تورنتو – کانادا با کمبود شدید مسکن روبرو است که تقریباً در هر قسمت از کشور به افزایش بی سابقه قیمت مسکن کانادا کمک می‌کند.
در نتیجه، خریداران احتمالی خانه انتظارات خود را تعدیل می‌کنند. بعضی‌ها برای خرید خانه‌ای کمتر از آنچه که قبلا می خواستند اقدام می‌کنند. دیگران جوامع خود را به طور کامل ترک می‌کنند و به یک قسمت مقرون به صرفه تر از کشور منتقل می‌شوند – در عوض باعث افزایش قیمت‌ها و شروع همان چرخه در آنجا می‌شوند.
عواقب این امر، حتی اگر تعداد کانادایی‌های نیازمند به یک خانه در سطح فعلی خود باقی بمانند، قابل توجه خواهد بود – اما البته اینگونه نخواهد شد.
موسسه آمار کانادا تخمین می‌زند که در آغاز سال ۲۰۲۱، جمعیت کانادا چیزی بیش از ۳۸ میلیون نفر باشد. که طبق یک سناریو رشد متوسط، این تعداد تا سال ۲۰۴۳ به ۴۶.۵ میلیون نفر خواهد رسید. به عبارت دیگر تقریبا در ۲۲ سال آینده، به ازای هر چهار نفر در کشور در حال حاضر، پنج نفر وجود خواهد داشت.
بیشتر این تازه واردان به عنوان نوزاد متولد شده در خانه‌های فعلی ظاهر نمی‌شوند. این رشد طبیعی جمعیت پیش از آغاز قرن، عامل اصلی افزایش جمعیت در کانادا نبوده است.
اکنون مهاجرت رشد جمعیت ما را تقویت می‌کند. یک مطالعه منتشر شده در سال گذشته پیش بینی کرد که کانادا می‌تواند بالاترین نرخ خالص مهاجرت در جهان را تا سال ۲۱۰۰ داشته باشد. این موضوع مزایای اقتصادی را به همراه دارد، اما همچنین مسئله محل زندگی همه آن افراد را نیز مطرح می‌کند.
در حالی که اغلب از شهرهای بزرگ به عنوان آهنرباهای مهاجرتی کانادا یاد می‌شود، این موضوع دقیقاً صحیح نیست. بله، بیش از ۱۱۷۰۰۰ تازه وارد وجود داشتند که در سال ۲۰۱۹ در تورنتو ساکن شدند، اما این فقط حدود ۱.۸ درصد از جمعیت شهر را شامل می‌شود. تازه واردان ۲.۴ درصد از جمعیت «Charlottetown، P.E.I» را تشکیل می‌دهند. در آن سال، و تقریبا به همان اندازه، سهم جمعیت رجینا را تازه وارد‌ها تشکیل می‌دادند.
به عبارت دیگر، همانطور که مهاجران از سراسر جهان می‌آیند، آن‌ها خانه‌های خود را در سراسر کشور ساخته‌اند.
بین میلیون‌ها مهاجر که انتظار می‌رود به اینجا نقل مکان کنند و تعداد زیادی از کانادایی‌ها که در حال جستجو برای جستجوی مقرون به صرفه هستند، اکثر مراکز شهری در کانادا می‌توانند انتظار رشد جمعیت را در دهه‌های آینده داشته باشند که این موضوع فشارهای جدیدی را به بازارهای محلی مسکن وارد می‌کنند.
ساختن، یا بالا رفتن؟
در برخی جوامع، راه حل کمبود مسکن ساده است: «شهر را بسازید. مرزهای آن را گسترش دهید. مزارع، جنگل‌ها یا هر چیز دیگری را در حومه شهر تصرف کنید».
این راه حلی در مانیتوبا بوده است، جایی که منطقه مترو وینیپگ از ابتدای قرن، ۱۵۰،۰۰۰ نفر را به جمعیت خود اضافه کرده است، یعنی رشد جمعیت معادل ۲۲ درصد افزایش داشته است.
جینو دیستاسیو، استاد جغرافیا و معاون رئیس دانشگاه وینیپگ، میگوید در حالی که تمایل زیادی برای ایجاد مجدد و بازسازی مسکن در داخل شهر وجود دارد، توجه دولت، توسعه دهندگان، و خریدار مسکن بیشتر به مانیتوبا معطوف شده است. پایتخت منطقه که شامل وینیپگ و ۱۷ منطقه (در حومه شهرهای دارای رشد سریع تر نسبت به گذشته) هستند.
