارند. جالب است بدانید که این اختلال در بسیاری از افراد ممکن است در بزرگسالی خود را نشان دهد و مبتلایان حتی پس از درمان موفق و بهبود اولیه دوباره به پرخوری اپیزودیک روی می‌آورند. با این حال، تشخیص این اختلال در وهله اول توسط متخصص انجام می‌شود و شما می‌توانید از بعضی از تست‌های آنلاین هم کمک بگیرید.

حقایقی درباره‌ی پرخوری عصبی

افسردگی اغلب همزمان با پرخوری عصبی به سراغ افراد می‌آید. در بسیاری از موارد، افراد افسرده بیشتر از دیگران مستعد ابتلا به این اختلال هستند.
پرخوری عصبی می‌تواند در باروری زنان اختلال ایجاد کند و بر چرخه‌ی تولید مثل تاثیر بگذارد و یا حتی باعث ناباروری شود.
کمبود اعتماد به نفس یکی از عوامل اصلی پرخوری عصبی است.
پرخوری عصبی در اکثر موارد یک اختلال دائمی و همیشگی است و بیشتر افرادی که به آن مبتلا هستند تا آخر عمرشان مجبورند آن را تحمل کنند.
همه‌ی افرادی که به این اختلال مبتلا هستند لزوما اضافه وزن ندارند و در برخی موارد ممکن است وزنی طبیعی داشته باشند.

عواقب پرخوری عصبی

افرادی که به پرخوری عصبی مبتلا هستند بر خلاف بی‌اشتهایی عصبی دچار کاهش وزن شدید نمی‌شوند؛ اما این امر ممکن است عوارض شدید دیگری را برای آنها به همراه داشته باشد. این عوارض عبارتند از:

پوسیدگی دندان
خشکی پوست
ضربان قلب نامنظم
قرمزی چشم
کاهش میل جنسی
کم خونی
کاهش فشار خون
استفراغ بیش از حد
یائسگی زودهنگام
نامنظم شدن عادت ماهیانه
اختلالات کلیوی

درمان پرخوری عصبی

شما در وهله‌ی اول برای کنترل این اختلال باید سطح استرس خود را کنترل کنید. بهترین راه برای انجام این کار این است که به مشکلات فعلی خود رسیدگی کنید و در عین حال یاد بگیرید که برای موقعیت‌های پیشروی خود از قبل آماده باشید. با این حال، موارد زیر هم می‌توانند در درمان این اختلال به شما کمک کنند:

از متخصصین تغذیه و روانشناسی کمک بگیرید
افکار منفی را از خود دور کنید
مراقبه و ذهن‌آگاهی را تمرین کنید
فعالیت بدنی داشته باشید
پرخوری عصبی را با فعالیت‌های دیگر جایگزین کنید
غذاهای محرک را از آشپزخانه خارج کنید
از داروهای گیاهی مانند اسطوخودوس، سنبل طیب، بادرنجبویه و گیاهانی که خواص آرام‌بخش دارند استفاده کنید

کلام آخر

پرخوری عصبی یکی از رایج‌ترین اختلالات ناشی از استرس است که افراد زیادی را درگیر خود کرده است. اگر شما هم به آن مبتلا هستید برای درمان خود درنگ نکنید و عوارض آن را جدی بگیرید.