سه شنبه روزی پر از بیم و امید برای مهاجران ناامید از آوردن والدین یا پدربزرگ و مادربزرگ خود برای زندگی دائمی در کانادا رقم خورد، زیرا روند جنجالی قرعه کشی حمایت مالی والدین آغاز شد.
به گزارش رسانه هدهد کانادا، از ساعت ۱۲ ظهر سه شنبه، حامیان مالی احتمالی می‌توانستند درخواست خود را برای حمایت مالی از والدین خود، در یک فرم آنلاین پر کنند. این کار تا سه هفته ادامه دارد.
پس از گذشت این مدت، ۱۰ هزار نفر برای وارد شدن به مرحله بعدی از طریق قرعه کشی انتخاب و معرفی می‌شوند.
گریس سورنسون که تنها فرزند یک مادر بیوه است که اکنون ۸۷ سال دارد و هیچ خانواده‌ای در فیلیپین ندارد گفت که با این روش، دریافت ویزا برای مادرش دشوارتر می‌شود.
سورنسون با بیان اینکه مادرش در راه رفتن مشکل دارد و «دیگر مسافرت برای او امن نیست» افزود: «من اگر این بار هم نتوانم مادرم را به کانادا بیاورم خیلی ناراحت و افسرده می‌شوم».
او یکی از ده هزار مهاجری است که هر ساله از برنامه حمایت مالی والدین ناامید شده‌اند.
امسال دولت پس از آنكه با مشكلات مواجه شد، دوباره به سیستم بحث برانگیز قرعه کشی بازگشت.
این روند، سال گذشته به دلیل انتقاداتی که به این سیستم شده بود متوقف شد و متقاضیان با روش «first come, first served» گزینش می‌شدند اما امسال دولت مجددا به روش قرعه بازگشت که مورد انتقادات زیادی هم واقع شده است.
قرعه کشی عادلانه ترین روش اسپانسری والدین
با این وجود مارکو مندیچینو، وزیر مهاجرت در حال حاضر روش قرعه کشی را عادلانه ترین روش برای این مشکلات می داند.
وی در این رابطه گفت: «ما فکر می‌کنیم که این عادلانه ترین و مناسب ترین شیوه است. ما می‌دانیم سال گذشته تقاضای بسیار بالایی در این رابطه وجود داشت و برخی از افراد نیز از روند دریافت مواد غذایی آسیب پذیر بودند. بنابراین با تغییر روش می‌خواستیم سعی کنیم تا آنجا که ممکن است برای همه شرایط برابری ایجاد کنیم».
با این وجود، بسیاری از متقاضیان از این تغییر جهت ناراضی هستند و معتقدند بازگشت به قرعه کشی که اساسا با زندگی مردم بازی می‌کند راه حل نیست.
ویشنو موهان که همراه با همسرش سال‌هاست برای والدینشان در هند اقدام کرده‌اند در این رابطه گفت: «این كاملا ناعادلانه است زیرا آن‌ها نباید با والدین مثل شانس رفتار كنند».
لی آن استوارت نیز همین دیدگاه را دارد. او هشت سال در کانادا بوده و مایل است پدر و مادرش را از آفریقای جنوبی به اینجا بیاورد. او از سال ۲۰۱۶ در این رابطه اقدام کرده و گفت: «افرادی هستند که در اولین تلاش خود قادر به حمایت مالی از والدین خود هستند اما افرادی که ۱۰ سال است دنبال این کار هستند هنوز کارشان مانده و من فکر نمی‌کنم که این روش عادلانه باشد».
استوارت گفت اگر می‌دانست احتمال اینکه والدینش بتوانند به او بپیوندند وجود ندارد، احتمالا به کانادا مهاجرت نمی‌کرد: «من می‌خواهم در کنار خانواده‌ام باشم. فکر اینکه در نهایت آن‌ها را در اینجا نداشته باشم، برای من بسیار دشوار است. من واقعا بدون پدر و مادرم نمی‌توانم بمانم».
به گفته مندیچینو سال آینده برای ۳۰ هزار نفر قرعه کشی حمایت مالی والدین انجام می‌شود.
منبع: سی.بی.سی