وی در ماه جاری از طریق تلفن به سی تی وی گفت: «این مهاجرت جمعیت از محله‌های قدیمی بوده است و ما شاهد رشد بسیار بیشتری در محله‌های حومه شهری هستیم».
کنسرسیوم ۱۸ شهرداری در حال کار بر روی طرحی برای هدایت رشد منطقه تا سال ۲۰۵۰ است. دیستاسیو اظهار امیدواری کرد که این مسئله به موارد دیگری که ممکن است اهالی حومه شهر مشکلات شهر را ببینند، اهمیت فراوانی بخشد. این موارد شامل توسعه کامل، پایداری و از همه مهمتر از نظر دیستاسیو نابرابری بین حومه‌های پردرآمد و هسته کم درآمد است.
این نگرانی‌ها به هیچ وجه فقط مربوط به وینیپگ نیستند، و می‌توان آن‌ها را در همه شهرهای بزرگ کانادا یافت. آنچه نمی‌تواند در همه جا تکرار شود، رشد گسترده وینیپگ است. به عنوان مثال تورنتو و ونکوور با محدودیت‌های جغرافیایی و سیاسی روبرو هستند که توانایی پراکندگی آن‌ها را محدود می‌کند.
از نظر تئوری، این امر نیاز به ساخت و ساز بیشتر به سمت بالا دارد، اما اگرچه می‌تواند ایجاد مسکن بیشتر مفید باشد، اما برای کسانی که می‌خواهند در یک خانه مستقل زندگی کنند کار زیادی نمی‌کند، و آن‌ها حاضر هستند تا برای این کار هزینه‌های لازم را پرداخت کنند.
تعداد زیادی از کانادایی‌ها هستند که در این گروه قرار می‌گیرند، و داده‌های «CREA» نشان می‌دهد که خانه‌های جدا شده با سرعت بیشتری از هر نوع مسکن دیگری در سال جاری ارزش پیدا می‌کنند.
یک مشکل دیگر نیز وجود دارد و آن رقابت اولویت‌ها در میان سطوح مختلف دولت است. به عنوان مثال ممکن است یک دولت استانی بخواهد این نوع تشدید را اعمال کند، اما دولت‌های شهرداری ممکن است از تصویب ساختمان‌های فوق بلند بیزار باشند و خشم کسانی را که در این نزدیکی زندگی می‌کنند، در پی داشته باشد.
ناتانائیل لوزر، استاد جامعه شناسی و کارشناس مسکن در دانشگاه بریتیش کلمبیا، میگوید این وضعیت در مناطقی از ونکوور اتفاق می‌افتد و شهرداری‌ها مانع تلاش توسعه دهندگان برای افزایش تراکم می‌شوند.
او پیشنهاد می‌کند که این استان ممکن است بخواهد از زلاندنو پیروی کند – همانطور که قبلاً انجام داده بود، زیرا ایجاد مالکیت خانه برای افراد غیر مقیم را سخت تر می‌کند – و قوانین شهرداری را اصلاح کند تا اطمینان حاصل کند که شهرداری‌ها نمی‌توانند محدودیت‌های بیش از حد در تلاش برای تشدید تراکم ایجاد کنند. وی در این ماه از طریق تلفن گفت: «این نوع اصلاحات شهرداری می تواند تأثیر عمده‌ای داشته باشد، با توجه به اینکه شهرداری ها هستند كه در حال حاضر مانع راه حل ساختمانی در محلی مانند B.C می‌شوند».
برنامه حفظ زمین‌های کشاورزی B.C مانع از توسعه در برخی مناطق خارج از مناطق ساخته شده موجود می‌شود. لوستر گفت، با بررسی گسترش جوامع به سمت بیرون و عدم تمایل برخی از شهرداری‌ها برای گسترش رو به بالا، واقع بینانه ترین نتیجه در صورت حفظ وضعیت موجود ادامه روند افزایش قیمت مسکن کانادا است، که قیمت بیشتری را در خارج از محدوده قیمت گذاری مطرح می‌کند.
