خریدن ماست، نان و گرانولا از فروشگاه ها ممکن است تصمیم سالمی به نظر برسد. محصولات لبنی به عنوان منابعی سرشار از کلسیم برای کودکان به حساب می آیند. نان سبوس دار نسبت به نان تهیه شده از آرد سفید انتخاب سالم‌تری خواهد بود. همچنین گرانولا احتمالا بهتر از چیپس یا پاستیل‌های خرسی است. از بسیاری از جهات، این نوع خوراکی‌ها سالم‌تر از خوراکی‌های فوق فرآوری شده به حساب می‌آیند.
با این حال تعداد زیادی از محصولات غذایی موجود در فروشگاه‌ها حتی آن‌هایی که سالم به نظر می‌رسند طبق گفته‌های دانشمندان “فرآوری شده” تلقی میگردند. ماست میوه‌ای سرشار از شکر، طعم‌دهنده و قوام‌دهنده‌هایی مانند گوار یا صمغ دانه خرنوب هستند. همچنین نان بسته‌بندی شده که حاوی ترکیباتی از جمله سوی لسیتین و مونوگلیسیریدها در کنار آب و آرد است.
این ترکیبات صنعتی که معمولا میزان بالایی از چربی، نشاسته، شکر و افزودنی دارند 73% غذاهای ایالات متحده را تشکیل می‌دهند. علی رغم این آمار بالای مصرف، تحقیقات، خوراکی‌های فوق فرآوری شده را به عنوان عامل مهمی در بیماری‌هایی مانند دیابت، چاقی، سرطان و افسردگی در نظر می‌گیرد. یک فرد آمریکایی به صورت متوسط بیش از 60% کالری‌های روزانه‌اش را از طرف غذاهای فرآوری شده دریافت میکند. میزانی بیش از ساکنین هر کشورهای دیگر.
شیوه‌ای جدید برای فکر کردن درمورد تغذیه
اولین مورد استفاده از عبارت “خوراکی‌های فوق فرآوری شده (UPF)” به سال 2009 برمیگردد. در این سال «کارلوس آگوستو مونتایرو»، متخصص تغذیه برزیلی مقاله‌ای منتشر کرد. در این مقاله گفت: “مشکل غذا یا مواد مغذی نیست، مسئله اصلی میزان بالای فرآوری است.”
بیشتر غذاها به نحوی جز خوراکی‌های فوق فرآوری شده محسوب می‌شوند. چه سیبی که برای افزایش درخشش به سطح آن موم اضافه کرده‌اند و چه شیری که برای امنیت غذایی پاستوریزه شده است.
اما اگرچه بعضی خوراکی‌ها “حداقل” فرآوری را دارند (مانند مغزیجات داخل پوسته یا سبزیجات شسته شده) و برخی دیگر از غذاها پروسه فرآوری ساده‌ای را پشت سر گذاشته‌اند (از جمله ماهی داخل کنسرو، سبزیجات یخ زده و پنیر)، مونتایرو نوع دیگری از فرآوری محصولات غذایی را معرفی میکند. این نوع خوراکی‌های فوق فرآوری شده به دهه های 80 و 90 میلادی برمیگردد.
برای سال‌ها متخصصان تغذیه بر مواد مغذی غذاها تمرکز کردند. پتاسیم و فیبر خوب هستند. در حالی که شکر، نمک و چربی اشباع شده در مقادیر زیاد نگران کننده خواهند بود. با این که خرید شکر توسط برزیلی‌ها کمتر شده بود. این محققان مدعی شدند که اگرچه مصرف شکر در حجم بالا برای سلامتی خوب نیست، ماجرا چیزی بیشتر از این است.
با این که میوه‌هایی مانند انبه و موز مقدار زیادی شکر دارند، هیچکس در یک وعده ده عدد از آن ها را مصرف نمیکند. اما به سختی می‌توان فقط یک عدد از خوراکی‌های فوق فرآوری شده مانند آب نبات یا کوکی بسته‌بندی شده مصرف کرد. دانشمندان در آینده به این فکر افتادند که آیا چنین اتفاقی با “ماتریکس غذایی ارتباطی دارد یا خیر. شکر در غذاهای کامل مانند میوه در کنار سایر مواد مغذی همچون فیبر و ویتامین مصرف می‌شود که آن را برای بدن شناخته شده‌تر میکند و به بدن لذت بیشتری میبخشد.
تاثیر خوراکی‌های فوق فرآوری شده بر بدن انسان چیست؟
«کوین هال»، محقق باسابقه در همکاری با ستاد ملی دیابت و بیماری‌های کلیوی و گوارشی، اولین مطالعه تصادفی و کنترل شده را در حیطه خوراکی‌های فوق فرآوری شده منتشر کرد. به مدت 4 هفته، 20 بزرگسال سالم داوطلب شدند که برای 2 هفته غذاهای فرآوری شده یا فرآوری نشده را مصرف کنند. در پایان هفته دوم، برای زمان باقیمانده، رژیم دیگر را دنبال کنند. مواد مغذی این دو رژیم کاملا مشابه بود. گروهی که UPF مصرف میکرد دقیقا به اندازه گروه دیگر شکر، فیبر، چربی، نمک و کربوهیدرات دریافت میکرد. همچنین هر دو گروه در تعیین مقدار غذای مصرفی کاملا آزاد بودند.
در پایان زمان مطالعه، هال متوجه شد شرکت کنندگانی که رژیم UPF داشتند میزان کالری بیشتری مصرف کردند و اضافه وزن داشته‌اند. چیزی در خوراکی‌های فوق فرآوری شده وجود دارد که مردم را گرسنه‌تر کرد. همچنین آن‌ها را وادار میکند غذای بیشتری مصرف کنند. این مطالعه منجر به نتیجه گیری اساسی‌ای شد. آن هم در زمانی که صنعت مواد غذایی به مطالعاتی بودجه می‌داد که ورزش را مقصر اصلی چاقی بدانند، نه غذا.
از آن زمان به بعد، شواهد بیشتری مبنی بر تاثیر منفی خوراکی‌های فوق فرآوری شده بر سلامتی آشکار شده‌اند.
حضور میکروپلاستیک‌ها در مواد غذایی
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- اخبار روز کانادا و اخبار مهاجرت کانادا را در رسانه هدهد دنبال کنید
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
منبع: دگاردین
