در سال‌های اخیر، شاهد رشد چشمگیر صنعت فناوری خواب بوده‌ایم. ردیاب‌های خواب که کیفیت و مدت زمان خواب را اندازه‌گیری می‌کنند، به یکی از پرطرفدارترین محصولات حوزه سلامت تبدیل شده‌اند.
بر اساس برآوردها، ارزش بازار ردیاب‌های خواب تنها در بریتانیا به ۲۷۰ میلیون پوند در سال رسیده است. همچنین انتظار می‌رود تا سال ۲۰۳۰ این رقم دو برابر شود.
در حالی که ردیاب‌های خواب وعده داده‌اند که با ارائه داده‌های دقیق، خواب ما را بهبود بخشند، نگرانی‌هایی در مورد عوارض جانبی این فناوری نوظهور مطرح شده است. برخی کارشناسان هشدار می‌دهند که این دستگاه‌ها به جای کمک به بهبود کیفیت خواب، ممکن است مشکلات خواب را تشدید کنند. درنتیجه به پدیده‌ای جدید به نام ارتوزومنیا منجر شوند.
ارتوزومنیا چیست؟
ارتوزومنیا به معنای وسواس ناسالم برای دستیابی به خواب کامل و ایده‌آل بر اساس داده‌های ارائه شده توسط ردیاب‌های خواب است. افرادی که به این اختلال مبتلا می‌شوند، به شدت نگران کیفیت خواب خود هستند. همچنین به طور مداوم داده‌های ردیاب را بررسی می‌کنند. این نگرانی مداوم می‌تواند منجر به اضطراب و بی‌خوابی شود.
فشار برای داشتن خواب کامل
بسیاری از افرادی که از ردیاب‌های خواب استفاده می‌کنند، دچار اضطراب و تمرکز بیش از حد روی رسیدن به «امتیاز کامل» خواب می‌شوند.
این اضطراب اغلب باعث خواهد شد که افراد زمان زیادی را در تخت خواب بگذرانند یا به طور وسواس‌گونه معیارهای خواب مانند تغییرات ضربان قلب (HRV) و خواب REM (حرکت سریع چشم) را پیگیری کنند. که می‌تواند منجر به تشدید بی‌خوابی شود.
«کتی فیشر»، درمانگر خواب، می‌گوید بسیاری از افرادی که از ردیاب‌های خواب استفاده می‌کنند، به دنبال خوابی کامل و ایده‌آل هستند. این در حالی است که افراد با خواب خوب معمولاً نگران ساعت خواب خود نیستند و به طور طبیعی می‌خوابند. استفاده از ردیاب‌ها باعث می‌شود افراد به جزئیات خواب خود بیش از حد توجه کنند. حتی بابت وقفه‌های کوچک در خواب نگران شوند. در حالی که این وقفه‌ها بخشی طبیعی از خواب هستند.
وسواس در ردیابی خواب و پیامدهای آن
وسواس در ردیابی خواب می‌تواند از کنترل خارج شود. «اولی متیوز»، مربی سلامت، زمانی به شدت به داده‌های خواب خود وابسته بود و هر روز امتیاز خواب خود را بررسی می‌کرد. او می‌گوید که گاهی اضطرابش به دلیل امتیاز پایین خواب، بیشتر می‌شد. درنتیجه این باعث می‌شد به جای گوش دادن به بدنش، تنها به داده‌ها توجه کند. با این حال، متیوز هشدار می‌دهد که این وسواس می‌تواند مخرب باشد.
«دکتر نیل استنلی»، متخصص خواب، نیز معتقد است که ردیاب‌های خواب تنها اطلاعات محدودی ارائه می‌دهند و برای تشخیص مراحل خواب نیاز به مشاهده مستقیم فعالیت مغز است.
داده‌های ردیاب‌های خواب و کارایی آن در دنیای واقعی
ردیابی خواب، با وجود محدودیت‌ها، برای برخی افراد مفید است. مثلاً «شوگی مک‌اینِس»، مدیر مالی و برگزارکننده مراسم سنتی، از دستگاه Whoop برای نظارت بر خواب نامنظم خود استفاده می‌کند تا بداند چه زمانی به استراحت بیشتر نیاز دارد.
اما برای افرادی مانند «لیلا گرین»، مادر سه‌قلوها، ردیاب خواب مفید نیست. پس از تولد فرزندانش، پیام‌های دستگاه در مورد کمبود خواب او را ناامید کرد و احساس شکست در خواب داشت.
با این حال، فناوری‌های خواب همچنان در حال پیشرفت هستند. دانشگاه لافبورو از نوآوری‌هایی مثل لباس‌های خواب سنسوردار و بالش‌های رباتیک صحبت می‌کند. اما کارشناسان همچنان توصیه می‌کنند که به جای وسواس روی داده‌های دستگاه، باید به نشانه‌های بدن گوش دهید و به فرآیند طبیعی خواب اعتماد کنید.
نکات ساده برای بهبود کیفیت خواب شبانه
منبع: دگاردین