وی گفت: «ما در حال حاضر شاهد نوعی جابجایی وسیعتر برای افرادی هستیم كه قادر به رقابت برای مسكن در منطقه مترو ونكوور نیستند».
وی گفت: «من در واقع فکر می‌کنم ما می‌خواهیم در گسترش محدوده‌های خود سرمایه گذاری کنیم، نه اینکه بخواهیم برخی از کارها را تعطیل کنیم و بگوییم خوب، این خیلی گران است که شما بتوانید به اینجا بروید، شما باید به جای دیگری بروید. تجربه اوشاوا»
در همین حال، در خارج از بزرگترین شهر کانادا، جوامعی که منطقه دورام را تشکیل می‌دهند، برای دهها سال در جایی دیگر برای تورنتویی‌ها بوده‌اند.
جمعیت اطراف اوشاوا برای اولین بار به لطف بیابانگردهای تورنتو در دهه ۱۹۸۰ رونق گرفت. از آن روزهای رشد سریع، سرعت آن کند شده است، اما متوقف نشده است. کلانشهر اوشاوا در سال گذشته سریعترین رشد را در کانادا داشته است. انتظار می‌رود این ۸.۵ میلیون نفر طی ۲۲ سال آینده به جمعیت کانادا اضافه شوند. در ۱۶ سال گذشته، اوشاوا سهم معادل خود را بدست آورد و جمعیت خود را از ۳۳۰،۰۰۰ به بیش از ۴۲۰،۰۰۰ افزایش داد.
جان هنری رئیس منتخب منطقه دورهام است. وی میگوید که انتظار دارد رشد جمعیت منطقه بیش از انتظارات طی دهه آینده باشد و این به میانگین ۴۰۰۰ پروانه ساختمانی مسکونی در منطقه در ۵ سال گذشته اشاره دارد.
بنابراین راز موفقیت منطقه در مورد رشد جمعیت چیست؟ هنری گفت: «مجاورت با تورنتو تنها بخشی از پاسخ است، فضاهای سبز منطقه، مرکز شهرها و دسترسی آسان ترانزیت به شهر بزرگتر را از ویژگی‌های جذب ساکنان جدید می‌داند».
وی در ماه جاری از طریق تلفن به سی تی وی گفت: «اینجا دلایل متعددی وجود دارند تا از خانه خارج شوید و همه این‌ها به دلیل مقرون به صرفه بودن مخارج در این منطقه است».
این همچنین شامل اقتصاد متنوعی است که مدتها قبل از اوشاوا، ویتبی و سایر مناطق دورهام به همراه خود داشنه اند. هنری گفت، با نیروگاه‌ها، کارخانه‌های ساخت اتومبیل، مراقبت‌های بهداشتی و آموزش به عنوان بخش‌های اصلی اشتغال محلی، کسانی که به این منطقه نقل مکان می‌کنند به زودی متوجه می‌شوند که می‌توانند بدون نیاز به رفت و آمد به تورنتو شغل پیدا کنند.
وی گفت: «مردم تشخیص می‌دهند كه دورهام جایی است كه می‌توانند بیایند و به دنبال آرزوهای خود زندگی كنند و خانواده خود را تأمین كنند».
هنری در پاسخ به این سوال که به رهبران جوامعی که در آینده نزدیک برای رشد جمعیت به سبک اوشاوا آماده می‌شوند چه توصیه‌ای می‌کند، بر اهمیت برنامه ریزی طولانی مدت تأکید کرد – اطمینان از اینکه زیرساخت‌هایی که امروز ساخته شده است می‌تواند از افراد بیشتری در آینده حمایت کند، به عنوان مثال، آماده شدن برای اثرات تغییر اقلیم.
زمین به اندازه کافی هست اما…
اینترنت پر است از این ادعا که تقریبا همه کانادایی‌ها در ۱۰۰ کیلومتری مرز ایالات متحده زندگی می‌کنند. بعضی اوقات گفته می‌شود که این رقم به ۸۰ یا حتی ۹۰ درصد می‌رسد.
این کاملا دقیق نیست – اما دور از واقعیت هم نیست. موسسه آمار کانادا گزارش می‌دهد که تا سال ۲۰۱۶، ۶۶ درصد از کانادایی‌ها در فاصله ۱۰۰ کیلومتری یا کمتر از مرز با آمریکا زندگی می‌کنند، که ۹۶ درصد از اراضی کشور را برای یک سوم جمعیت ما باقی می‌گذارد.
سرانجام ما دومین کشور بزرگ جهان هستیم، و بانک جهانی میگوید که دهمین کمترین تراکم جمعیت را داریم. ما در هر کیلومتر مربع از سرزمین خود چهار نفر را جای داده ایم – یک نهم تراکم جمعیت ایالات متحده و یک ۷۰ ام جمعیت انگلستان.
اگر به مسکن بیشتری نیاز داشته باشیم، ممکن است این تفکر پیش بیاید که، مطمئناً مکان‌های زیادی برای قرار دادن آن داریم.
باز هم، این کاملاً درست نیست. هیچ کس به کوه‌های راکی برای سکونت نمی‌رود. تندرا بایر ایده اکثر مردم از یک مکان ایده آل برای ایجاد یک جامعه جدید نیست. زندگی در مناطق وسیعی از جنگل اصلی از نظر سیاسی و زیست محیطی غیر قابل تصور است. حدود ۱۲ درصد از توده زمین ملی ما تحت پوشش پارک‌های ملی و سایر مناطق حفاظت شده قرار دارد.
در مناطقی که مسئله توپوگرافی مسئله‌ای نیست – به عنوان مثال منطقه پرجمعیت جنوب انتاریو – استفاده از زمین می‌تواند آنقدر پر هزینه باشد که شهرها برای ادامه پراکندگی خارج از شهر به دنبال آن نروند.
مایک موفت، مدیر اجرایی«Smart»، میگوید آنچه برای مسکن استفاده نمی‌شود، برای طبیعت یا برای زمین‌های کشاورزی استفاده می‌شود، مانند «Greenbelt». ما در حال حاضر روزانه ۱۷۵ هکتار در انتاریو زمین کشاورزی را از دست می‌دهیم تا مناطق شهری را توسعه دهیم. اندیشکده موسسه سعادت در اوتاوا، این ماه از طریق تلفن به سی تی وی گفت.
همانطور که پ.م. ذخایر زمین کشاورزی خود را دارد، انتاریو کمربند سبز خود را دارد. هنگامی که داگ فورد در حال تصدی مقام نخست وزیری بود، پیشنهادی ارائه کرد می‌خواست آن را برای توسعه شهری اجرا کند، ولی به سرعت با توجه به واکنش مردم پس گرفته شد.
علائمی وجود دارد که نشان می‌دهد سه سال بعد، قسمت‌هایی از کمربند سبز ممکن است از بین بروند. نیمی از شورای اداری زمستان گذشته در اعتراض به برنامه ریزی‌های انجام شده برای اصلاحات زیست محیطی استعفا داد، و اکنون برنامه‌هایی برای اجرای بزرگراه از طریق بخشی از کمربند سبز وجود دارد.
با این حال، تعیین مکان‌ها به چنین روش‌هایی امکان پذیر نیست. مانند بسیاری از دوستداران محیط زیست در انتاریو، موفت می‌ترسد که هر دولتی بتواند تصمیم بگیرد که قطعه‌های کوچک کمربند سبز را صرف توسعه شهری کند – و با گذشت زمان، این قطعات می‌تواند در تعداد زیادی اضافه شوند.
آنچه او را به ویژه نگران کرده این است که ساخت و ساز در کمربند سبز می‌تواند به عنوان یک راه حل برای کمبود مسکن در جنوب انتاریو دیده شود، به خصوص اگر این این روند برای سال‌ها ادامه داشته باشد. چرا که کمبود مسکن می‌تواند باعث افزایش عصبانیت روزافزون در افرادی شود که دیگر توان خرید خانه ندارند.
وی گفت: «اگر ما این مسئله را طی ۱۰ سال آینده حل نكنیم فشار سیاسی برای ساخت خانه در کمربند سبز افزایش می‌یابد، و من فکر می‌كنم كه این فشار خیلی زیاد خواهد شد. ما باید راهی برای ساختن این خانه‌ها مشخص کنیم، زیرا این مشکل به هر ترتیب حل خواهد شد».
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- اخبار مهم کانادا را در رسانه هدهد دنبال کنید
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
منبع: سی تی وی
